Læknablaðið - 15.02.2006, Blaðsíða 86

SÉRLYFJATEXTAR
Nexium
SYRUHJUPTOFLUR, A 02 BC 05 (Styttur sérlyfjaskrártexti)
AstraZeneca
llnnihaldslýsing: Hver sýruhjúptafla inniheldur: Esomeprazolum INN, magneslum þrlhýdrat samsvarandi Esomeprazolum INN 20 eða 40 mg. Ábendingar: Sjúkdómar af völdum bakflæðis frá maga í vélinda (gastroesophageal reflux disease):
Meðferð á ætandi bólgu I vólinda af völdum bakflæðis, langtímameðferð til þess að koma I veg fyrir að læknuð bólga I vólinda taki sig upp að nýju, meðferð á einkennum sjúkdóma af völdum bakflæðis frá maga I vólinda. 7/7 upprætingar á
Helicobacter pylori ásamt viðeigandi sýklalyfjameöferð: Til að lækna Helicobacter Pylori tengt skeifugarnarsár og koma I veg fyrir endurtekinn sársjúkdóm I meltingarvegi hjá sjúklingum með Helicobacter Pylori tengd sár. Sjúklingar sem þurfa
langvarandi meðferð með bólgueyðandigigtarlyfjum (NSAID): Lækna magasár sem tengist meðferð með bólgueyðandi gigtarlyfjum (NSAID). Koma I veg fyrir maga- og skeifugarnarsár tengd meðferð með bólgueyðandi gigtarlyfjum (NSAID) hjá
sjúklingum I áhættu. Skammtar og lyfjagjöf: Töflurnar á að gleypa heilar ásamt vðkva og þær má hvorki tyggja nó mylja. Sjúkdómar af vðldum bakflæðis frá maga í vélinda (gastroesophageal reflux disease): Meðferð á ætandi bólgu i vólinda af
völdum bakflæðis: 40 mg einu sinni á sólarhríng 14 vikur. Fjögurra vikna meðferð til viðbótar er ráðlögð handa þeim sjúklingum sem ekki hafa fengið lækningu eða ef einkenni eru enn til staðar. Langtímameðferð til að koma í veg fyrir að læknuð
bólga í vélinda taki sig upp að nýju: 20 mg einu sinni á sólarhring. Meðferð á einkennum vegna bakflæðis frá maga í vólinda: 20 mg einu sinni á sólarhring handa sjúklingum sem ekki eru með bólgu f vélinda. Ef einkenni hafa ekki horfið innan 4
vikna, skal sjúklingur gangast undir frekari rannsóknir. Eftir að einkenni hafa horfið, má halda þeim niðri með því að taka 20 mg einu sinni á sólarhring eftir þörfum. Ásamt viðeigandi sýklalyfjameðferð til upprætingará Helicobacter pylori og til að
lækna Helicobacter pylori tengt skeifugamarsár og koma í veg fyrir endurtekinn sársjúkdóm i meltingarvegi hjá sjúklingum með Helicobacter pylori tengd sár: 20 mg ásamt amoxicillini 1 g og klaritromycini 500 mg eru gefin samtímis tvisvar sinnum
á sólarhring f 7 daga. Böm: Nexium erekkiætlað bömum. Skert nýmastarfsemi: Hjá sjúklingum með skerta nýrnastarfsemi er ekki nauðsynlegt að breyta skömmtum. Vegna takmarkaðrar reynslu hjá sjúklingum með alvarlega skerta nýrnastarfsemi,
skal gæta varúðar við meðferð þeirra. Skert lifrarstarfsemi: Hjá sjúklingum með vægt til miðlungs alvarlega skerta lifrarstarfsemi er ekki nauðsynlegt að breyta skömmtum. Sjúklingum með alvarlega skerta lifrarstarfssemi ætti ekki að gefa meira
en 20 mg hámarksskammt af Nexium. Aldraðir: Hjá öldruðum er ekki nauðsynlegt að breyta skömmtum. Frábendingar: Þekkt ofnæmi fyrir esómeprazóli, benzímidazólsamböndum eða öðrum innihaldsefnum lyfsins. Varnaöarorð og varúöarreglur
