Bændablaðið - 24.01.2013, Side 26
26 Bændablaðið | Fimmtudagur 24. janúar 2013
Fróðleiksbásinn
Vilmundur Hansen garðyrkjufræðingur
Holdið er veikt og girndin
kenjótt ótukt sem fátt fær hamið.
Sé girnd óendurgoldin getur
reynst nauðsynlegt að grípa
til hjálparmeðala til að vekja
frygð þess sem girndarhugur er
borinn til. Hjálparmeðulin eru
margvísleg og ekki ólíklegt að eitt
þeirra virki.
Ástarhvatar eru fjölbreytilegir
og því ekki víst að allir hafi sömu
virkni á allar manneskjur. Það
sem verkar örvandi á einn getur
reynst letjandi á annan. Matur og
ýmiss konar drykkir hafa löngum
þótt góðir frygðarhvatar og ekki
tilviljun að fólk í tilhugalífinu fer
oft út að borða saman. Aðrir safna í
kringum sig hlutum sem eiga að hafa
örvandi áhrif á gredduna og losa um
blygðunarsemina. Þetta geta verið
erótískar bókmenntir, dónalegar
matreiðslubækur og handbækur um
ástarlífið eða listmunir, myndlist,
tónlist, myndbönd eða skúlptúrar.
Það sem telst erótík eða
sjálfsögð kynhegðun í einu
menningarsamfélagi getur talist
klám og öfuguggaháttur í öðru. Í
Austurlöndum er því víða trúað
að nashyrningshorn auki kyngetu
karla, Grikkjum til forna þótti ekkert
tiltökumál þótt eldri karlmenn ættu
sér unga elskhuga af sama kyni og
í dag þykir samkynhneigð ekkert
tiltökumál víða um heim, en stutt
er síðan slíkt var álitið argasta
óeðli. Á sama hátt hafa mismunandi
ástarhvatar tengst ákveðnum
tímabilum sögunnar og mismunandi
menningu.
Kræklingar, kampavín og jarðepli
Fjölfræðingurinn Albertus Magnus,
sem var uppi á miðöldum, taldi
máltíð úr akurhænuheilum og
rauðvín kraftmikinn frygðarhvata og
ekki drægi úr árangrinum ef ferskum
kóríanderlaufum, sem safnað var við
síðasta kvarteli á minnkandi tungli,
var stráð yfir matinn. Albertus taldi
einnig að ferskjuát kæmi getulitlum
körlum að miklu gagni. Arabíski
læknirinn Avicenna, sem var uppi í
kringum árið eittþúsund eftir Krist,
ráðlagði sjúklingum sínum að hræra
engifer og pipar út í hunang fyrir
ástarleiki.
Casanova áleit kræklinga og
kampavín líklegasta til árangurs
þegar tæla á konu og státaði meðal
annars af því að hafa lagt tvær
nunnur samtímis með hjálp fiskmetis
og freyðivíns. Að eigin sögn byrjaði
hann á því að hækka hitann í
herberginu og fór svo að leika sér
með matinn um leið og hann hellti
kampavíni í nunnurnar. Casanova
segist hafa matað nunnurnar með
kræklingi úr eigin munni og óvart
misst bita á milli brjósta þeirra og
að sjálfsögðu þurfti hann að veiða
matinn upp með tungunni.
Breski miðaldagrasa fræðingur-
inn John Gerard, sem er frægur
fyrir alfræðibók sína um plöntur,
taldi gulrætur ómissandi á hverju
heimili til að bragðbæta hjónalífið.
Grikkir og Arabar til forna voru á
sama máli og töldu gulrætur bæði
bæta ástarlífið og auka úthaldið.
Rithöfundurinn J. K. Huysmans
taldi ilm öflugasta ástarhvatann og
eru bækur hans fullar af lýsingum á
angan, ilmi og skítalykt. Kleópatra
drottning var að sögn nösk á að vita
hvaða ilmur þóknaðist karlmönnum
og baðaði sig í rósavatni.
