Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1955, Side 85

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1955, Side 85
ÉG ER AÐ BLAÐA í BÓK Þessi fögnuður heimkomunnar hefur mjög sett svip á hin fyrri ljóð Snorra; hann birtist í ýmsum myndum, merking hans dýpkar, og í beztu kvæðunum rís af honum stórbrotinn skáldskapur. Nú rekst ég á kvæði sem nefnist Leit. Skáldið gengur um grárökkvað hraun í leit að „hvítum gleymdum dögum“. Hann fer mjóan troðning og hefur storm í fangið. Runnarnir við götuna eru kræklóttir og hnípnir, én blaktandi laufið minnir á loga, „gróðurlog“, sem stormurinn lífgar þegar hann strýkur væng yfir úfið hraunið, yfir „brim steinfljótsins“. Og skáldið ákallar storminn, — storminn sem vekur gróðurlog í beygðum runn- um, — að hann efli vilja hans og þol, unz hann „laugaður þrautum“ finni sitt „morgunhvíta Iíknarland“. Margt skáldið fyrr og síðar hefur ákallað storm- inn; svo hér er öðrum þræði gripið á ævafornu yrkisefni. Ei að síður er kvæð- ið á allan hátt mjög nýstárlegt; myndir, líkingar, orðaval og bragur, allt er með nýjum ferskum svip: Ég leita hvítra gleymdra daga, geng grárokkið hraun, við mjóan troðinn veg í heygðum runnum brenna gróðurlog og blakta í storminum, sem þungt í fang mér leggst og strýkur stæltum rökum væng steinfljótsins brim, um úfin skýjadrög hrekur hann skúrahjörð; ó, láttu mig hamfarir þínar reyna, stormur! syng um yfirbót og angist; þér um hönd, austræni jötunn! vefðu hretsins ól og slá mig, opna örva þinna lind yfir mig, treystu vilja niinn og þol: ég finn mitt morgunhvíta líknarland laugaður þrautum, skírður djúpri kvöl. Hér er vandlega hnitmiðað ljóð; engin mærð, ekkert af þeirri hvumleiðu mælgi sem löngum hefur tröllriðið íslenzkum kveðskap, hvergi teygður lopi. Það er líkara hinu, að langt kvæði hafi verið ort upp aftur og aftur og skipað í æ knappara form, hvert einasta óþarft orð þurrkað burt, unz sjálfur kjarninn stóð hreinn eftir. Raunar má segja það sama um æði margt af kvæðum Snorra, einkum þó síðari kvæðin. Og þannig getur stíll hans stundum minnt á vinnu- brögð ímagistanna og Elíots, þó að öðru leyti sé Snorri sem skáld svo gerólík- 75
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.