við notkun lyfslns: Útiloka skal illkynja sjúkdóm, þar sem meðferð með Nexium getur dregið úr einkennum og seinkað sjúkdómsgreiningu. Sjúklingar á langtfmameðferð (sérstaklega ef meðferð varir lengur en eitt ár) skulu vera undir reglulegu
eftirliti. Sjúklingum sem nota lyfið eftir þörfum skal leiðbeina um að hafa samband við lækninn sinn ef eðli einkenna breytast. Mllllverkanir viö önnur lyf og aðrar milliverkanir: Áhrif esómeprazóls á lyfjahvörf annarra lyfja: Minna sýrumagn í
maga við meðferð meö esómeprazóli getur aukið eða minnkað frásog lyfja, ef frásog þeirra er háð sýrustigi magans. Eins og á við um önnur lyf sem hamla sýruseytingu eða sýrubindandi lyf, getur frásog ketókónazóls minnkað meðan á meðferð
með esómeprazóli stendur. Esómeprazól hamlar CVP2C19, sem er aðalumbrotsensfm esómeprazóls. Þegar esómeprazól er gefið samtímis lyfjum sem umbrotna fyrir tilstilli CYP2C19, eins og diazepam, citalópram, imipramfn, klómipramín,
fenýtóín o.s.frv., getur það valdið aukinni plasmaþóttni þessara lyfja þannig að minnka þurfi skammta. Þetta skal hafa f huga, sérstaklega þegar esómeprazóli er ávísað til notkunar eftir þörfum. Samtímis gjöf á 30 mg af esómeprazóli olli 45%
lækkun á klerans díazepams, sem er CYP2C19 hvarfefni. Við samtímis gjöf á 40 mg af esómeprazóli jókst lægsta plasmaþéttni fenýtóíns um 13% hjá flogaveikum sjúklingum. Ráðlagt er að fylgjast með plasmaþéttni fenýtóíns þegar meðferð
með esómeprazóli hefst eða henni er hætt. Hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum olli gjöf á 40 mg af esómeprazóli samtímis gjöf á cisapriði þvi að flatarmál undir plasmaþéttni-tíma ferli (AUC) jókst um 32% fyrír cisapríð og útskilnaðarhelmingunartími
(t1/2) lengdist um 31%, en engin marktæk hækkun varð á hámarksþéttni cisaprfðs. Örlltil lenging á QTc bili, sem kom f Ijós eftir gjðf á cisapríði einu sór, lengdist ekki frekar þegar cisapríð var gefið ásamt esómeprazóli. Sýnt hefur verið fram á að
esómeprazól hefur ekki klfnfsk marktæk áhrif á lyfjahvörf amoxicillíns, kfnfdfns eða warfarfns. Meðganga og brjóstagjöf: Engar upplýsingar liggja fyrir um notkun esómeprazóls á meðgöngu. Gæta skal varúðar þegar lyfið er gefið þunguðum
konum. Ekki er vitað hvort esómeprazól berst f brjóstamjólk og ættu konur meö barn á brjósti ekki að nota Nexium. Aukaverkanir: Algengar (> 1%): Höfuðverkur, kviðverkir, niðurgangur, vindgangur, ógleði/uppköst, hægðatregða. Sjaldgæfar
(0,1-1%): Svimi, munnþurrkur, húðbólgur (dermatitis), kláði, ofsakláði. Lyfhrif: Esómeprazól er S-handhverfa ómeprazóls og dregur úr seytingu magasýru og er verkunarháttur mjög sórtækur. Það hemlar sértækt sýrupumpuna |
í paríetal frumum magans. Bæði R- og S- handhverfur ómeprazóls hafa svipuð lyfhrif. Lyfjahvörf: Frásog og dreifing: Esómeprazól er ekki sýrustöðugt og þess vegna er það gefið til inntöku sem sýruhjúpkyrni. Umbreyting f t #
