Læknablaðið - 15.12.2010, Blaðsíða 53

Valdoxan
agomelatin (Stytt saniantekt á eiginleikunt lyfs)
Heiti lyfs: Valdoxan 25 mg filmuhúðaðar töflur. ATC flokkun er N06AX22. Virk innihaldsefni og styrklcikar: Hver filmuhúðuð tafla
inniheldur 25 mg af agómelatíni. Lyfjafornt: Filmuhúðuð tafla Ábendingar: Meðferð við alvarlegum þunglyndistímabilum hjá fúllorðnum.
Valdoxan er ætlað fullorðnum. Skammtar og lyfjagjöf: Skammtar:_Ráð!agður skammtur er 25 mg einu sinni á dag, til inntöku áður er farið
er að sofa á kvöldin. Eftir meðferð í tvær vikur, má auka skammtinn ef enginn bati hefur orðið, í 50 mg einu sinni á dag, þ.e. tvær 25 mg
töflur, teknar saman áður en farið er að sofa á kvöldin. Gera skal lifrarpróf hjá öllum sjúklingum: þegar meðferð er hafin og síðan reglulega
eftir um 6 vikur (lok bráðafasa), eftir um tólf og tuttugu og fjórar vikur (lok viðhaldsfasa) og síðan þegar klínískar vísbendingar gefa tilefni
til Sjúklinga með þunglyndi skal meðhöndla í nægilega langan tíma, minnst 6 mánuði til að tryggja að þeir séu orðnir einkennalausir.
Valdoxan töflur má taka með eða án fæðu. Böm: Ekki hefúr verið sýnt fram á öryggi og verkun Valdoxan hjá börnum yngri en 18 ára. Engar
upplýsingar liggja fyrir Aldraðir siúklmear: Ekki hefur verið sýnt greinilega fram á verkun hjá öldruðum (> 65 ára). Aðeins liggja fyrir
takmörkuð klínísk gögn varðandi notkun Valdoxan hjá öldruðum sjúklingum > 65 ára með alvarleg þunglyndistímabil. Því skal gæta varúðar
við ávísun Valdoxan hjá þessum sjúklingum. Shíklinear með skerta nvmastarfsemi: Engin breyting ítefur komið íram sem skiptir máli verður
á lyfjahvörfum agómelatíns hjá sjúklingum með alvarlega skerðingu á nýmastarfsemi. Hins vegar liggja aðeins fyrir takmörkuð klínísk gögn
varðandi notkun Valdoxan hjá þunglyndissjúklingum með alvarlega eða miðlungi mikla skerðingu á nýmastarfsemi. Því skal gæta varúðar
þegar Valdoxan er ávísað hjá þessum sjúklingum. Siúklinear með skerta lifrarstarfsemi: Ekki má nota Valdoxan hjá sjúklingum með skerta
lifrarstarfsemi . Ekki er þörf á að lækka skammta smám saman þegar meðferð er hætt. Lvfiagiöf: Valdoxan töflur má taka með eða án matar.
Frábendingar: Ofnæmi fyrir virka efttinu eða einhverju hjálparefnanna. Skert lifrarstarfsemi (t.d. skorpulifur eða virkur lifrarsjúkdómur).
Samhliða notkun öflugs CYP1A2 hemils (t.d. flúvoxamíns, cíprófloxacíns). Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun: Notkun
hjá börnum. Ekki er mælt með notkun Valdoxan við meðferð gegn þunglyndi hjá sjúklingum yngri en 18 ára, þar sem ekki hefúr verið sýnt
fram á öryggi og verkun Valdoxan hjá þessum aldurshópi. Hegðun tengd sjálfsvígum og óvild kom ofiar fyrir í klínískum rannsóknum hjá
bömum og unglingum sem fengu meðferð með öðrum þunglyndislyfjum en þeim sem fengu lyfleysu. Notkun hjá öldruðum sjúklingum með
vitglöp: Valdoxan skal ekki nota við alvarlegum þunglyndistímabilum hjá öldruðum sjúklingum með vitglöp þar sem ekki hefúr verið sýnt
fram á öryggi og verkun Valdoxan hjá þessum sjúklingum. Gæta skal varúðar við notkun Valdoxan hjá sjúklingum með sögu um oflæti eða
ólmhug og skal notkun liætt ef einkenni oflætis koma fram hjá sjúklingi. Þunglyndi fylgir aukin hætta á sjálfsvígshugsunum, sjálfsskaða og
sjálfsvígi (sjálfsvígstengd tilvik). Þessi hætta er fyrir hendi þar til umtalsverður bati á sér stað. Þar sem bati verður e.t.v. ekki á fyrstu vikum
meðferðar eða lengur, þarf að hafa náið eftirlit með sjúklingum þar til slíkur bati verður. Það er almenn klínísk reynsla að sjálfsvígshætta
getur aukist á fyrstu stigum batans. Vitað er að sjúklingar með sögu um sjálfsvígstengda hegðun og þeir sem hafa umtalsverðar
sjálfsvígshugsanir áður en meðferð er hafin, eiga frekar á hættu að fá sjálfsvigshugsanir eða gera tilraunir til sjálfsvígs og ætti að fylgjast
mjög náið með þeim meðan á meðferð stendur. Safngreining á klínískum rannsóknum með samanburði við lyfleysu á þunglyndislyfjum hjá
fúllorðnum sjúklingum með geðsjúkdóma sýndi fram á aukna hættu á sjálfsvígshegðun tengda þunglyndislyfjum samanborið við lyfleysu hjá
