Læknablaðið - 15.05.1997, Qupperneq 46

322
LÆKN ABLAÐIÐ 1997; 83
Gísli Baldursson kennir sjúkraflutningamönnum á námskeiði.
Ljósm.: jt
unum,“ segir Stefán og telur
einsýnt að fara verði öðruvísi í
þennan sparnað enda er að því
unnið. Og þeir félagar leggja
mikla áherslu á alvöru þessa
máls.
„Við verðum að manna og
tryggja grunnþjónustu, að
menn hafi tryggan og góðan að-
gang að læknishjálp á hverjum
stað og öllurn tíma. Þetta sjón-
arrnið rekst á þá þörf ríkisins að
reka sjúkrastofnanir á eins hag-
kvæman hátt og unnt er og
þarna geta sjónarmiðin stangast
illilega á. Þarna kemur í raun
fram í hnotskurn sú kreppa sem
dreifbýlið býr við. Heilbrigðis-
ráðuneytið, eins og sjálfsagt
fleiri ráðuneyti, verður að taka
til í öllurn skúffum og leita
Hér eru Stefán og Óttar í aðgerðastofunni. Ljósm.: jt
skjóta því hér inn'að það er ekki
skilgreint sem heilbrigðisþjón-
usta og því er fjármögnun þess
öðruvísi en til dæmis fjármögn-
un á rekstri sjúkrabíla, Frá Eg-
ilsstaðaflugvelli hafa síðustu ár-
in verið milli 120 og 150 sjúkra-
flug árlega.
Að undanförnu hefur verið
rætt nokkuð um skilgreiningar á
sjúkrahúsum og meðal annars
hvort sjúkradeildin á Egilsstöð-
um ætti ekki að flokkast sem
hjúkrunarheimili. Læknarnir
eru andvígir slíkum hugmynd-
um:
„Við teljum okkur ekki eiga
heima þar. Hér fer fram miklu
meira og fjölbreyttara starf en á
hjúkrunarheimili ekki síst
vegna bráðaþjónustu og fæðing-
arhjálpar.“
Sparnaður ógnar öryggi
Stefán Þórarinsson gegnir
jafnframt starfi héraðslæknis á
Austurlandi og hefur hann
áhyggjur af þeim sparnaði sem
boðað er að heilbrigðisstofnanir
eigi að ná. Á Egilsstöðum á að
ná 5% sparnaði, 1% á Norðfirði
og 23,4% á Seyðisfirði.
„Þetta getur ógnað öllu ör-
yggi í læknisþjónustu í hérað-
inu. Þessar tölur eru fundnar
með því einfalda móti að reikna
kostnað á hvert rúm og það er
augljóst að á litlum stað eins og
Seyðisfirði verður hann eðlilega
mun meiri en á stærri sjúkrahús-
sparnaðar og það er sjálfsagt að
taka undir þá þörf. En við erum
hræddir unr að gangi menn of
langt í þessum efnum muni það
leiða til röskunar sem ekki verð-
ur séð fyrir endann á.“
Því má skjóta hér inn að sem
héraðslæknir hefur Stefán ýms-