Læknablaðið - 15.10.2007, Blaðsíða 5
LISTAMAÐUR
MÁNAÐARINS
U M R Æ 0 A 0 G F R É T T I R
689 Af sjónarhóli stjórnar. Skyldur lækna
Sigurður E. Sigurðsson, Sigurbjörn Sveinsson
690 Læknar eru málsvarar sjúklinganna.
Viðtal við Sigurbjörn Sveinsson fráfarandi formann LÍ
Hávar Sigurjónsson
699 Dag- og göngudeildin er glæsileg viðbót
Hávar Sigurjónsson
703 Tæknipistill 1. Hlustunarpípa 21. aldarinnar
Davíð Björn Pórisson
705 FÍFL á Kilimanjaro
705 Frá FKLÍ, Félagi kvenna í læknastétt
Margrét Georgsdóttir
707 Veturinn er minn uppáhaldstími. Rætt við danskan
lækni starfandi á Grænlandi
Hávar Sigurjónsson
713 Frá Landlækni. Tilkynning um bólusetningu inflúensu
715 Fylgt úr hlaði. Þingsályktun um skimun fyrir ristilkrabbameini
Asgeir Theodórs, Tryggvi Stefánsson
F A 8 T I R P I 8 T L A R
717 íðorð 202. Vilsa, vökvi og vessi
Jóhann Heiðar Jóhannsson
718 Einingaverð og taxtar
719 Sérlyfjatextar
730 Ráðstefnur og fundir
730 Ný þjónustuskrá á Doktor.is
731 Sýkingar og sóttvarnir - þing haldið á Akureyri
Stundum má greina skýran enduróm
milli kynslóða myndlistarmanna án þess
að orsök tengingarinnar liggi fyrir. Nú
um stundir er abstraktmálverk töluvert
áberandi og sækir það í listasöguna en
líka í alla sjónræna menningu sem tækni
og tíðarandi bera með sér. f Ijósi þeirra
hræringa sem greina má meðai yngri
kynslóðarinnar er gaman að rifja upp verk
Einars Þorlákssonar því að þar er að
finna samhljóm sem byggir á sjálfsprottnu
flæði forma og lita sem skírskota samt
alltaf til einhvers í umhverfinu. Verk
hans frá árinu 1984, sem nú er á forsíðu
Læknablaðsins og ókunnugt er um
heitið á, sýnir tvær verur sem virðast
stara á mann. Þær minna á flugur eða
geimverur en eru um leið svo óræðar
að þær gætu allt eins verið óhlutbundin
form. Það sem sýnast vera augu er líka
talan átta á hlið, þekkt úr stærðfræði
sem tákn fyrir óendanleika. Verkið er
dæmigert fyrir tækni Einars sem málaði
þunn lög af akríllit ýmist á striga eða
pappír, einn lit I einu, svo að pensilförin
sjást greinilega. Þrátt fyrir þessa tvívíðu
aðferð búa verk hans yfir mikilli dýpt og
þar leikur notkun hans á svörtum lit stórt
hlutverk. Málverkin og einkum og sér í
lagi pastelmyndir hans sýna einnig vægi
teikningar I myndlist hans sem ýmist
kemur fram sem dregin lína eða bil sem
skapast á milli stærri litaforma.
Einar fæddist árið 1933 og lést I
fyrrahaust. Hann sýndi reglulega hér á
landi í fjóra áratugi en þó eru verk hans
tiltölulega lítt þekkt og voru aldrei kynnt
erlendis. Oft má greina fígúrur í verkum
hans eða sjá móta fyrir landslagi en í
heildina eru þau abstrakt og iðulega
ráða litir, form og línur algjörlega
ferðinni. Margt er sameiginlegt með
hugsunarhætti Einars og súrrealista en
ef til vill mætti helst tengja myndlist hans
við hina dönsku Cobrahreyfingu sem
lagði áherslu á vafningalausa tjáningu
og það sem sprettur fram sjálfkrafa við
sköpunarstarfið. Vitneskja fer í gegn um
úrvinnsluferli þar sem hún blandast eigin
persónu og tilfinningum listamannsins og
kemur út í vinnu sem er aðeins að hluta tii
meðvituð. Þetta tjáningarform kemur fram
í vali Einars á akríllit sem ólíkt olíulit þornar
fljótt svo að vinna þarf hratt og má því
segja að aðferð hans hafi byggt á flæði
og að meta útkomuna eftir á. Úrval verka
hans má nú sjá á sýningu í Listasafni
Árnesinga í Hveragerði.
Markús Þór Andrésson
Læknablaðið 2007/93 665