R-handhverfu er óveruleg in-vivo. Esómeprazól frásogast hratt, hámarksþóttni f plasma næst um 1-2 klst. eftir inntöku. Aðgengi er 64%. Dreifirúmmál við stöðuga þóttni er um 0,22 l/kg líkamsþunga. Esómeprazól er 97% 0
próteinbundið f plasma. Fæðuneysla bæði seinkar og dregur úr frásogi esómeprazóls en hefur engin marktæk áhrif á verkun esómeprazóls á sýrustig magans. Pakkningar og hámarksverð: Hámarksmagn sem ávfsa , jf
má með lyfseðli er sem svarar 30 daga skammti: 20 mg: 7 töflur i veski: 1.651 kr., 28 töflur í veski: 5.117 kr., 50 töflur, þynnupakkaðar: 8.705 kr., 56 töflur í veski: 9.231 kr„ 100 töflur, glas: 14.599 kr. 40 mg: 2
7 töflurí veski: 2.158 kr„ 28 töflur í veski: 6.325 kr„ 50 töflurþynnupakkaðar: 10.910 kr„ lOOtöfluríglasi: 19.200 kr. Afgreiöslutilhögun: Lyfið er lyfseðilskylt. Greiðsluþátttaka: E. September 2005. m i
lMexium
yfirburða sýruhemill
Markaösleyfishafi: AstraZeneca, A/S Albertslund, Danmark. Umboð á íslandi: Vistorhf, Hörgatúni2, Garðabæ. Nánari upplýsingar er að finna í Sérlyfjaskrá
AstraZeneca: SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS AstraZeneCa Ji"
Crestor 5 mg, 10 mg, 20 mg og 40 mg filmuhúöaðar töflur: Hver tafla inniheldur 5 mg, 10 mg, 20 mg eða 40 mg rósúvastatín (sem rósúvastatín kalsíum).
Ábendingar: Eðlislæg kólesterólhækkun í blóði (tegund lla, þar með talin arfblendin ættgeng kólesterólhækkun f blóði) eða blönduð blóðfitutruflun (mixed dyslipidaemia) (tegund llb), sem viðbót við mataræði þegar sórstakt mataræði og önnur
meðferð án lyfja (t.d. Ifkamsþjálfun og megrun) hefur ekki borið viðunandi árangur. Arfhrein ættgeng kólesterólhækkun f blóði sem viðbót við sérstakt mataræði og aðra blóðfitulækkandi meðferð (t.d. LDL síun (LDL apheresis)) eða ef slík meðferð
á ekki við. Skammtar og lyfjagjöf: Áður en meðferð er hafin ætti sjúklingurinn að vera á stöðluðu kólesteróllækkandi fæði, sem skal haldið áfram meðan á meðferð stendur. Skammtur á að vera einstaklingsbundinn og f samræmi við meðferðarmarkmið
og svörun sjúklings við meðferðinni, fylgja skal gildandi viðmiðunarreglum. Ráðlagður upphafsskammtur er 5 eða 10 mg til inntöku einu sinni á dag, bæði hjá sjúklingum sem ekki hafa áður fengið statfn og sjúklingum sem eru að skipta úr öðrum
HMG-CoA redúktasa hemli. Við val á upphafsskammti á að taka tillit til kólesterólgildis viðkomandi sjúklings og hættu á hjarta- og æðasjúkdómum í framtfðinni sem og hugsanlegrar hættu á aukaverkunum. Hækka má skammtinn að næsta skammti
að fjórum viknum liðnum sé þess þörf. í Ijósi fjölgunar á tilkynningum um aukaverkanir 40 mg skammtsins samanborið við lægri skammta ætti eingöngu að fhuga hækkun skammts að hámarksskammtinum 40 mg hjá sjúklingum með kólesterólhækkun
í blóði á háu stigi og f mikilli hættu á hjarta- og æðasjúkdómum (sérstaklega þeir sem eru með ættgenga kólesterólhækkun f blóði), sem ekki ná meðferðarmarkmiðum með 20 mg og hjá þeim sem verða í reglulegu eftirliti. Mælt er með að
