Læknablaðið : fylgirit - 01.12.1992, Qupperneq 76

72
LÆKNABLAÐIÐ/FYLGIRIT 22
18 DIFFUSE PLAQUES IN NON-
DEMENTED INDIVIDUALS 30-50
YEARS OF AGE.
H. Blöndal. E. Benedikz and S.
Adalsteinsdottir,
Department of Anatomy and Pathology,
University of lceland, Medical School.
Diffuse beta protein immunoreactivity
("diffuse plaques") in nervous tissue
has been variously interpreted as a
harmless phenomenon of normal
cerebral aging, as a response to
neuronal degeneration, as a general
stress response of nervous tissue and
as a first stage in the development of
the. classic senile plaque in
Alzheimer's disease (AD) and Down's
syndrome. We studied frontal and
medial temporal lobe specimens from
91 individuals 30-50 years of age
without clinical evidence of dementia,
that died from a variety of causes.
Brain sections were stained with H&E,
Congo red, Alcian blue, Bielschowsky's
and Campbell's silver stains and
immunohistochemically with antibodies
to beta-protein. Eighteen individuals
(19.8%) were found to have mild (+) to
severe (++++) diffuse beta protein
positive deposits. The older individuals
were more severely affected and some
had also subpial and perivascular
deposits.
Sulfated glycosaminoglycans (S-GAG)
shown by Alcian blue staining were
found in many of the diffuse beta
protein reactive areas. These results
show beta protein deposits and
associated S-GAGs to be present in non-
demented and non DS individuals much
earlier than previously reported and may
indicate a 20-30 years preclinical
period in AD.
19 "HYPERLIPAEMIA" í ÍSLENSKUM HRYSSUM
Helai Siaurðsson. Tilraunastöð
Háskóla íslands í Meinafræði.
"Hyperlipaemia" nefnist
efnaskiptasjúkdómur hjá smærri
hestakynjum sem kemur aðallega
fyrir á seinni hluta meðgöngu eða
fljótlega eftir að hryssurnar hafa
kastað. Sjúkdómurinn fylgir í
kjölfar átleysis, en þættir eins og
meðganga, mjólkurmyndun og aðrir
sjúkdómar eru hluti af
meingjörðinni.
Fituefnaskipti brenglast og aukið
magn fitu streymir frá fituvefjum
út í blóðið og fita safnast fyrir í
blóði og lifur. Holdmiklum og/eða
hryssum undir álagi (stressuðum)
virðist hættara við sjúkdómnum,
sérstaklega ef hryssan er á seinni
hluta meðgöngu. SÚ kenning hefur
verið sett fram, að þessi
efnaskiptabrengl tengist insúlín-
ónæmni vefja, þó lífefnafræðileg
meingjörð sjúkdómsins sé enn ekki
ljós. "Hyperlipaemíu" hefur ekki
verið lýst hér á landi, þrátt fyrir
að talið sé að upp komi slík
tiifelli hér á landi.
Skoðað var styrkur og samsetning
fitu og f itusýra í 6 tilfellum af
"hyperlipaemíu". Niðurstöðurnar eru
bornar saman við sömu þætti £ blóði
heilbrigðra, fylfullra hryssa á
svipuðu stigi meðgöngu. f ljós kom
gífurleg breyting á styrk fituefna
í sermi og samsetningu fitusýra.
M.a. kom í ljós að heildarstyrkur
fitu í sermi hjá veikum hryssum var
41,82 ± 11,38 g/1 meðan styrkurinn
var 3,73 ± 0,61 g/1 hjá
heilbrigðum, fylfullum hryssum.