Læknablaðið - 15.02.1990, Blaðsíða 28

102
LÆKNABLAÐIÐ
Table I. Causes of male infertility. (Dropouts and open cases excluded).
Aspermia (infertile) OAT (hypofertile)
Congenital:
Klinefelter syndrome........................................................ 7
Agenesis and spermatogenic maturation arrest................................ 6 8
Sertoli cell only syndrome ................................................. 1
Cryptorchidism.............................................................. 4 3
Acquired:
Excretory (occlusion)....................................................... 5
Trauma and infection........................................................ 1
Varicocele (operated) ...................................................... 1 3
Orchitis.................................................................... 1 1
Autoimmune sperm antibodies ................................................ - 3
Choriocarcinoma testis (operated and treated by chemotherapy)............... 1
Primary cause unknown...................................................... 10 14
Total 37 32
Table II. Occurence of subfertility factors in the female group and pregnancy rate.
Female diagnoses Female treated no Pregnancies no (%)
Normal 41 32 83.3
Subfertility factors (total) 33 15 45.5
a) Ovulatory disturbance 16 8
b) Tubal disease 11 5
c) Endometriosis 3 1
d) Cervical factor (conisation) 1 1
e) Other (myoma, uterus didelphys, diabetes mellitus) 2 0
Functional disturbances are not counted in cases of organic disease.
skoðaðar. Flestar voru þær speglaðar og
litarefni sprautað upp um legið til að athuga
hvort pípur væru opnar áður en meðferð
hófst; í fimm tilvikum var þó látið nægja að
taka skuggaefnisröntgenmynd af móðurlífi.
Ennfremur var mælt prógesterón í plasma
eða tekið sýni frá legslímhúð seint í fasanum
eftir egglos, um leið og kviður var speglaður.
Öllum var konunum kennt að mæla raunhita
(basal body temperature) og hvemig þær
mælingar eru skráðar á línurit (BBT-chart).
Skoðaðar vom mælingar frá að minnsta kosti
einum tíðahring áður en fyrsta sæðingin var
ákveðin. Haldið var áfram að fylla út línuritin
allan meðferðartímann.
Konum með útbreiddan sjúkdóm eða
skemmdir í grindarholi var haldið frá
tæknisæðingu, en þær teknar með væri
löskunin aðeins minni háttar. Væri um
að ræða kvilla í innkirtlakerfi var hann
meðhöndlaður með tilheyrandi lyfjum og
þær konur síðan teknar inn í meðferðina.
Niðurstöður rannsókna á konunum sjást í töflu
II.
Val sœðisgjafa og geymsla sœðis. Hugsanlegir
sæðisgjafar, mest háskólastúdentar, voru
rannsakaðir til að útiloka eftir bestri getu
allan líkamlegan og andlegan krankleika.
Blóðflokkun, litningakort, leit að mótefnisvaka
sermisgulu (HAA) og bakteríuræktun sæðis
féllu undir þessar rannsóknir.
Einungis úrvalssæði var talið nothæft:
a) Frumuþéttleikinn varð að vera yfir 80
milljónir/ml,
b) óeðlilegir hausar og/eða hreyfingarlausar
frumur ekki meir en 30% og
c) frumumar skyldu vera sprækar og líflegar.
Rúmmál sæðisgusunnar skyldi fara yfir tvo
millilítra. Einnig var þess krafist að frumumar
héldu áfram að vera kvikk og hressilegar
eftir að hafa verið frystar og þíddar upp og
hlutfall hreyfingalausra færi þá ekki yfir 50%.
Hver 0,5 ml skammtur af sæðinu átti að halda
minnst 10 milljónir sáðfrumna er væru sérlega
sprækar og þolanlegar að lögun (acceptable
morphology).