sérfræðingur hafi yfirumsjón þegar byrjað er að gefa 40 mg skammt. Crestor má taka á hvaða tíma dags sem er, með eða án matar. Notkun handa börnum: öryggi og verkun hefur ekki verið staðfest hjá börnum. Reynsla af notkun hjá börnum
er takmörkuð og bundin við Iftinn hóp barna (8 ára og eldri) með arfhreina ættgenga kólesterólhækkun í blóði. Þess vegna er notkun Crestor ekki ráðlögð handa börnum að svo stöddu. Notkun handa öldruðum: Mælt er með 5 mg upphafsskammti
hjá sjúklingum >70 ára. Ekki er þörf á öðrum skammtabreytingum í tengslum við aldur. Skammtar handa sjúkllngum með skerta nýrnastarfseml: Ekki er þörf á að breyta skðmmtum hjá sjúklingum með væga til í meðallagi skerta nýrnastarfsemi.
Ráðlagður upphafsskammtur handa sjúklingum með f meðallagi skerta nýrnastarfsemi (kreatfnfn úthreinsun <60 ml/mfn.) er 5 mg. Ekki má nota 40 mg skammtinn handa sjúklingum með f meðallagi skerta nýrnastarfsemi. Ekki má nota Crestor
handa sjúklingum með alvarlega skerta nýrnastarfsemi og á það við um alla skammta. Skammtar handa sjúkllngum með skerta llfrarstarfseml: Engin aukning varð á almennri þéttni (systemic exposure) rósúvastatíns hjá einstaklingum með
Child-Pugh skor 7 eða lægra. Hins vegar hefur aukin almenn þéttni komið fram hjá einstaklingum með Child-Pugh skor 8 og 9. Hjá þessum sjúklingum ætta að hafa í huga að meta nýrnastarfsemina. Engin reynsla er af notkun hjá einstaklingum
með Child-Pugh skor sem hærra en 9. Crestor er ekki ætlað sjúklingum með virkan lifrarsjúkdóm. Kynþáttur: Aukin almenn þéttni hefur sést hjá asískum einstaklingum. Ráðlagður upphafsskammtur er 5 mg fyrir sjúklinga af asískum uppruna.
Ekki má nota 40 mg skammtinn hjá þessum sjúklingum. Skammtur handa sjúklingum með þekkta áhættuþættl vöðvakvilla: Ráðlagður upphafsskammtur er 5 mg hjá sjúklingum með þekkta áhættuþætti vöðvakvilla. Ekki má gefa sumum
þessara sjúklinga 40 mg skammtinn. Frábendingar: Ekki má nota Crestor: handa sjúklingum með ofnæmi fyrir rosuvastatini eða einhverju hjálparefnanna; handa sjúklingum með virkan lifrarsjúkdóm, þar með talið óútskýrða, viðvarandi hækkun
á transamínösum f sermi og hækkun á transamfnösum f sermi sem er meiri en þreföld eðlileg efri mörk (ULN [upper limit of normalj); handa sjúklingum með alvarlega skerta nýrnastarfsemi (kreatfnfn úthreinsun <30 ml/mfn.); handa sjúklingum
með vöðvakvilla; handa sjúklingum sem fá ciclosporin samhliða; á meðgöngu og brjóstagjöf og handa konum á barneignaraldri sem ekki nota viðeigandi getnaðarvörn. Ekki má nota 40 mg skammtinn handa sjúklingum með þekkta áhættuþætti
vöðvakvilla/rákvöðvalýsu. Slikir þættir geta verið: f meðallagi skert nýrnastarfsemi (kreatfnfn úthreinsun <60 ml/mfn.); vanstarfsemi skjaldkirtils; saga eða fjölskyldusaga um arfgenga vöðvasjúkdóma; saga um eituráhrif á vöðva við meðferð með
öðrum HMG-CoA redúktasta hemli eða ffbrati; misnotkun áfengis; ástand þar sem plasmagildi geta hækkað; asfskir sjúklingar; samhliða notkun fíbrata. Sérstök varnaðarorð og varúöarreglur við notkun: Áhrifá nýru: Próteinmiga greind með
