Læknablaðið - 15.03.1990, Blaðsíða 28

148
LÆKNABLAÐIÐ
Æöi
Meöalskor
• = Eftir fyrstu sprautu
lyfjagjöf (0) 2 4 8 24 48 72
' p<0.05, ” p<0.01. Wilcoxon matched-pairs signed ranks test (boriö saman viö grunnskor)
Mynd 3. Syfja - sefun.
Tafla III. Fjöldi sjúklinga og aukaverkanir sem stafa
aö líkindum af lyfjagjöfinni og mat á þeim.
1 = vægar 2 = talsveröar 3 = miklar
þremur sjúklingum af þeim 13 sem metnir
voru (23%). Hjá þeim sjúklingum, sem
fengu tvær sprautur voru áhrifin mun minni
eftir síðari sprautuna og horfin við mat
fjórum klukkustundum síðar. I hópi sjúklinga
með greininguna æði reyndust sefunaráhrif
tölfræðilega marktæk (mynd 3).
Aukaverkanir. Tíðni aukaverkana sem talið
var mega rekja til lyfsins var yfirleitt lág og
þær vægar (tafla III). Sex sjúklingar voru
við sólarhringsmat taldir hafa verulegan
baga af aukaverkunum eða réttur þriðjungur
þeirra. Við mat eftir þrjá sólarhringa var
aðeins einn sjúklingur talinn hafa baga af
þeim, en það var líka í slíkum mæli að taldist
upphefja læknandi verkun lyfsins. Algengastar
voru munnþurrkur (28%), hraður hjartsláttur
(22%), vöðvaspennutruflun (dystonia) og
stirðleiki (20%). Einn sjúklingur með þekkta
flogaveiki er talinn hafa fengið flogakast.
Vöðvaspennutruflun lét fljótt og vel undan
lamariðulyfjum, sem ýmist voru gefin í
inntöku eða í sprautu (tríhexífenýdfl eða
bíperíden).
Viðbótarlyfjagjöf Sex sjúklingar fengu
lamariðulyf í inntöku, einum var gefið
slíkt lyf í sprautu. Þremur sjúklingum
var fyrir misskilning gefið lamariðulyf í
forvamarskyni og vom þeir ekki teknir með,
þegar aukaverkanir frá ósjálfráða taugakerfi
vom metnar. Sjö sjúklingar fengu eitt eða
fleiri bensódíasepínlyf, einn levómeprómasín
(Nozinan) og tveir fengu klórprómasín, annar
einn en hinn tvo skammta. Einn þessara
sjúklinga var sá sem getið er að framan að
hafi gengið úr könnuninni, en hinum vom
gefin þessi lyf síðar en á fyrsta sólarhring,
þannig að þeir voru teknir til tölfræðimats.
Þeir fjórir sjúklingar sem voru á líþíum héldu
áfram töku þess meðan á prófuninni stóð.
Niðurstöður blóð- og þvagrannsókna. Engra
afbrigðilegra niðurstaðna varð vart.
UMRÆÐA
Tilgangurinn var að prófa verkun
súklópenþíxólasetats í Viscoleo®sem
byrjunarmeðferð bráðsturlaðra sjúklinga til