Læknablaðið - 15.09.2011, Blaðsíða 41

UMFJOLLUN O G GREINAR
Til Svíþjóðar
að vinna í
sumarleyfinu
„Ef þú hefðir spurt mig þessarar
spurningar fyrir fimm árum hefði
svarið verið afdráttarlaust nei", segir
Björgvin Á. Bjamason heimilislæknir,
en hann hyggst ásamt konu sinni,
Kristjönu S. Kjartansdóttur yfirlækni
á Heilsugæslunni í Reykjavík,
nýta sumarfríið til afleysinga á
heilsugæslustöð í Svíþjóð.
„Við erum ekki að þessu vegna þess
að okkur vanti peninga," segir Björgvin
en þau hjónin eru rúmlega sextug, hafa
starfað við heimilislækningar í rúm 30
ár og ættu samkvæmt því að hafa meiri
áhuga á njóta sumarleyfisins á annan
hátt.
„Ég er einn af 12 sjálfstætt starfandi
heimilislæknum á höfuðborgarsvæðinu
en okkur var sagt upp vorið 2010
þegar samningi ríkisins við okkur var
rift. Viðmótið sem maður mætti hjá
þáverandi heilbrigðisráðherra, Álfheiði
Ingadóttur, var þannig að maður spurði
sig hreinlega hvort maður vildi vinna
áfram við þessar aðstæður. Þá var látið
að því liggja að við ynnum ekki fyrir
kaupinu okkar, við gætum tekið á móti
mun fleiri sjúklingum en við gerðum,
en þó tók steininn úr þegar einn
embættismanna ráðuneytisins sagði á
fundi með heilbrigðisnefnd Alþingis að
við sjálfstæðu heimilislæknarnir fengjum
svo ríflegan rekstrarstyrk frá ríkinu og
gaf í skyn að við greiddum stóran hluta
af því í eigin vasa sem laun."
Það er þungt í Björgvini eftir þessi
samskipti og hann bendir ennfremur
á óraunsæi heilbrigðisyfirvalda að
gera kröfur um aukna hagræðingu við
rekstur læknastofanna á sama tíma
og allur kostnaður hækkaði í kjölfar
efnahagshrunsins. „Það er nú ekki mikið
svigrúm til hagræðingar þegar maður
er einn á stofu. Það kostar sitt að leigja
læknastofu í læknamiðstöð eins og
Domus Medica þar sem ég hef verið,
en það þarf ekki að hafa mörg orð um
kosti þess fyrir lækninn og sjúklinginn
að vera með slíka aðstöðu. Ég hef spurt
hvort hugmyndin sé að ég opni stofu í
bílskúrnum mínum."
Áhugi heimilislækna fyrir því að
starfa sjálfstætt kom greinilega í ljós
þegar auglýstar voru tvær stöður
sjálfstætt starfandi heimilislækna í
sumar og fimm sóttu um. Þetta gerist
á sama tíma og heilsugæslan auglýsir
árangurslaust eftir heimilislæknum
en skortur á heimilislæknum innan
heilsugæslunnar er nú þegar orðinn
tilfinnanlegur.
„Það á einungis eftir að versna
þar sem í dag eru 34 heimilislæknar
á höfuðborgarsvæðinu sem verða
sjötugir á næstu tíu árum. Það vantar
verulega mikið upp á að sá hópur nái
að endumýjast með ungum læknum.
Yfirvöld verða að grípa nú þegar til
ráðstafana ef heilsugæslan á ekki kikna
undan auknu álagi vegna fækkunar
lækna á næstu árum."
Björgvin segir að ákvörðunin um að
hverfa um hríð til starfa í Svíþjóð sé að
hluta til að kanna hver staðan sé. „Við
fengum mjög sterk viðbrögð þegar við
sendum fyrirspurn til ráðningarskrifstofu
lækna í Svíþjóð og þarna vilja allir allt
fyrir okkur gera. Starfið er mikils metið
og komið fram við mann af virðingu.
I desember stendur til að gera nýjan
samning við okkur sjálfstætt starfandi
heimilislæknana. Það er ekki verra
að hafa samanburðinn við Svíþjóð
þegar að því kemur," segir Björgvin
Á. Bjamason sem er á förum til
Svíþjóðar á fomar slóðir þar sem hann
og Kristjana stunduðu framhaldsnám í
heimilislækningum á sínum tíma. „Það
var mjög gott að búa í Svíþjóð þá og
áhugavert að vita hvernig það er í
dag."
LÆKNAblaðið 2011/97 493
Mynd: Inger Helene Bóasson.