strimilprófi og aðallega upprunnin f pfplum, hefur komið fram hjá sjúklingum sem höfðu fengið stóra skammta af Crestor, sérstaklega 40 mg en það var f flestum tilvikum tímabundið eða ósamfellt. Ekki hefur verið sýnt fram á að próteinmiga sé
fyrirboði um bráðan eða versnandi nýrnasjúkdóm. Mat á nýrnastarfsemi skal höfð í huga við reglubundið eftirlit hjá sjúklingum sem fá 40 mg skammt. Áhrlfá belnagrindarvöðva: Greint hefur verið frá áhrifum á beinagrindarvöðva hjá sjúklingum
sem fá meðferð með Crestor, t.d. vöðvaverkjum, vöðvakvilla og í mjög sjaldgæfum tilvikum rákvöðvalýsu og á það við um allar skammta og sérstaklega við skammta >20 mg. Mæling kreatinkinasa: Kreatínkínasa (CK) ætti ekki að mæla eftir
erfiðar æfingar eða þegar önnur líkleg ástæða fyrir CK hækkun er fyrir hendi sem getur ruglað mat á niðurstöðum. Ef grunnlfna CK gildis er umtalsvert hækkuð (>5xULN) ætti að gera mælingu þvf til staðfestingar innan 5-7 daga. Ef endurtekin
mæling staðfestir grunnlfnu CK >5xULN, ætti ekki að hefja meðferð. Áður en meðferð er hafln: Eins og gildir um aðra HMG-CoA reduktasa hemla, á að ávfsa Crestor með varúð til sjúklinga með þekkta áhættuþætti vöðvakvilla/rákvöðvalýsu.
Slíkir þættir geta verið: skert nýrnastarfsemi; vanstarfsemi skjaldkirtils; eigin saga eða fjölskyldusaga um arfgenga vöðvasjúkdóma; saga um eituráhrif á vöðva við meðferð með öðrum HMG-CoA reduktasta hemli eða fíbrati; misnotkun áfengis;
aldur > 70 ár; ástand þar sem plasmagildi geta hækkaö; samhliða notkun fibrata. Hjá þessum sjúklingum ætti að meta áhættu af meðferð á móti hugsanlegum ávinningi hennar og er klínfskt eftirlit ráðlagt. Ef grunnlfna CK gildis er umtalsvert
hækkuð (>5xULN) ætti ekki að hefja meðferð. Mcðan á meðferð stendur: Biðja ætti sjúklinga um að tilkynna þegar í stað óútskýrða vöðvaverki, þróttleysi eða krampa, sérstaklega ef einnig verður vart lasleika eða hita. Hjá þessum sjúklingum
ætti að mæla CK-gildi. Hætta á meðferð ef CK-gildi eru umtalsvert hækkuð (>5xULN) eða ef vöðvaeinkenni eru alvarleg og valda daglegum óþægindum (jafnvel þó CK gildi eru s 5xULN). Ef einkenni lagast og CK gildi verður aftur eðlilegt, má
íhuga að hefja á ný meðferð með Crestor eða öðrum HMG-CoA redúktasta hemli og gefa minnsta skammt undir nánu eftirliti. Ekki er krafists reglulegs eftirlits með CK gildum hjá sjúklingum án einkenna. ( klínískum rannsóknum komu engar
vísbendingar fram um aukin áhrif á beinagrindarvöðva hjá litlum hópi sjúklinga sem fékk Crestor og aðra meðferð samtfmis. Aukin tíðni vöðvaþrota og vöðvakvilla hefur hinsvegar komið fram hjá sjúklingum sem fengu aðra HMG-CoA redúktasa
hemla ásamt ffbrfnsýruafleiðum þ.m.t. gemffbrózfli, cfclosporfni, nikótínsýru, azól sveppalyfjum, próteasahemlum og makrólfð sýklalyfjum. Gemfíbrózíl eykur hættu á vöðvakvilla þegar það er notað samhliða sumum HMG-CoA redúktasa hemlum.