Sheikh Nefzawi, höfundur The
Perfumed Garden, þótti mikill sér-
fræðingur í ástarmálum á sínum
tíma, en hann sagði aspas ómiss-
andi á matseðlinum til að viðhalda
æskuþrekinu. Nefzawi taldi víst að
möndlur og furuhnetur í hunangi
ykju á getu eldri karlmanna til bólf-
ara og að lauksafi blandaður með
hunangi fengi meira að segja holdið
á karlægum ellibelgjum til að rísa.
Loðvík sólkonungur gekk með
kartöflu í buxnavasanum til að
herða slátrið. Kirsuber, hvítlaukur,
sellerí, súkkulaði, pistasíuhnetur,
dádýrshorn, vanilla og rjómi,
allt þetta og margt fleira hefur á
einhverjum tímann verið talið til
frygðarauka. Í Mið-Afríku og á
Filippseyjum eru bananar sagðir
auka frjósemi kvenna og sagt var
að paprika hefði kynörvandi áhrif
fyrst eftir að hún kom á markað hér
á landi.
Klingjandi limhringir og titrandi
málmtungur
Í bókinni Mannkynið og munúðin
eftir Reany Tannahill er að finna
fjölbreyttan fróðleik um kynlífssögu
mannkyns og ástarhvata. Grikkir
álitu egg, lauk, hunang, kræklinga
auk ýmsar krabbategundir og snigla
gredduaukandi en Kínverjar töldu
flóknar efnablöndur vænlegri til
árangurs. Ein mixtúran hét „Lyf
sköllótta kjúklingsins“ og átti karl-
maður sem tók hana inn þrisvar á
dag í sextíu daga að fara leikandi létt
með að fullnægja fjörutíu konum á
einni nóttu.
Kínverskir karlmenn notuðu
einnig sérstaka gerð limhringja með
bjöllu, svokallaðri atorkubjöllu, til
að auka getu sína. Konur um allan
heim hafa aftur á móti notast við
svonefndar Búrmabjöllur eða kúlur
sem er smeygt upp í leggöngin fyrir
samfarir til að auka sæluna. Kúlurnar
þykja einnig ágætar til sín brúks
einar og sér án þess að karlmaður
sé að þvælast fyrir. Í slíkum tilfellum
eru kúlurnar tvær, önnur hefur að
geyma kvikasilfursdropa en hin
litla titrandi málmtungu, og segja
konur sem til þekkja að þær valdi
mikilli sælu við minnstu hreyfingu
mjaðma og fóta. Í nútíma útgáfu eru
kúlurnar þrjár í setti og er sú þriðja
hol að innan.
Unaðsjurtir og graðplöntur
Brönugrös hafa lengi verið tengd
ástargaldri. Þau þóttu og þykja
eflaust enn góð til að vekja ástir
séu þau lögð undir kodda pilts eða
stúlku. Seyði rótarinnar þótti einnig
gott til að örva kynhvöt húsdýra.
Líklegt er að trúin á frygðarkraft
brönugrasa tengist lögun rótarinnar,
sem þykir líkjast kynfæri karlmanns.
Sé ljónslappi tíndur á Jónsmessunótt
er sagt að seyði plöntunnar hafi þá
náttúru að auka kyngetu beggja
kynja.
Alþekkt er einnig sú trú að ef
fólk kyssist undir mistilteini veki
það ástir þeirra sem slíkt gera.
Bandarískur sálfræðingur hélt því
fram fyrir nokkrum árum að það sem
hefði mest áhrif á kynhvötina væri
lyktin af graskeri og lavendil og að
hún yki blóðsteymi til kynfæranna
um fjörutíu prósent. Milljónum
manna í Austurlöndum og í hinum
vestræna heimi finnst jafnsjálfsagt
að borða ginseng á hverjum morgni
eins og að bursta tennurnar. Að
margra mati er ginseng allra meina
bót og ekki síst kraftmikið vítamín
fyrir kynlífið. Kava kava er af ætt
piparjurta og vinsæl sem ástarlyf í
heimkynnum sínum í Eyjaálfunni.
