Læknablaðið - 15.11.2001, Blaðsíða 58
VIOXX
MSD990068 TÖFLUR MOIAH
Virkt innihaldsefni: 12,5 mg eða 25 mg rofekoxib. Töflumar inni-
halda laktósu. Ábendingan Meðferð við einkennum af völdum
slitgigtar. Skammtar: Ráðlagður upphafsskammtur er 12,5 mg
einu sinni á dag. Hámarksskammtur á dag er 25 mg. Aldraðir:
Gæta skal varúðar þegar dagskammturinn er aukinn úr 123 mg í
25 mg hjá öldruðum. Skerl nýniastarfsemi: Skammta þarf ekki að
aðlaga hjá sjúklingum með kreatínín klerans 30-80 ml/mín. Skerl
lifrarslarfsemi: Sjúklingum með væga skerðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi 5-6) skal ekki gefa meira en minnsta ráðlagðan
skammt, 12,5 mg einu sinni á dag. Frábendingan Rófekoxíb er
ekki ætlað: Sjúklingum sem hafa þekkt ofnæmi fyrir einhverjum af
innihaldscfnum lyfsins. Sjúklingum með virkan sársjúkdóm í
meltingarvegi eða blæðingu í meltingarvegi. Sjúklingum með
miðlungsalvarlega eða verulega skerðingu á lifrarstarfsemi
(Child-Pugh gildi £ 7). Sjúklingum með áætlaðan kreatínín klerans
< 30 ml/mfn. Sjúklingum sem hafa haft einkenni astma, bólgu í
nefslímhúö, sepa í ncfslímhúð, ofsabjúg eða ofsakláða eftir inn-
töku acetýlsalicýlsýru eöa annarra bólgueyðandi verkjalyfja. Til
notkunar á sfðasta þriðjungi meðgöngu eða meöan á brjóstagjöf
stendur. Sjúklingum með bólgusjúkdóm í þörmum. Sjúklingum
með langt gengna hjartabilun.
Vamaðarorð og varúðarreglur: Þegar blóðflæði um nýru er
minnkað getur rófekoxíb dregið úr myndun prostaglandína og
með því minnkað blóðflæði um nýru enn meira og þannig valdið
skerðingu á nýmastarfsemi. Þeir sem em í mestri hættu m.t.t.
þessa eru sjúklingar sem hafa verulega skerta nýmastarfsemi fyr-
ir, hjartabilun sem líkaminn hefur ekki náð að bæta upp, og sjúk-
lingar með skorpulifur. Hafa skal eftirlit með nýmastarfsemi
slíkra sjúklinga. Gæta skal varúðar þegar meðferð er hafin hjá
sjúklingum með verulegan vökvaskort. Ráðlegt er að bæta slíkan
vökvaskort upp áður en meðferð með rófekoxíbi er hafin. Eins og
á við um önnur lyí sem koma í veg fyrir myndun prostaglandína,
hafa vökvasöfnun og bjúgur átt sér stað hjá sjúklingum á rófe-
koxíb meðferð. Þar sem meðferð mcð rófekoxíbi getur leitt til
vökvasöfnunar skal gæta varúðar hjá sjúklingum sem hafa fengiö
hjartabilun, truflanir á starfsemi vinstri slegils eða háan blóðþrýst-
ing og einnig hjá sjúklingum sem hafa bjúg fyrir, af einhverjum
öðrum orsökum. Eftirlit skal haft með öldruðum og sjúklingum
með truflanir á nýma-, lifrar-, eða hjartastarfsemi, þegar þeir eru á
rófekoxíb meðferð. í klfnískum rannsóknum fengu sumir slitgigt-
arsjúklinganna sem voru á rófekoxíbi meðferð rof, sár eða blæð-
ingar í meltingarveg. Sjúklingar sem áður höfðu fengið rof, sár eða
blæðingar og sjúklingar sem voru eldri en 65 ára virtust vera í
meiri hættu á að fá fyrmefndar aukaverkanir. Þegar skammturinn
fer yfir 25 mg á dag, eykst hættan á einkennum frá meltingarvegi,
sem og hættan á bjúgi og háum blóðþrýstingi. Hækkanir á ALAT
og/eða ASAT (u.þ.b. þreföld eðlileg efri mörk, eða meira) hafa
verið skráðar hjá u.þ.b. 1% sjúklinga í klínískum rannsóknum á
rófekoxíbi. Ef sjúklingur fær einkenni sem benda til truflana á lifr-
arstarfscmi, eða niðurstöður úr lifrarprófum eru óeðlilegar, skal
hætta rófekoxíb meðferð ef óeðlileg lifrarpróf eru viðvarandi (þre-
föld eðlileg efri mörk). Rófekoxíb getur dulið hækkaðan líkams-
hita. Notkun rófekoxíbs, sem og allra annarra lyfja sem hamla
COX-2, er ekki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna að verða
þungaðar. Böm: Rófekoxíb hefurekki verið rannsakað hjá bömum
og skal aðcins gefið fullorðnum. Magn laktósu í hverri töflu er lík-
lega ekki nægilcgt til þess að framkalla einkenni laktósuóþols.
