Læknablaðið - 15.04.1994, Blaðsíða 46

168
LÆKNABLAÐIÐ
Ólafur misskilur einnig ályktun okkar (ekki
fullyrðingu eins og Ólafur heldur fram), að að
minnsta kosti 10-12 börn hafi verið rannsökuð
að nauðsynjalausu á Barnaspítala Hringsins á
árinu 1991. Óbirtar niðurstöður höfunda voru
þær, að þvagfæri 23 bama voru rannsökuð á
Barnaspítala Hringsins það ár vegna meintra
þvagfærasýkinga sem greindar voru með
pokaþvagi. Samkvæmt niðurstöðu rannsóknar
okkar í Læknablaðinu má ætla, að að minnsta
kosti helmingur þeirra hafi ekki verið með
raunverulega þvagfærasýkingu og því ekki
þurft á þvagfærarannsókn að halda.
Það er ánægjulegt að Ólafur skuli vera
sammála meginboðskap greinarinnar
að pokaþvag sé lélegt til að greina
þvagfærasýkingar og þær verði því að greina
nteð betri sýnatöku. Við erum þess fullviss
að með því að staðfesta jákvæða ræktun
pokaþvags með ástungu- eða þvagleggsþvagi
megi forða mörgum börnum frá ónauðsynlegri
sýklalyfjameðferð og rannsóknum.
Fyrir hönd höfunda
Þórólfur Guðnason barnalœknir
Barnaspítala Hringsins
Frá ritstjóra
Vegna athugasemdar Ólafs Steingrímssónar
Með efni sem sent er til birtingar í
Læknablaðið er reynt að fara eftir þeim
reglum sem Alþjóðleg nefnd ritstjóra
læknablaða (International Committee of
Medical Journal Editors) hefur sett sér unt
þessi mál. Þessi nefnd er einnig þekkt undir
nafninu Vancouver-hópurinn en fyrir nokkrum
árum hittust um tíu ritstjórar stórra, almennra
læknablaða í Vancouver í Kanada til að ráða
ráðum sínum um vinnubrögð
ritstjóra. í þessum hópi er enn óleyst hver
á gögn sem notuð eru til rannsókna og
greinaskrifa. Ritstjórnin taldi að Læknablaðinu
og lesendum þess væri fengur í grein
Þórólfs og meðhöfunda um notkun og mat á
þvagræktunum í klínískri vinnu. Það útilokar
ekki að önnur sjónarmið eigi rétt á sér og geti
hugsanlega birst í Læknablaðinu.
Villijálmur Rafnsson