Duft sem unnið er úr rót plöntunnar
er hrært út á vatn og sé blandan
drukkin veldur hún sælutilfinningu
og neytendur finna til góðvilja til
allra manna. Vinsældir kava hafa
aukist á Vesturlöndum síðustu árin
og þykir kava-drykkurinn upplagður
til að auka unaðsmátt ástarlífsins og
binda elskendur sterkum böndum.
Fyrir nokkrum árum var sagt
frá því í fjölmiðli að karlmenn á
Tróbíanteyjum færu huldu höfði
um uppskerutíma yam-rótarinnar.
Meðan á uppskerunni stendur er
sagt að konur á eyjunni safnist í
hópa og veiði karlmenn og misnota
þá kynferðislega. Talið er að mikil
neysla á ferskum yam-rótum örvi
kynhvöt kvennanna svo mikið að
þær ráði engan veginn við sig og
ráðist á mennina stjórnlausar af
frygð. Mikill er máttur jurtanna og
óskhyggja karlmanna.
Stærð stóru táar skiptir máli
Í Íslenskum þjóðháttum Jónasar
frá Hrafnagili er fjöldi sagna sem
greina frá því hvernig sjá má fyrir
hjónaband. Þar er sagt öruggt merki
um að stúlku lítist vel á pilt ef hún
fer í einhver föt af honum eða setti
upp húfuna hans. Ef reim losnaði
á skó ungs manns er talið víst að
hann gifti sig innan tíðar og ef ungur
maður finnur sokkaband á hann að
komast í náin kynni við stúlkuna
fljótlega.
Karlmenn sem eru svo óheppnir
að stóra táin á þeim er lengri en táin
við hliðina eiga að giftast niður fyrir
sig en sé stóra táin styttri eiga þeir
að giftast upp fyrir sína stétt. Sagt
er að karlmenn geti lesið hversu
oft þeir giftast með því að telja
hrukkurnar á handarbakinu ofan
við litla fingur.
Til þess að vita hvort piltur eða
stúlka eru óspjölluð eru ýmis ráð. Ef
baldursbrá er sett í stól stúlkunnar
og hún látin setjast á hana getur
stúlkan ekki staðið upp aftur nema
hún sé hrein mey. Sé kvikasilfur
látið í lófa pilts eða stúlku liggur það
kyrrt ef þau eru hreinn sveinn eða
mey, annars skelfur það og hendist
til í lófanum. Vilji ungur maður ná
ástum stúlku á hann að skera sig til
blóðs og koma blóðinu ofan í hana
með einhverjum ráðum en tryggja
má að kona elski mann með því
að gefa henni saxað rjúpuhjarta að
borða.
Til að bæta samlyndi og
hjúskaparfar hjóna á karlmaðurinn
að ganga með hrafnshjarta á sér. Ef
konan er ófrjósöm skal gefa henni
kaplamjólk að drekka eða taka
eista úr ref, þurrka það í skugga
og mylja út í vín og gefa henni að
drekka skömmu eftir að hún hefur
á klæðum. Einnig er talið gott að
konan hefði hærra undir lendum en
herðum við samfarir til að auka líkur
á getnaði.
Garðyrkja & ræktun
Ástarhvatar og stinningargrös
Kleópatra drottning var að sögn nösk á að vita hvaða ilmur þóknaðist karlmönnum og baðaði sig í rósavatni.
Sé baldursbrá sett í stól stúlkunnar og hún látin setjast á hana getur stúlkan
ekki staðið upp aftur nema hún sé hrein mey.
Fyrsta blómabarnið.