Ægir - 01.09.2004, Blaðsíða 29

29
„einhverjum útnára“, eins og
sumir segja, að borga þróunar-
kostnað fyrir stórfyrirtækin, sem
þau taka síðan upp. En eigi að
síður hefur allt þetta brölt borgað
sig. Við höfum fjárfest í tækni í
staðinn fyrir kvóta.“
Of mikil innri spenna
„Við erum hér á kaldasta svæði
landsins, frá Raufarhöfn að Borg-
arfirði eystri, og þorskurinn vex
hægar á hafsvæðinu hér úti fyrir
en annars staðar. Þar af leiðandi er
meðalvigtin lægri en annars stað-
ar. Við getum ekki keppt við fisk
sem er stærri og í mun hærra
verði. Héðan leitar því kvótinn
þangað sem fiskurinn er í hærra
verði.“
Gunnólfur er bæði í beinum
viðskiptum við útgerðir báta og
kaupir hráefni á markaði. „Því er
ekki að neita að það er oft helvíti
snúið að verða sér úti um hráefni
og mér finnst heldur síga á
ógæfuhliðina í þeim efnum. Það
er ljóst að það myndi slaka á
mestu spennunni ef leyft yrði að
veiða 50 þúsund tonnum meira af
þorski. Það er að mínu mati alltof
mikil innri spenna í sjávarútveg-
inum. Öll þessi miðstýring á
veiðum er of dýr. Viðvarandi deil-
ur milli hinna stóru og smáu í
sjávarútveginum valda að mínu
mati meiri skaða en margt annað.
Síðasta árið hafa þessar deilur
snúist um línuívilnun og byggða-
kvóta. Ég held að menn ættu að
hætta að deila um þessa hluti, það
er nógur fiskur í sjónum fyrir alla
og því ættu menn frekar að ná
sátt um að veiða meira. Þessar
deilur eru til þess fallnar að skaða
ímynd sjávarútvegsins og þannig
minnkar áhugi allra á að starfa
eða fjármagna þessa mikilvægu
atvinnugrein. Það er brýnt að
laga ýmsa galla á núverandi fisk-
veiðistjórnunarkerfi, sérstaklega
óþarfa spennuvalda.“
Samkeppni um sjónarmið
Kristinn Pétursson hefur lengi
verið gagnrýninn á fiskveiðiráð-
gjöf Hafrannsóknastofnunarinnar
og látið sínar skoðanir á henni í
ljós í ræðu og riti. „Jú, það hefur
verið tekið eftir því sem ég hef
verið að segja,“ segir Kristinn
þegar hann er spurður að því
hvort menn hafi ekkert tekið
mark á því sem hann hefur fram
að færa í þessum efnum. „Mér
finnst mjög miður að ekki skuli
vera nein samkeppni á þessu
sviði. Ég hef leitað til Háskólans
á Akureyri og spurst fyrir um
hvort hann sé ekki tilbúinn að
taka upp umræðu um þessi mál
og færa hana á hærra plan. Ég
spyr, því er ekki hægt að taka
upp samkeppni í túlkun fyrir-
liggjandi gagna um fiskistofnana?
Ég tel að öll samkeppni um sjón-
armið þrói umræðuna og þannig
verði framfarir. Núna hefur Hafró
á sinni hendi einokun á túlkun
gagna. Þessi einokun á túlkun
gagna og hugsanlegra mistaka
þessarar ágætu stofnunar er fráleit
staða á tímum samkeppni og örr-
ar framþróunr á flestum sviðum,“
segir Kristinn.
Blind tölfræði Hafró
„Það hefur lítið verið rætt að
samanlagt ofmat Hafrannsókna-
stofnunarinnar árin 1998, 1999
og 2000 á stærð þorskstofnsins er
757 þúsund tonn, sem er engin
smá upphæð í krónum og aurum
fyrir þjóðarbúið. Ég fellst alls
ekki á þessa skilgreiningu „of-
mat“. Það er mín skoðun að þessi
fiskur hafi hrygnt fjögurra, fimm
og sex ára og drepist eftir hrygn-
ingu. Líklegast er að þetta hafi
skeð vegna þess að við vorum að
þvinga náttúruna til þess að
stækka stofninn, þá felldi hann
bara kynþroskann. Þetta er þekkt
í fiskeldi. Hafró notar hins vegar
blinda tölfræði með 0,2% dánar-
stuðli, þannig að 20% af hverjum
árgangi hafi drepist, burtséð frá
umhverfisskilyrðum, sem er í
meira lagi órökrétt. Niðurstaða
Hafró hefur verið sú að hér hafi
verið um að ræða ofmat. Það eru
ekki til nema tveir möguleikar í
stærðfræðilegri fiskifræði, annað
hvort ofveiði eða ofmat. Þegar
Hjónin Kristinn Pétursson og Hrefna H. Högnadóttir eiga (90% hlut) og reka Gunnólf ehf. á Bakkafirði.