Læknablaðið - 15.12.1992, Blaðsíða 13

LÆKNABLAÐIÐ
403
Landspítalann síðustu þrjá mánuði ársins 1987
(27). Ræktaðist bakterían frá magaslímhúð 29
sjúklinga af 47 eða 61,7%. Þessi niðurstaða
er innan þeirra marka útbreiðslu sem aðrir
hafa fundið, til dæmis hefur H. pylori fundist
í fjærhluta magans í 90-100% fólks með
skeifugamarsár og magabólgu, í 60-80% fólks
með magasár og í 40-70% fólks með einkenni
frá maga en án sára (26).
Um hina tvo áhættuþættina, mikla saltneyslu
Islendinga og litla neyslu ferskra ávaxta og
grænmetis, hefur lengi verið kunnugt. Vafalítið
má telja að nýgengi magakrabbameins
meðal Islendinga sé háð þessum þremur
áhættuþáttum á sama hátt og meðal annarra
þjóða með hátt nýgengi.
Það kemur nokkuð undarlega fyrir sjónir
að krabbameinum í maga fækkar á öllum
svæðum nema í nærhluta þar sem þeim
fjölgar eins og niðurstöður okkar bera með
sér og við bendum á að fundist hafi víðar.
Enn hafa ekki verið staðfestir sérstakir
áhættuþættir krabbameina neðst í vélinda
og í nærhluta maga. Niðurstöður nýlegrar
könnunar á 1347 sjúklingum sem skornir
voru vegna magakrabbameins í Japan sýndu
að meðal karla sem höfðu krabbameinið í
nærhluta voru hlutfallslega fleiri reykingamenn
en meðal þeirra sem höfðu krabbameinið
á öðrum svæðum magans (28). Hætta á
magakrabbameini án tillits til svæðaskiptingar
virtist vera aukin meðal reykingamanna í
hópi japanskra karla þótt hún væri mest í
nærhluta. Reykingar virtust ekki auka hættu
á magakrabbameini meðal japanskra kvenna.
Upplýsingar um reykingavenjur Islendinga
sem hafa fengið ntagakrabbamein liggja ekki
fyrir en í ljósi þessarar japönsku rannsóknar
virðist vera ástæða til að afla nákvæmrar
reykingasögu hjá þessum hópi fólks.
Dánarlíkur Islendinga með magakrabbamein
hækkuðu með vaxandi aldri eins og búast
mátti við (tafla VI). Lækkun dánartíðni varð
um 1,6% milli ára á rannsóknartímabilinu.
Þannig urðu lífslíkur 37% betri hjá þeim
sem skomir voru árið 1984 miðað við árið
1955 (mynd 6) jafnvel þótt inn í tölur síðustu
ára komi vaxandi fjöldi æxla í nærhluta,
en þeiin fylgdu talsvert lakari lífshorfur en
krabbameinum á öðrum svæðum magans
(tafla VI). Almennt mun vera viðurkennt að
af magakrabbameinum valdi krabbamein í
nærhluta lökustum lífshorfum. Líklegasta
skýring þess er talin sú að nærhluta æxli
eru að jafnaði lengra gengin á þróunarferli
sínum en æxli á öðrum svæðum magans þegar
sjúklingar koma til meðferðar og TNM stigun
því há (12,29). Athugun á þessum þáttum
fellur ekki innan ramma rannsóknar okkar
en ætti að geta orðið þýðingarmikið sjálfstætt
rannsóknarefni.
SUMMARY
During the last decades the frequency of stomach
cancer has declined among populations both at
high-risk and at low-risk. The decline has been
greater among populations at high-risk, including
the Icelanders. Results of foreign investigations
have shown that the decline has mostly been in
one (the intestinal) of the two principal histological
types of tumour (intestinal, diffuse) but that type
has been considered to be mainly influenced by
environmental factors.
The purpose of our investigation was to determine
the histological types and anatomical locations
of carcinomas in resected stomachs during the
period 1955-1984. The material derived from the
Icelandic Cancer Registry and from the Department
of Pathology at the University of Iceland. The final
number of tumours under investigation was 1018.
The histological slides were reviewed and the
tumours classified according to the Laurén
classificalion. The anatomical location was
determined from the histological request forms
and/or from the pathological reports.
The decline in frequency of stomach cancers
resected was mainly due to intestinal tumours.
Among males the decrease in frequency of diffuse
tumours, much fewer by number, was proportional
to that of intestinal tumours but among females the
decrease was only in intestinal tumours and diffuse
tumours remained relatively unchanged.
The frequency of tumours in the cardia region
among males increased during the period while it
decreased in the other gastric regions. The increase
in the cardia region was all due to intestinal
tumours among males. Tumours in the cardia
region among females were few and all were of
the intestinal type.
Geographical variations in frequency and relative
distribution of intestinal and diffuse types of
stomach cancer has been considered to be due to
differences in causal factors. Some of our findings
do not conform to that theory. Variations in
mucosal response to the same agents may explain
these discrepancies. Mucosal inflammation and sex
of the patient may lead to different responses and
thus to different types of tumours.