Kjarninn - 27.03.2014, Blaðsíða 82

01/03 kJaftæði
é
g er fordómafull. Fordómar mínir snúast um
taktleysi. Einu sinni var ég að kenna í gæsapartíi
og fór heim að grenja eftir það því gæsin var svo
taktlaus. Hvernig mátti það vera að hún væri að
fara að ganga í hjónaband og ekki ég? Hreyfingar
hennar hefðu í alvöru getað valdið slysi í hjónasænginni.
Nokkrum árum síðar er ég orðin örlítið þolinmóðari eftir
að hafa séð að það er hægt að kenna fólki að halda takti, en
þetta er ekki alveg farið úr mér. Svo eru líka til taktlausir
menn fyrir taktlausu konurnar.
Nei, þetta er ekki týpískur pistill einhleyprar konu sem er
að detta í þrítugt (þrotugt), heldur langar mig að ræða aðeins
um takt. Taktur er magnað hugtak. Samskipti eru að miklum
hluta taktur, kurteisi er taktur og ókurteisi er taktleysi.
Eina ráðið sem eldri konur í fjölskyldunni hafa gefið mér í
frumskógi lífsins er: „Passaðu þig á taktlausu mönnunum.“
Í þeim orðum felst nákvæmlega það sem lesendur halda,
fimm, sex, fimm,
sex, sjö, átta
Margrét Erla Maack skrifar um hvernig taktleysi ráðamanna
kom henni í opna skjöldu.
kJaftæði
margrét Erla maack
sirkuslistamaður og danskennari
kjarninn 27. mars 2014