Læknablaðið - 15.03.1990, Page 26

146
LÆKNABLAÐIÐ
Lyfjagjöf Súklópenþíxólasetat í Viscoleo®er
ætlað til innspýtingar í vöðva. Lyfið frásogast
jafnt og sígandi og þéttni þess í sermi vex
samsvarandi, þ.e. án sveiflu, og nær hámarki
eftir einn til tvo sólarhringa (3) (mynd
1). Styrkleikinn er 5% þannig að í einum
millílítra eru 50 mg af súklópenþíxólasetati.
Efnið er í 1 og 2 ml glösum.
Gefa skyldi lyfið á þriggja sólarhringa fresti,
ef gefa þyrfti fleiri en eina sprautu. Næðist
ekki tilætlaður árangur af fyrstu sprautu
mátti gefa aðra fyrr en þetta, en þó ekki
fyrr en einum sólarhring eftir þá fyrstu.
Væri önnur sprauta gefin innan eins og hálfs
sólarhrings frá þeirri fyrstu var litið á það
sem einn skammt og þriðja sprauta gefin þrem
sólarhringum eftir þá fyrstu, ef þurfa þótti.
Viðbótarlyf. Ekki var leyfilegt að gefa önnur
sefandi geðlyf (neuroleptika) þeim sjúklingum
sem þátt tóku. Sem aukalyfjum mátti beita
bensódíasepínlyfjum við svefnleysi og einnig
lamariðulyfjum (antiparkinsonlyfjum) við
aukaverkunum, ef þörf krafði. Sjúklingar á
líþíummeðferð héldu henni áfram óbreyttri
meðan á prófuninni stóð.
Mat. Metið var með hliðsjón af CGI (Clinical
Global Impressions) kvarða (4). Veikindi
sjúklings (0-6) (þ.e. frá því að vera frískur
upp í að vera fárveikur), árangur meðferðar
(0-3) (frá albata upp í að hafa versnað) og
bagi af aukaverkunum (0-3) (frá því að
vera enginn upp í að upphefja læknandi
verkun lyfs). Sjáanlegar aukaverkanir (fyrst
og fremst taugrænar og andkólínergar)
voru metnar samkvæmt aðlöguðum UKU
aukaverkanakvarða (5). Metið var áður
en fyrsta sprauta var gefin og einum og
þremur sólarhringum síðar og síðan þremur
sólarhringum eftir hverja viðbótarsprautu.
Sefandi verkun (6) lyfsins var metin á
fjögurra þrepa stiku (0-3) (frá glaðvakandi
til steinsofandi), fyrir hverja sprautu og
einni, tveimur, fjórum, átta, 24, 48 og 72
klukkustundum eftir hverja sprautu.
Aðstoðarlæknir ræddi við sjúkling, útfyllti
inntökuskema, mat sjúkling samkvæmt CGI
kvarða og sjúkdómsgreindi. Sjúkdómsgreining
var síðar staðfest af sérfræðingi. Sefun mátu
ýmist hjúkrunarfræðingar viðkomandi deilda
eða aðstoðarlæknar. Aukaverkanir voru metnar
af vakthafandi aðstoðarlækni hverju sinni.
MG/ML
Mynd 1. Meöalsermiþéttni meö einu staöalfráviki hjá
15 sjúklingum eftir innspýtingu súklópenþíxólasetats í
Viscoleo í vööva. Niöurstöðurnar eru lagaðar aö 100
milligramma skammti. Tölurnar viö punktana tákna
fjölda sjúklinga á því augnabliki.
Blóð- og þvagrannsóknir. A öllum sjúklingum
var tekinn almennur blóðstatus, mælt sökk og
gerð deilitalning og mælt Na,K,Cl, glúkósa,
kreatínín, ASAT, ALP og gGT í sermi og gerð
almenn þvagrannsókn og smásjárskoðun á
þvagi.
Tölfræðilegir útreikningar voru unnir á
Biostatistisk afdeling hjá Lundbeck A/S í
Kaupmannahöfn. Tölfræðipróf voru Wilcoxon
matched pairs signed rank test og t-test.
Eins og fyrr segir voru sjúklingar sem metnir
voru fyrir fyrstu sprautu og sólarhring eftir
hana teknir með í tölfræðilega úrvinnslu.
Borin voru saman upphafsgildi (grunnmat) og
síðari gildi. Einnig gerður samanburður milli
grunnmats og lokamats allra sjúklinga, sem
voru metnir þremur sólarhringum eftir fyrstu
sprautu. Hver sjúklingahópur var unninn sér.
Þýði. Lyfinu var beitt í 22 tilvikum, þar af
fjórum sinnum við sama sjúklinginn, en
aðeins einu sinni reyndist hann uppfylla þau
skilyrði sem gerð voru til þess að hann yrði
tekinn til mats, og annar sjúklingur var of
skamman tíma í prófuninni (þ.e. innan við
sólarhring) til þess að verða metinn. Tveir
sjúklingur gengu úr prófuninni á öðrum og
þriðja sólarhring. Annar þeirra uppfyllti ekki
lengur skilyrði prófunarinnar (var gefið annað
geðlyf), en hinn hafnaði frekari þátttöku
(útskrifaði sig sjálfur). Sjúklingar þeir sem
teknir voru til tölfræðimats voru því 18
og skiptust jafnt milli kynja. Þrír fengu
greininguna bráðasturlun, tíu greininguna
æði og fimm elnun langvinnrar geðveiki