sjúklingum yngri en 25 ára. Fylgjast skal náið með sjúklingum og sérstaklega þeim sem eru í verulegri áhættu, einkum í upphafi meðferðar
og þegar skömmtum er breytt. Vekja ætti athygli sjúklinga á nauðsyn þess að fylgjast með allri klínískri afturfór, sjálfsvígshegðun eða
hugsunum og óvenjulegum breytingum á hegðun og að leita læknis samstundis ef þessi einkenni koma fram. Samhliða notkun öflugra
CYP1A2 hemla er frábending. Gæta skal varúðar við ávísun Valdoxan samhliða miðlungi öflugum CYP1A2 hemlum (t.d. própranólóli,
grepafloxactni, enoxacíni) sem gæti leitt til aukinnar útsetningar agómelatíns. Hækkanir á transamínösum í sermi (> 3 sinnum eðlileg effi
mörk) komu fram í klíniskum rannsóknum hjá sjúklingum sem fengu Valdoxan, einkum við 50 mg . Þegar notkun Valdoxan var hætt hjá
þessum sjúklingum, fóru transamínasar í sermi yfirleitt aftur niður í eðlileg mörk. Gera skal lifrarpróf hjá öllurn sjúklingum: þegar meðferð
er hafín og síðan reglulega eftir um 6 vikur (lok bráðafasa), eftir um tólf og tuttugu og fjórar vikur (lok viðhaldsfasa) og síðan þegar klínískar
vísbendingar gefa tilefni til. Endurtaka skal lifrarpróf innan 48 klst. hjá öllum sjúklingum sem hafa hækkaða transamínasa í sermi. Hætta skal
meðferð ef hækkunin á transamínösunum í sermi fer yflr 3x eðlileg efri mörk og gera lifrarpróf reglulega þar til transamínasar í sermi hafa
náð aftur eðlilegum mörkum. Ef sjúklingur fær einkenni er benda til skerðingar á lifrarstarfsemi skal gera lifrarpróf. Ákvörðun hvort halda
eigi áfram meðferð með Valdoxan hjá sjúklingum skal byggð á klínísku mati á væntanlegum rannsóknaniðurstöðum. Ef gula kemur fram
skal hætta meðferð. Gæta skal varúðar þegar Valdoxan er gefið sjúklingum sem neyta áfengis í verulegu mæli eða sem eru í meðferð með
lyfjum sem tengjast hættu á lifrarskaða. Valdoxan inniheldur laktósa. Sjúklingar með galaktósaóþol, laktasaskort eða vanfrásog glúkósa-
galaktósa, sem eru mjög sjaldgæfir arfgengir kvillar, skulu ekki nota lyfið. Milliverkanir viö önnur lyf og aðrar milliverkanir:
Milliverkanir sem hugsanlega hafa áhrif á agómelatín: Agómelatín er umbrotið aðallega fyrir tilstilli cýtókróm P450 IA2 (CYP1A2) (90%)
og CYP2C9/19 (10%). Lyf sem hafa milliverkanir við þessi ísóensím gætu skert eða aukið aðgengi agómelatíns. Því má ekki nota Valdoxan
samhliða öflugum CYP1A2 hemlum (t.d. flúvoxamíni, cíprófloxacíni). Samhliða notkun agómelatíns og östrógena (miðlungi öflugugra
CYPl A2 hemla) leiðir til þess að útsetning fyrir agómelatíni eykst margfalt. Þó að engin sérstök öryggisvísbending hafi komið fram hjá 800
sjúklingum sem fengu meðferð samhliða östrógen notkun, skal gæta varúðar við ávísun agómelatíns samhiða öðrum ntiðlungi öflugum
CYPIA2 hemlum (t.d. própranólóli, grepafloxacíni, enoxacíni) þar til meiri reynsla liggur fyrir. . Áfengi: Samhliða notkun Valdoxan og
áfengis er ekki ráðlögð. Rafstuðsmeðferó: Klínískar afleiðingar af raflostsmeðferð samhliða Valdoxan notkun eru taldar ólíklegar. Börn:
Rannsóknir á milliverkunum hafa eingöngu verið gerðar hjá fullorðnum. Frjósemi, meóganga og brjóstagjöf: Frjósemi: Rannsóknir á
æxlun hjá rottum og kanínum sýndu engin áhrif af agómelatíni á frjósemi. Meðganga: Rannsóknir á æxlun hjá rottum og kanínum sýndu
engin áhrif af agómelatíni á fósturþroska eða þroska um og eftir fæðingu Ekki liggja fyrir neinar klínískar upplýsingar um notkun
agómelatíns á meðgöngu. Gæta skal varúðar þegar lyfrnu er ávísað þunguðum konum. Brjóstagjöf: Ekki er vitað hvort agómelatín er skilið út
í bijóstamjólk hjá konum. Agómelatín eða umbrotsefúi þess eru skilin út í mjólk hjá mjólkandi rottum. Hugsanleg áhrif agómelatíns á
brjóstmylking liggja ekki fyrir. Ef meðferð með Valdoxan er talin nauðsynleg ætti að hætta brjóstagjöf. Áhrif á hæfni til aksturs og
notkunar véla: Þar sem svimi og svefnhöfgi eru algengar aukaverkanir ætti hins vegar að vara sjúklinga við hugsanlegum áhrifum á hæfni
þeirra til að aka bifreið eða stjóma vélum. Aukaverkanir :Yfir 3.900 þunglyndissjúklingar hafa fengið Valdoxan í klínískum rannsóknum.
