Sagnir - 01.06.1992, Síða 80

að nýlega, og væri það finnanlegt,
einnig að skríðandi útsláttur og skorpa
væri komin um munn og höku og
segir hann það áberandi ef að sé gætt.
Hann skrifar að „stúlkan óski sér hálf-
grátandi Guðs og góðra manna hjálpar
með aumkunarverðum klögum yfir
ógæfu sinni“.
Þann 23. desember fer Ari að bæn-
unr Gunnsteinsstöðum þar senr hann
skoðar Kristínu Jónsdóttur. Ekki get-
ur hann séð að neitt sé að henni en
segir þó um hana að hún líti „sérdeilis
bleikt út“. Aðspurð segist hún hafa
getað varist ísleifi allt til hans seinasta
þarverutíma og strax eftir þeirra sam-
fund farið að merkja þetta skarpa flóð
að kynfærunum sem sér finnist alltaf
skarpara og skarpara og banvænt.
Hann tekur fram að stúlkan sé mikið
holdug og hann hafði hana í meðferð
til 19. mars.
Þennan sama dag fór Ari að Syðri-
Ey. Þar skoðaði hann Sigríði Finns-
dóttur og segir hana „aldeilis sára-
lausa svo vel á heimuglegum stöðum
sem annarsstaðar um kroppinn" en
þó séu litlir kirtilhnúðar nú í enda-
þarmi og að hennar sögn „óviðkunn-
anleg eymsla tilfinning á andliti,
einkum á nefi og í kringum það“.
Sama dag skoðaði hann systur henn-
ar, Sigurlaugu Finnsdóttur, 14 ára, og
segir hana hafa þrútnað. Um hana
segir hann annars að hún sé hreinlát-
ur og þokkalegur unglingur. Ekki
kemur fram hvernig hún hafi fengið
sjúkdóminn eða Jónas Isleifsson, 5
ára, að Breiðavaði. Þann 13. febrúar
kemur Ari aftur að bænum Syðri-Ey
og tekur systurnar til meðferðar og
heldur henni áfram til 20. mars og
reyndu þær þá báðar að þræta fyrir
öll ummerki og veikindi.
Þann 27. desember fer hann að
Hólum að skoða madam Stiesen. Á
henni finnur hann engin sár en þó
segir hann að smástrengur finnist
vinstra megin á endaþarmi. Segist
hún hafa haft útslátt um endaþarm í
tvö ár sem sé nú batnaður nema fáar
smábólur henni þvingunarlausar.
Þann 21. maí kemur hún svo að
Flugumýri að leita lækninga og er
heilbrigð og laus við alla kvilla 24.
júní. Ari fylgir henni til Skagastrand-
ar 25. júní. Daginn eftir skoðar hann
þær 13 persónur sem áður höfðu ver-
ið greindar með kynsjúkdóminn, og
eru þær allar læknaðar.
Sama dag og Ari er að Hólum fer
hann einnig til Skagastrandar og hittir
Blöndal. Þar skoðar hann Þorberg
Þorbergsson, 24 ára, á Valhússtöðum
og er hann fundinn með sárum og
þrimlum við nárann. Þann 28. des-
ember heldur Ari burt af Skagaströnd
með Blöndal og „nokkrar persónur
vegna vitanlega góðs kunningsskapar
þeirra við þá veiku madam Stiesen“.
Daginn eftir eru þeir staddir á Hösk-
uldsstöðum. Þar skoðar Ari aðkom-
andi mann, Svein Kárason, 35 ára
bónda á Síðu í Refasveit, og er hann
sýktur. Segist hann hafa fengið þetta af
eiginkonu sinni, Málmfríði Magnús-
dóttur, og sé hún þvinguð af miklu
móðurskeiðarsigi (legsigi) sem sé mik-
ið vandamál. Einnig segir Sveinn að
hjá þeirn hjónum hafi unglingur sofið í
sama rúmi en annað barn ekki. Er
brýnt fyrir honum að láta það ekki
halda áfram og að best sé að koma
börnunum burt úr kotinu. Vegna
ófærðar komast Ari og Blöndal ekki til
að skoða Málmfríði og börnin að
þessu sinni.
Dagana 1. til 3. janúar er Ari heima
á Flugumýri og skrifar bréf um ferð-
ina og er það líklega bréfið sem
Grímur fékk frá honum og var dag-
sett 2. janúar og sagt hefur verið frá
áður. Þann 17. febrúar fer Ari svo
með séra Jóni Péturssyni inn í Refa-
sveit að vitja fólksins á Síðu og
tveimur öðrum bæjum. Á Síðu skoð-
ar Ari Málmfríði, 58 ára gamla. Unr
hana segir hann svo notuð séu hans
orð að hún hafi
mikið cochetisk (ofbjóðanlegt)
bæði af venaríki og vena spillingu
með kvapafullum líkama og svo
78 SAGNIR