Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.08.1961, Síða 30

Tímarit Máls og menningar - 01.08.1961, Síða 30
TÍMARIT MÁLS OG MENNINGAR skeleggur: — Að því þurfum við að komast, eins og ég sagði. JÓNMUNDUR: — Og þykistu hafa fundið ráð til þess? SKELEGGUR, gengur til hœgri: — Hvað þýðir að vera skorinorður, fyrst þú ert með hugann annars staðar ? jónmundur: — Ég er með hugann hvergi nema hér; vínið gerir mann sveim- huga. Hann gengur jram vinstra megin. SKELEGGUR: — Sjáðu til: ég hef þegar leitt í ljós að eina ráðið er að taka innan úr honum, rannsaka hjartað og nýrun, og viðbeinið . .. jónmundur: — Allt neðan þindar er einkamál. skeleggur: — ... þetta litla merkilega bein sem bindur líkamann saman .. . JÓNMUNDUR: — Mér heyrðist þú segja lífbeinið! SKELEGGUR: — Ég sagði viðbeinið. JÓNMUNDUR: — Já, það er ofan þindar. skeleggur : — Það er ekkert einkamál. jónmundur: — Ekki frekar en skoðanirnar! skeleggur: — Það er ... alþjóðlegt ... JÓNMUNDUR: — Lögun þess já, notkun þess . .. SKELEGGUR: — ... þjóðleg . . .? jónmundur : — Já, eða óþjóðleg. skeleggur: — Ha, ha, ha. Hann lyflir glasinu. Skál. JÓNMUNDUR: — Mundum við þá ekki þarfnast skurðlæknis? skeleggur: — Ég meina þetta, auðvitað, óeiginlega. JÓNMUNDUR, lyftir glasinu: -— Skál. JASPIS, lítur snögglega upp: — Madömuna dreymdi draum. Ég held hún hafi sofið, hún segist hafa verið vakandi. Draumar, jafnvel í vöku, geta verið minnisverð tíðindi, ekki satt? Aldrei dreymir vallarstarfsmenn. Það hefur sagt mér maður. Það sýnir að það er ekki sama hvar maður sefur. Það er jafnvel ekki sama hvort maður sefur á hörðu eða linu, hvort maður hefur handlegginn undir höfðinu eða niður með síðunni. Mataræðið hefur líka sitt að segja. Og hugrenningarnar. Já. Madaman hafði lagt sig inní stofu, þið munið eftir glugganum sem veit út í garðinn. Allt í einu heyrir hún þrusk. Hún rís upp og það var . . . það var hönd á glugganum. Hönd af manni. Höndin strauk eftir rúðunni (Hann líkir eftir hreyjingum handar- innar, með útspennta fingur.) hægt og mjúklega, jafn eðilega og þegar fólk dr... dregur andann, eða ... dottar. Þá skildi Madaman að höndin var að skrifa á rúðuna. Hann kreppir alla fingur nema vísifingur. Höndin skrifaði 188
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.