Milliverkanin Hjá sjúklingum sem náð höfðu jafnvægi á langvar-
andi warfarín meðferð varð 8% lenging á prótrombíntíma í tengsl-
um við daglcga gjöf 25 mg af rófekoxíbi. Því skal hafa nákvæmt
eftirlit meö prótrombíntíma hjá sjúklingum sem eru á warfarín
meðferð þegar rófekoxíb meðferð er hafin. Hjá sjúklingum með
vægan eða miðlungsmikinn háþrýsting, varð örlítil minnkun á
blóðþrýstingslækkandi áhrifum í tengslum við samhliða gjöf 25
mg af rófekoxíbi á dag og ACE-hemils í 4 vikur, miðað við áhrifin
af ACE-hemlinum eingöngu. Hvað varðar önnur lyf sem hamla
cýclóoxýgenasa, þá getur gjöf ACE-hemils samhliða rófekoxíbi,
hjá sumum sjúklingum með skerta nýmastarfsemi, leitt til enn
meiri skerðingar á nýmastarfsemi, sem þó gengur venjulega til
baka. Þessar milliverkanir ber að hafa í huga þegar sjúklingar fá
rófekoxíb samhliða ACE-hemlum. Notkun bólgueyðandi verkja-
lyfja samhliða rófekoxíbi gæti einnig dregið úr blóðþrýstingslækk-
andi verkun beta-blokka og þvagræsilyfja sem og annarra verkana
þvagræsilyfja. Foröast skal samhliða gjöf stærri skammta af
acetýlsalicýlsýru eða bólgueyðandi verkjalyfja og rófekoxíbs.
Samhliða gjöf cýklósporíns eða takrólímus og bólgueyðandi
verkjalyfja getur aukið eiturverkanir cýklósporíns cða takrólímus
á nýru. Eftirlit skal hafa með nýmastarfsemi þegar rófekoxíb er
gefið samhliða öðru hvoru þessara lyfja. Áhrif rófekoxibs á lyfja-
hvörf annarra lyfja: Blóðþéttni litíums getur aukist af völdum
bólgueyðandi verkjalyfja Hafa ber í huga þörf fyrir viðeigandi eft-
irlit með eiturverkunum tengdum metótrexati þegar rófekoxíb cr
gefið samhliða metótrexati. Engar milliverkanir við dfgoxin hafa
komið fram. Gæta skal varúðar þegar rófekoxíb er gefið samhliöa
lyflum sem umbrotna fyrst og fremst fyrir tilstilli CYP1A2 (t.d.
teófyllíni, amitryptilíni, tacríni og zileútoni).Gæta skal varúðar
þcgar lyfjum sem umbrotna fyrir tilstilli CYP3A4 er ávísað sam-
hliða rófekoxíbi. í rannsóknum á milliverkunum lyfja, hafði rófe-
koxíb ekki klínískt mikilvæg áhrif á lyfjahvörf prednisóns/predn-
isólons eða getnaðarvamartaflna (etinýlöstradíóls/norethindróns
35/1). Áhrif annarra lyfja á lyfjahvörf rófekoxíbs: Þegar öflugir
cýtókróm P450 innleiðarar eru ekki til staðar, er CYP-hvatt umbrot
ekki meginumbrotsleið rófekoxíbs. Engu að síður olli samhliöa
gjöf rófckoxíbs og rífampíns, sem er öflugur innleiðari CYP ens-
íma, u.þ.b. 50% lækkun á blóðþéttni rófekoxíbs. Því skal íhuga að
gefa 25 mg skammt af rófekoxíbi þegar það er gefið samhliða lyfj-
um sem eru öflugir innleiðarar umbrots í lifur. Gjöf ketókónazóls
(öflugur CYP3A4 hemill) hafði ekki áhrif á lyfjahvörf rófckoxíbs í
blóði. Címetidín og sýruhamlandi lyf hafa ekki klínískt þýðingar-
mikil áhrif á lyfjahvörf rófekoxibs. Meðganga og brjóstagjöf:
Notkun rófckoxibs, sem og allra annarra lyfja sem hamla COX-2,
er ekki ráðlögð hjá konum sem eru að reyna að verða þungaðar.