Þess vegna er ekki ráðlagt að nota Crestor og gemfibrozil á sama tfma. Ávinning af frekari breytingum á lípfðgildum með samsettri notkun Crestor ásamt ffbrati eða nfacfni skal vandlega meta á móti hugsanlegri áhættu sllkra samsetninga. Ekki
má nota 40 mg skammtinn samhliða ffbrötum. Ekki á að nota Crestor handa sjúklingum með bráðan, alvarlegan sjúkdóm sem bendir til vöðvakvilla eða gæti leitt til nýrnabilunar af völdum rákvöðvalýsu (t.d. blóðsýking, lágþrýstingur, meiriháttar
skurðaðgerðir, áverki, alvarleg efnaskiptarðskun, innkirllaröskun og truflun á saltajafnvægi eða krampa sem ekki er stjórn á). Áhrlfá llfur: Eins og á við um aðra HMG-CoA redúktasa hemla, ætti að nota Crestor með varúð handa sjúklingum sem
neyta áfengis f miklum mæli og/eða hafa sögu um lifrarsjúkdóm. Ráðlagt er að mæla lifrarstarfsemi áður en og þremur mánuðum eftir að meðferð er hafin. Hætta á meðferð með Crestor eða minnka skammta þess ef gildi transamfnasa f sermi
eru hærri en 3 eðlileg efri mörk. Hjá sjúklingum með slðkomna kólesterólhækkun (secondary hypercholesterolaemia) f blóði af völdum skertrar starfsemi skjaldkirtils eða nýrungaheilkennis (nephrotic syndrome), ætti að meðhöndla undirliggjandi
sjúkdóm áður en meðferð með Crestor er hafin. Kynþáttur: Rannsóknir á lyfjahvðrfum sýna aukna þéttin (exposure) hjá asfskum einstaklingum samanborið við einstaklinga af hvítum kynþætti. Millfverkanir viö önnur lyf og aörar milliverkanir:
Clclosporln: Við samhliða meðferð með Crestor og ciclosporini var AUC gildi rosuvastatins að meðaltali 7 sinnum hærra en hjá heilbrigðum sjálfboðaliðum. Samhliða meðferð hafði ekki áhrif á plasmaþéttni ciclosporíns. K-vítamín hemlar: Eins
og á við um aðra HMG-CoA redúktasa hemla getur orðið hækkun á INR (International Normalised Ratio) við upphaf meðferðar með Crestor eða þegar skammtur er aukinn hjá sjúklingum sem samhliða fá meðferð með K-vftamfn hemli (t.d. warfarini).
INR getur lækkað þegar meðferð með Crestor er hætt eða skammtur er minnkaður. í slíkum tilvikum er viðeigandi eftirlit með INR æskilegt. Gemfibrozll og önnur blóðfitulækkandl lyf: Tvöföldun varð á Cmax og AUC rosuvastatins við samhliða
notkun Crestor og gemfibrozils. Samkvæmt upplýsingum úr sértækum rannsóknum á milliverkunum er engra lyfjahvarfa milliverkunar sem skipir máli að vænta við meðferð með fenofibrati en þrátt fyrir það getur komið fram milliverkun á lyfhrifum.
