Læknablaðið - 15.02.1990, Síða 47

Beta^-blokkinn sem fer ekki yfir strikið.
Selokerí
METOPROLOL
r
Nýjar forðatöflur — stöðugt frásog — jöfn plasmaþéttni.
Jöfn plasmaþéttni allan sólarhringinn heldur aukaverkunum í lágmarki*
R,B FORÐATÖFLUR; C 07 A B 02. Hver forðatafia inniheldur: Metoprololum INN, súkkínat, 47,5 mg, 95 mg eða 190 mg, samsvarandi Metoprololum INN, tartrat, 50 mg, 100 mg
eða 200 mg. Eiginleikar: Sérhæfður beta-blokkari með aðaláhrifum á beta-1 viðtæki. Án eigin adrenvirkra áhrifa (ISA). Aðgengi lyfsins eftir inntöku er 40-50%. Lyfið er
fituleysanlegt. Umbrot I lifureru veruleg. Helmingunartlmi I blóði er3-4 klst., en verkunartlmi lyfsins er þó mun lengri. Vegna forðaverkunar lyfsins helst blóðþéttni nokkurn vegin
stöðug 112-24 klst. Ábendingar: Háþrýstingur. Hjartagöng (angina pectoris). Hjartsláttartruflanir, aðallega supraventriculer tachycardia. Langtimameöferó eftir brátt hjartadrep
(infarctus myocardii) til að draga úr llkum á skyndidauða. Til varnar mlgreni. Frábendingar: Algeran Ómeðhöndluð hjartabilun. Il.-lll. gráðu AV-leiðslurof. Afstæðar:
Lungnasjúkdómar með berkjusamdrætti. Hjartabilun. Hægur hjartsláttur. Æöaþrengsli I útlimum. Insúllnháð sykursýki. Þungun. Varúð: Varast ber að hætta gjöf lyfsins
skyndilega hjá kransæðasjúklingum. Lyfið dregur úr samdráttarkrafti hjartans og hjartabilun getur versnað. Einkenni lungnateppu geta komið I Ijós af lyfinu. Lyfið getur leynt
einkennum of lágs blóðsykurs og ofstarfsemi skjaldkirtils (thyreotoxicosis). Við nýrnabilun þarf að minnka skammt lyfsins. Aukaverkanir: Geðrænan Þreyta, þunglyndi,
svefntruflanir, martröð, ofskynjanir. Meltingarfæri: Verkir, ógleöi, uppköst, niðurgangur. Blóðrás: Svimi, hand- og fótkuldi. Annað: Vöðvaþreyta. Útþot og þurrkur I augum.
Milliverkanin Beta-blokkarar og kalsiumblokkarar geta valdiö AV-leiðslurofi og hjartabilun, ef þeir eru gefnir samtlmis. Þetta á helst við um verapamil og að nokkru um diltíazem.
Digitalis og beta-blokkarar geta valdið hægum hjartslætti eða leiðslurofi. Clmetidln eykur áhrif lyfsins. Alúminiumhýdroxið dregur úr áhrifum lyfsins. Eiturverkanir: Hægur
hjartsláttur, leiðslurof, blóðþrýstingsfall, lágur blóðsykur, krampar, berkjusamdráttur. Meðferð: Við hægum hjartslætti má gefa atrópln I æð: 1-2 mg handa fullorðnum og
smábörnum 50 mikróg. Siðan má gefa 10 mg glucagon I æð, og slðan I innrennsli 1-10 mg á klst. Ef nauðsyn krefur eða I stað glucagons má gefa prenalterol 5 mg I æð, sama
lyf I innrennsli 5 mg á klst. eða dóbútamin 2,5-10 mikróg/kg/m(nútu I innrennsli. Skammtastærðir handa fullorðnum: Háþrýstingur: 50-100 mg einu sinni á dag. Hjartaöng: 100-200
mg einu sinni á dag. Hjartsláttartruflanir. 100-200 mg einu sinni á dag. Langtlmameðferð eftir hjartadrep: 200 mg einu sinni á dag. Athugið: Forðatöflunum má skipta, en hvorki
tyggja né mylja. Lyfið skal tekið inn með a.m.k. hálfu glasi af vökva. Skammtastærðir handa börnum: Lyfió er ekki ætlað börnum. Pakkningar: Forðatöflur 50 mg: 28 stk.
(þynnupakkað); 98 stk. (þynnupakkað). Forðatöflur 100 mg: 28 stk. (þynnupakkað); 98 stk. (þynnupakkað). Forðatöflur 200 mg: 98 stk. (þynnupakkað). Hver pakkning lyfsins skal
merkt: „Athugið: Forðatöflunum má skipta, en hvorki tyggja né mylja. Lyfið skal tekiö inn með a.m.k. hálfu glasi af vökva." Framleiðandi: Hæssle. Umboðsaðili: Pharmaco.
* Eur J Clin Pharmacol (1988) 33 (Suppl): S45-S49
•ISTIEA
Astra Island