Árbók skálda - 01.12.1955, Síða 130

Árbók skálda - 01.12.1955, Síða 130
128 Á undan eru gengnar miklar ráðstefnur heima, eins og verið sé að ráða stórmáli til lykta. Ef til vill er það svo. Það munar um hvern munninn að fæða. Hins vegar er faðir minn á leið í atvinnuleit á fjarlægt landshom, og móðir mín kysi gjaman að hafa mig, sem elztur er, hjá sér til halds og trausts. En ég tek sjálfur af skarið: Ég vil vinna fyrir mat mínum um sumarið. Mér er þegar ljóst, hvað það gildir. Mér er heilsað af geltandi hundi, sem kemur á móti mér alla leið út að hliðinu, virðir mig vel fyrir sér, eins og hann sé að athuga, hvort hann eigi að hleypa mér irm fyrir. 1 fyrstu verður mér ekki um sel, kaupstaðardrengnum með öllu óvönum skepnum, en brátt skilst mér á einhvem óvitaðan hátt, að hundurinn sé ungur eins og ég og leikur meira en alvara í háttum hans, enda er hann lagztur á maga og tek- inn að hálfgjamma. Ég opna hliðið með gát, hef ekki augun af hvutta, hnika mér inn fyrir fet fyrir fet. Þetta er ungur hundur, miðlungi stór, loðinn með hvítar tær. Ekki skal það spyrjast, að ég renni af hólmi fyrir einum hundi fyrr en í fulla 'hnefana. Slíkt gera ekki drengir, sem fara að heiman til sumardvalar sem vaxnir væru. Hvutti liggur á maganum og sperrir eyrun. Ég geng að honum, leggst á annað hnéð fyrir framan hann, hef ekki af honum augun. Og fyrr en varir er hann oltinn um hrygg, rís síðan söngglega á fætur og hleypur til bæjar; stanzar þó miðja vega og gáir, manar mig til fylgdar. Ég læt þá ekki standa á mér. Upp frá þessu erum við Lappi vinir. En konan í kotinu hefur nú orðið þess vör, hvað í efni er. Hún snarast út úr dyrunum, hálfhleypur á móti mér, ung kona og létt á fæti, eins og álfamær úr sögu. Hún byrjar á að af- saka hundinn, þetta sé hvolpur, óttalegur glanni og mesta aulakerti enn þá. Nú er hvutti lagztur að fótum henni, og hún mælir til hans ávítunarorðum, eins og hún sé að siða eftirlætiskrakka. Síðan réttir hún mér höndina, sleppir minni ekki aftur, heldur leiðir mig til bæjar. Upp frá því hverfur mér allur geigur, og þessi unga kona gengur næst móður
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140
Síða 141
Síða 142
Síða 143
Síða 144
Síða 145
Síða 146
Síða 147
Síða 148

x

Árbók skálda

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Árbók skálda
https://timarit.is/publication/1056

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.