Gemfibrozil, fenofibrat, önnur fíbröt og blóðfitulækkandi skammtar (> eða jafnt og 1 g/dag) af nfacíni (nikótfnsýru) auka hættu á vöðvakvilla þegar þau eru gefin samtímis HMG-CoA redúktasa hemlum, sennilega vegna þess að þeir geta valdið
vöðvakvilla þegar þeir eru gefnir einir sér. Ekki má nota 40 mg skammtinn samhliða notkun fíbrata. Þessir sjúklingar eiga einnig að hefja meðferð með 5 mg skammtinum. Sýrublndandl lyf: Við samhliða gjöf Crestor með sýrubindandi mixtúru,
dreifu sem innihólt ál- og magnesíumhýdroxfð lækkaði plasmaþéttni rosuvastatins um u.þ.b. 50%. Áhrifin voru minni þegar sýrubindandi lyfið var tekið 2 klst. á eftir Crestor. Klfnfsk þýðing þessarar milliverkunar hefur ekki verið rannsökuð.
Erytromycln: Samhliða notkun Crestor og erytromycins leiddi til 20% minnkunar á AUC (0-t) og 30% lækkunar á Cmax rosuvastatins. Þessi milliverkun gæti stafað af auknum þarmahreyfingum af völdum erytromycins. Getnaðarvamalyf tll
Inntöku/uppbótarmeðferö með hormónum: Samhliða notkun Crestor og getnaðarvarnalyfja til inntöku leiddi til 26% aukningar á AUC etinylestradiols og 34% aukningar á AUC norgestrels. Þessa auknu plasmaþóttni ætti að hafa f huga þegar
skammtur getnaðarvarnalyfs til inntöku er ákveðinn. Engar upplýsingar um lyfjahvörf eru fyrirliggjandi hjá einstaklingum sem fá Crestor og uppbótarmeðferð með hormónum samhliða og þess vegna er ekki hægt að útiloka svipuð áhrif. Hins
vegar var samsetningin mikið notuð hjá konum f kllnískum rannsóknum og þoldist vel. önnur lyf: Samkvæmt upplýsingum úr sértækum rannsóknum á milliverkunum er ekki búist við neinum milliverkunum við digoxin sem hafa klíníska þýðingu.
Cýtókróm P450 ensím: Niðurstöður in vitro og in vivo rannsókna sýna aö rosuvastatin hvorki hemur né hvetur cýtókróm P450 ísóensfm. Að auki er rosuvastatin lélegt hvarfefni fyrír þessi ísóensfm. Milliverkanir við rosuvastatin, sem hafa kliniska
þýðingu, hafa hvorki komið fram við samhliða notkun fluconazols (CYP2C9 og CYP3A4 hemill) nó ketoconazols (CYP2A6 og CYP3A4 hemill). Samhliða notkun itraconazols (CYP3A4 hemill) og rosuvastatins olli 28% stækkun á AUC rosuvastatins.
Þessi litla aukning er ekki talin hafa klíníska þýðingu. Þess vegna er ekki að vænta milliverkana vegna umbrota fyrir tilstilli cýtókróm P450. Aukaverkanlr: Aukaverkanir sem hafa komið fram við meðferð með Crestor eru venjulega vægar og
tímabundnar. Innan við 4% þeirra sjúklinga sem fengu Crestor í klfnískum samanburðarrannsóknum þurftu að hætta f rannsókn vegna aukaverkana. Tíðni aukaverkana er flokkuð samkvæmt eftirfarandi: Algengar (>1/100, <1/10); Sjaldgæfar
(>1 /1.000, <1/100); Mjög sjaldgæfar (>1 /10.000, <1 /1.000); Koma örsjaldan fyrir (<1 /10.000). Ónæmlskerfi. Mjög sjaldgæfar: Ofnæmi þar með talinn ofsabjúgur. Taugakerfi. Algengar: Höfuðverkur, sundl. Meltingarfærl. Algengar: Hægðatregða,
ógleði, kviðverkir. Húð og undlrhúð. Sjaldgæfar: Kláði, útbrot og ofsakláði. Stoðkerfi, stoðvefur og bein. Algengar: Vöðvaverkir. Mjög sjaldgæfar: Vöðvakvilli og rákvöðvalýsa. Almennar aukaverkanlr. Algengar: Þróttleysi. Eins og á við um
aðra HMG-CoA redúktasa hemla hefur tfðni aukaverkana tilhneigingu til að vera skammtaháð. Áhrlf á nýru: Próteinmiga, greind með strimilprófi og aðallega upprunnin f píplum, hefur komið fram hjá sjúklingum sem fá meðferð með Crestor.
