Læknablaðið - 15.03.1990, Page 43
LÆKNABLAÐIÐ
163
HDL-kólesteról einstaklinga
• HDL-kólesteról í upphafi o HDL-kólesteról í lok
Mynd 4. HDL-kólesteról fyrir og eftir sex mánaöa
meöferð meö lóvastatíni.
Hlutfall einstaklinga
. LDL/HDL í upphafi o LDL/HDL í lok
Mynd 5. Breyting á LDLVHDL hlutfalli eftir sex
mánaöa meöferð meö lóvastatíni.
4. HDL-kóIesteról: 0,81-1,98 mmól/1 í upphafi
(meðaltal 1,30 mmól/1); 0,64-2,26 mmól/1
eftir 6 mánuði (meðaltal 1,33 mmól/1) (sjá
mynd 4).
5. LDL/HDL hlutfall: 2,94-9,28 í upphafi
(meðaltal 5,83); 1,61-6,60 eftir 6 mánuði
(meðaltal 3,39) (sjá mynd 5).
Ekki urðu marktækar breytingar á öðrum
eftirlitsþáttum. kreatínfosfókínasi (CPK)
hækkaði í tveimur tilvikum, en ekki marktækt
yfir vikmörk. Einkenni fylgdu ekki þessum
hvatabreytingum. Lifrarhvatamir ASAT og
ALAT hækkuðu hjá fimm einstaklingum
tímabundið. Hækkun þessi var í öllum
tilvikum innan við 20% yfir vikmörkum.
Engin einkenni komu fram samfara
þessum breytingum. Blóðhagur, blóðsykur,
nýmahagur og þvagskoðun breyttust ekki á
meðferðartímabili. Hjartalínurit var óbreytt hjá
öllum sjúklingum við lok rannsóknar. Einn
sjúklingur greindist með bráða kransæðastíflu
skömmu eftir að rannsókn lauk. Hann
hélt áfram notkun lóvastatíns eftir að
rannsókn lauk og enn eftir kransæðastíflu og
hjáveituaðgerð á kransæðum. Augnskoðun
að loknu rannsóknartímabili sýndi engar
sérstakar breytingar, sér í lagi komu ekki fram
neinar breytingar sem bentu til drermyndunar.
Á rannsóknartímabili komu fram kvartanir
um óþægindi frá meltingarvegi hjá tveimur
einstaklingum. I öðm tilvikinu var um
tímabundið lystarleysi og ógleði að ræða.
Olíklegt var talið að um bein tengsl við
lóvastatínnotkun hafi verið að ræða. Þó gæti
lyfið hafa stuðlað að eða magnað einkennin.
í hinu tilvikinu var um aukinn vindgang að
ræða og óþægindi um kvið. Þessi einkenni
byrjuðu á síðara sex vikna tímabili rannsóknar
eftir að skammtur lyfsins hafði verið aukinn
úr 40 í 80 mg. Meðferð var haldið áfram í
báðum tilvikum án breytinga. I einu tilviki
komu fram verkir frá stoðkerfi og vöðvum.
Um væg einkenni var að ræða og þeim
fylgdu engar breytingar á eftirlitsbreytum.
Meðferð var haldið óbreyttri áfram út
rannsóknartímabilið. Athyglisvert var að
sú breyting á líðan, sem flestir tiltóku,
var aukin vellíðan. Líklegt verður þó að
telja, að lyfið sem slíkt hafi Iítt með þessa
breytingu að gera, nema um plasebó-áhrif
hafi verið að ræða, eins og við má búast
í opinni rannsókn sem þessari. Nú þegar
verið er að leggja síðustu hönd á þessa
greinargerð eru liðnir 14 mánuðir frá lokum
hins eiginlega rannsóknartímabils. Allir
þátttakendur hafa haldið áfram meðferð
með lóvastatíni og ekki hafa á þeim tíma
komið fram neinar aukaverkanir lyfsins.
Fylgst hefur verið áfram með lifrarprófum
og kreatínfosfókínasa og engar marktækar
breytingar sést. Blóðfitulækkandi áhrif hafa
ennfremur haldist svipuð.
UMRÆÐA
Meginniðurstöður rannsóknar voru því, að hér
sé um lyf að ræða, sem lækki heildarkólesteról
og LDL-kólesteról í blóði manna með góðum
árangri (34 og 42%) og þríglýseríða einnig
nokkuð vel (24%). Áhrif á HDL-kólesteról
voru lítil sem engin. Breyting á hlutfalli LDL
og HDL er veruleg (42% lækkun). Einnig var
ljóst að lyfið þoldist vel og virtist ekki hafa
alvarlegar aukaverkanir við skammtímanotkun