Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.03.1955, Side 99

Tímarit Máls og menningar - 01.03.1955, Side 99
ÉG ER AÐ BLAÐA í BÓK Jiar gróa fjólur, murur, klukkublóm við sólrautt grjót í sumargrænni hlíð. Og voldug rök tengja land og þjóð óroíaböndum. Þar sem Rauðir gígar og grár sandur grúfa yfir grasleysu, og sviplegir drangar teygja liarðsnúnar hendur í lieitri storknaðri grimmd yfir fellda bráð. Þar líður fram lind úr djúpum leyningum, gjálfrar á steinum, hjalar um tún og hreiður og sef, kveður við börn sem fleyta laufgrænum kænurn, meðan Tindar bláir og skærir við skýarof skyggnast úr kyrrð og heiði máttugra tíva um landið fagra sem loganna brim gróf, landið þitt og hið ókunna land blómgaðra fræva. Sú kynjamynd af landinu, sem hér blasir við bláunt tindum, sameinar í eina sjónhendingu fortíð, nútíð og framtíð, hún er mynd fjögurra vídda, mörkuð af tímanum sem hinni fjórðu vídd. í heiðríkju máttugra guða er staðfastur svipur tindanna mótaður af slíkri sjón, útsýn yfir allt í senn: það Island forlíð- ar sem logandi hraunflaumar huldu um eilífð, það ísland nútímans sem okkur er fyrir trúað, og það land sem erfast skal af ósprottnum gróðri frónskrar moldar og menningar. Þetta allt í senn, landið, þjóðin, sagan, þetta er ísland. Og hamingjan í sambúð manns og moldar er engin stundarhrifning; hún er signuð af þeirri eilífu ást sem í árdaga spann taugina römmu. Það varðar ís- lendinginn sáluhjálp að skynja samfélagið við íslenzka náttúru í sínu eigin lífi. En hann lætur ekki hrekjast á náðir öræfakyrrðar á kveifarlegum lífsflótta eða af rómantískum hégómaskap. Ósjálfrátt leita ég uppi kvæðið / Eyvindar- kojaveri. Ég veit að þar er kvæði sem ég á eftir að kynnast betur; og ég hygg gott til þeirra kynna; ég hlakka til að sjá ljóðið rísa æ hærra við hvern lestur, sjá form þess glöggvast, horfa á líkinga-myndlist þess skýrast og finna merk- ingu þess dýpka; enn hef ég aðeins kynnzt kvæðinu nægilega mikið til að eiga þetta vist, líkt og mér hefur áður farið um önnur mestu og fegurstu kvæði þessa skálds, einsog / Úlfdölum og / garðinum. Jú þarna er kvæðið: fellið sem brann og glóði í hrammi jökulsins kulnar í kvöldblámans þró. 89
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.