Aukaverkanir voru yflrleitt vægar eða miðlungi alvarlegar og komu fram á fyrstu tveimur vikum meðferðar. Algengustu aukaverkanimar
voru ógleði og svimi. Þessar aukaverkanir vom yfirleitt skammvinnar og leiddu almennt ekki til þess að meðferð var hætt. Þunglyndir
sjúklingar hafa fjölda einkenna er tengjast sjúkdómnum sjálfum. Það er því stundum erfitt að staðfesta hvaða einkennum sjúkdómurinn er að
valda og hvaða einkenni eru vegna meðferðar með Valdoxan. Aukaverkanir em skráðar hér á eftir með notkun eftirfarandi tíðniflokka: mjög
algengar (>1/10); algengar (>1/100 til <1/10); sjaldgæfar (>1/1.000 til <1/100); mjög sjaldgæfar (>1/10.000 til <1/1.000); koma örsjaldan
fyrir (<1/10.000); tíðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tíðni út frá fyrirliggjandi gögnum). Tíðnin hefur ekki verið leiðrétt miðað við lyfleysu.
Taugakerft. Algengar: höfúðverkur, svimi, svefnhöfgi, svefnleysi, mígreni, Sjaldgæfar: náladofi. Geðrœn vandamál: Algengar: kvíði. Tíðni
ekki þekkt: Sjálfsvígshugsanir eða hegðun, æsingur (reynsla eftir markaðssetningu). ^wgu.Sjaldgæfar: þokusýn. Meltingarfœri.Algengar:
ógleði, niðurgangur, hægðatregða, verkir ofarlega í kvið. Húð og undirhúð: Algengar: ofsviti. Sjaldgæfar: exem. Mjög sjaldgæfar: útbrot er
líkjast roðaþoti. Stoðkerfi og stoðvefur. Algengar: bakverkir. Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á ikomustað:AXgengw. þreyta. Lifur og
gall:Algengar: hækkanir (> 3 sinnum eðlileg efri mörk) á ALAT og/eða ASAT (þ.e. 1,1% hjá agómelatíni 25/50 mg samanborið við 0,7%
hjá lyfleysu). Mjög sjaldgæfar: Lifrarbólga.Ofskömmtun: Takmörkuð reynsla er af ofskömmtun agómelatíns. Reynsla af agómelatíni í of
stórum skömmtum hefur bent til takmarkaðra einkenna, m.a. syfju og uppmagálsverkja. Einn einstaklingur sem tók 2450 mg af agómelatíni
náði sér af sjálfsdáðum án óeðlilegra einkenna frá hjarta og æðakerfi eða annarra óeðlilegra líffræðilegra afleiðinga. Engin sértæk mótefni er
þekkt gegn agómelatíni. Meðferð ofskömmtunar felst í meðferð við klínískum einkennum og reglulegu eftirliti. Mælt er með eftirfylgni i
sérhæfðu umhverfi. Markaðsleyfishafi: Les Laboratoires Servier, 22, rue Gamier, F-92200 Neuilly-sur-Seine, Frakkland. Dagsetning
endurskoöunar textans: 26. ágúst 2010. Pakkningar og verð: Hámarkssmásöluverð í nóvember 2010 er: 25mg x 28stk kr. 10.628; 25mg x
84stk kr. 29.117. Afgreiðslutilhögun og greiðsluþátttaka: R,0. Nánari upplýsingar eru á http://www.serlvfiaskra.is.
LÆKNAblaðið 2010/96 789