Rófekoxíb á ekki að nota á síðasta þriðjungi meðgöngu þar sem
það gæti, eins og önnur lyf sem hamla myndun prostaglandina,
dregið úr samdrætti legs í fæðingu og valdið ótímabærri lokun á
slagæðarás. Notkun rófekoxíbs hefur ekki verið rannsökuð hjá
þunguðum konum í fullnægjandi samanburðarrannsóknum og
skal því ekki nota lyfið á fyrstu tveimur þriðjungum meðgöngu
nema væntanlegt gagn af meðferðinni réttlæti mögulcga áhættu
fyrir fóstrið. Ekki er vitað hvort rófekoxíb skilst út í brjóstamjólk,
en það skilst út í mjólk tilraunadýra. Konur sem eru á rófekoxíb
meðferð ættu ekki að hafa böm á brjósti. Aukaverkanin Eftirfar-
andi lyfjatengdar aukaverkanir voru skráðar, af hærri tíðni en þeg-
ar um lyfleysu var að ræða, í klínískum rannsóknum hjá sjúkling-
um sem fengu 123 mg eða 25 mg af rófekoxíbi í allt að sex mán-
uði. Algengar (>1 %): Almennar: Bjúgur,vökvasöfnun, kviðverkir,
svimi. Hjarta- og æðakerfi: Hár blóðþrýstingur. Meltingarfæri:
Brjóstsviði, óþægindi í efri hluta kviðar, niðurgangur, ógleði, melt-
ingartmflanir. Taugakerfi: Höfuðverkur. Húð: Kláði. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): Almennar: Þreyta/máttleysi, uppþemba, brjóstverkur.
Meltingarfæri: Hægðatregða, sár í munni, uppköst, vindgangur,
nábítur. Augu, eyru, nef og kok: Eymasuð. Efnaskipti og næring:
Þyngdaraukning. Stoðkerfi: Sinadráttur. Taugakerfi: Svefnleysi,
svefnhöfgi, svimi.Geðræn einkenni: Geðdeyfð, minnkuð andleg
skerpa. Ondunarfæri: Andþyngsli. Húð: Útbrot, atópískt eksem.
Að auki hafa væg ofnæmisviðbrögö verið skráð í sjaldgæfum til-
vikum í klínískum rannsóknum.Aukaverkanir voru svipaðar hjá
sjúklingum sem fengu rófekoxíb í eitt ár eða lengur. Breytingar á
niðurstöðum blóö- og þvagrannsókna: Algengar (>1 %): Hækk-
un á ALAT, lækkun á hematókrít, hækkun á ASAT. Sjaldgæfar
(0,1-1 %): hækkun á þvagefni, lækkun á hemóglóbíni, hækkun á
kreatíníni, Hækkun á alkalískum fosfatasa, prótein í þvagi, fækk-
un rauöra og hvítra blóðkoma. Eftirtaldar alvarlegar aukaverkan-
ir hafa verið skráðar í tengslum við notkun bólgueyöandi verkja-
lyfja og ekki er hægt að útiloka þær í tengslum við rófekoxíb: Eit-
urverkanir á ným, þ.á m. millivefs nýmabólga nýmngahcilkenni
(nephrotic syndrome) og nýmabilun; eiturverkanir á lifur, þ.á m.
lifrarbilun og lifrarbólga; eiturverkanir á meltingarfæri, þ.á m. rof,
sár og blæðingar; eiturverkanir vegna of mikils blóðrúmmáls, þ.á
m. hjartabilun og bilun í vinstri slegli; aukaverkanir á húð og slím-
húðir og alvarleg viðbrögð í húð. Eins og á við um bólgueyðandi
verkjalyf geta alvarlegri ofnæmisviðbrögð átt sér stað þ.á m.
bráðaofnæmi án þess að viðkomandi hafi áður fengið rófekoxíb.
Pakkningar og verð (descmber, 2000): Töflur 123 mg og 25 mg:
14 stk. 2756 kr. 28 stk. 4888 kr. 98 stk. 14555 kr Afgreiðsla: Lyfseö-
ilsskylda, Grciösluþátttaka: E. Handhafi markaðsleyfis: Merck
Sharp & Dohme B.V., Haarlem, Holland. Umboðsaöili á íslandi:
Farmasía ehf, Síðumúla 32,108 Reykjavík.
mM'fri
Til meðferðar við ein-
kennum afvöldum slit-
gigtar
MERCK SHARP& DOHME
FARMASÍA ehf
EINÁDAG
wwamz
(rófekoxíb, MSD)
Sértækt - Áhrifaríkt - Einfalt