Helgafell - 01.05.1942, Blaðsíða 11

DAGUR NOREGS
99
II.
Þér, Norðmenn, gerðust forustumenn í friði,
og frelsi var hugsjón yðar og tákn allra gæða.
En níðingar komu á næturþeli og rufu
nýjar sættir, og þjóð yðar hlaut að blæða.
Og trúlegt er, ef friðurinn hefði haldizt,
að hátíðin væri önnur að þessu sinni.
Þá hefði að vísu vantað í hetjuljóðin,
en vegur kvislinganna um leið orðið minni.
Vér áttum máske efni í kvislinga líka.
— Vér ásælumst flest, sem tíðkast með stærri þjóðum. —
Og þó að aldrei komi til svikarans kasta,
vér könnumst við svipinn úr Dantes Helvítis-ljóðum:
Skuggaverur, sem nærast á náungans þjáning
og nálgast fórnardauðann með háði og spotti.
Og ég hef séð lítið og sköllótt heildsalaskrípi
skopast að örlögum Noregs með japönsku glotti.
En einnig vér eigum annarra og betri að minnast,
og ísland á sína hermenn um þessar mundir,
sævarins hetjur, sem leggja sitt líf í hættu,
og láta það, án þess að mögla, ef svo ber undir.
Þeir vinna, sem þér, sitt verk, eins og skyldan býður,
og vænta þess ei, að sín verði getið að neinu.
— Vér birtum máske litla mynd af þeim látnum,
lánist þeim að farast það margir í einu. —