Breytingar á próteinmagni í þvagi úr engu eða snefilmagni f ++ eða meira, á einhverjum tfma meðan á meðferð með 10 og 20 mg stóð, komu fram hjá <1% sjúklinga og hjá um 3% sjúklinga sem fengu 40 mg. Breyting úr engu eða snefilmagni f +
jókst minniháttar við 20 mg skammtinn. I flestum tilvikum dró úr próteinmigu eða hún gekk sjálfkrafa til baka þegar meðferð var haldið áfram og ekki hefur verið sýnt fram á að hún sé fyrirboði um bráðan eða versnandi nýrnasjúkdóm. Áhrlf á
belnagrlndarvöðva: Greint hefur verið frá áhrifum á beinagrindarvöðva hjá sjúklingum sem fá meðferð með Crestor, t.d. vöðvaverkjum, vöðvakvilla og f mjög sjaldgæfum tilvikum rákvöðvalýsu, og á það við um alla skammta og sérstaklega
skammta > 20 mg. Skammtaháð aukning á CK gildum hefur komið fram hjá sjúklingum sem fengu rósúvastatfn, meirihluti tilvikanna voru væg, án einkenna og tfmabundin. Ef CK gildi eru hækkuð (>5xULN), ætti að stöðva meðferð. Áhrlfá llfur:
Eins og við á um aðra HMG-CoA redúktasa hemla, hefur komið fram skammtaháð hækkun á transamínösum hjá fámennum hópi sjúklinga sem fengu rósúvastatfn; meirihluti tilvikanna voru væg, án einkenna og tfmabundin.
Heimildaskrá 1. Jones PH, Davidson MH, Stein EA et al. Comparison of the Efficacy and Safety of Rosuvastatin Versus Atorvastatin, Simvastatin and Pravastatin Across Doses (STELLAR Trial), Am J Cardiol 2003;
92:152-160.
Pakkningar og verö: Filmuhúðaðar töflur 5 mg: 28 stk. (þynnupakkað), kr. 4.258; 98 stk. (þynnupakkað), kr. 11.315. Filmuhúðaðar töflur 10 mg: 28 stk. (þynnupakkað), kr. 4.258; 98 stk. (þynnupakkað), kr. 11.315
100 stk„ kr. 12.548. Filmuhúðaðar töflur 20 mg: 28 stk. (þynnupakkað), kr. 6.213; 98 stk. (þynnupakkað), kr. 16.119; 100 stk„ kr. 18.465. Filmuhúðaðar töflur 40 mg: 28 stk. (þynnupakkað), kr. 9.097; 98 stk.
(þynnupakkað), kr. 27.624.
Handhafl markaösleyfis: AstraZeneca A/S, Albertslund, Danmörk. Umboö á íslandi: Vistor hf„ Garðabæ. ATC-flokkun: C 10 A A 07. Afgreiðsla: R. Greiðsluþátttaka: 0.
Sjá nánari upplýsingar í Sórlyfjaskrá. AstraZeneca, desember 2005
O
CRESTOR
rósúvastatín
170 Læknablaðid 2006/92