Læknablaðið - 01.09.1964, Qupperneq 54

126
LÆKNABLAÐIÐ
stofunnar fyrir 1951—1960 sést,
að af 2032 manns, seni dóu á
þessum árum á öllu landinu úr
kölkunar- og hrörnunarsjúk-
dómum lijarta, voru 882 húselt-
ir i Reykjavik. Dánartalan
ógreind er samkvæmt því lítið
eill liærri í Reykjavík en á öllu
landinu eða 1,38 (karlar og
konur) á móti 1,27%0. En þar
eð tölurnar fyrir Reykjavík eru
ekki sundurliðaðar eftir aldri
og kyni, verður ekld séð, hvort
um markverðan mun sé að
ræða.
Þó má reikna,live margir hefðu
dáið í liverjum aldursflokki
karla og kvenna í Reykjavík,
ef allar aldursdánartölur hefðu
verið hinar sömu og fyrir allt
landið. Niðurstaðan er sú, að
þá hefði samanlögð tala dáinna
verið aðeins 726 i stað 882, eins
og var.
Dauðsföllin eru því 21,5%
hærri en verið hefði, ef tíðni
eftir aldri og kyni hefði ver-
ið hin sama í Reykjavík og
annars staðar á landinu. Þessi
munur gæti þó stafað af
því einu, að dánartala elzta
fólksins hafi talizt hærri i
Reykjavík vegna betra framtals.
Til þess að ganga úr skugga um,
hvort svo hafi verið eða ekki,
er nauðsynlegt að vita, livernig
hinir dánu hafa flokkazt eftir
aldri og kyni, og væri athugun
á því vissulega fýsileg.
Við samanburð á manndauða
lir kölkunar- og hrörnunarsjúk-
dómum hjarta í ýmsum löndum
er oftast miðað við dánartöluna
ógreinda eða aðeins greinda eft-
ir kyni. En þetta er oft mjög
ófullkomin viðmiðun, eins og
þegar hefurverið sýnt að nokkru
og enn má sjá af þeim saman-
hurði, sem gerður er í töflu 3.
I töflu 3 eru sýndar dánar-
tölur karla árið 1960 í nokkr-
um löndum. Eins og vænta
mátti, eru tölur þessa árs fyrir
ísland nokkru hærri en meðal-
töl áranna 1951—1960, þar sem
um aukningu hefur verið að
ræða á þeim tíma, en annars
geta árssveiflur verið talsverð-
ar hér vegna mannfæðar.
Þarna er dánartalan ógreind
lægst á íslandi, 155,6 af 100.000
á öllum aldri. I Randaríkjunum
er liún um 2,4 sinnum hærri,
og er munurinn í lægri aldurs-
flokkunum aðeins litlu minni.
í Englandi og Wales er aftur
á móti miklu minni munur á
aldrinum 35—64 ára en á dán-
artölunni ógreindri, sem er 2,2
sinnum hærri, og i Sviss eru
tölurnar lægri frá 35 til 64 ára
aldurs en á íslandi, þó að dán-
artalan án tillits til aldurs sé
rúmlega 50% hærri.
Eins og áður hefur verið bent
á, eru dauðsföllin í efstu ald-
ursflokkunum langmestu ráð-
andi um dánartöluna ógreinda.
En þar eru tölurnar lika óáreið-
anlegastar til samanburðar
vegna misræmis í framtali, auk
þess sem blulfallstala elzta