Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.02.1962, Blaðsíða 35

Tímarit Máls og menningar - 01.02.1962, Blaðsíða 35
MÝRIN HEIMA, ÞJÓÐARSKÚTAN OG TUNGLIÐ urnar mínar — nei, ég færi ekki í þær aftur, að minnsta kosti ekki meðan ég starfaði á elztu löggjafarsamkundu í heimi. Ég yrði heldur að temja mér nýtt göngulag í röska viku og hreyfa mig að öðru leyti eins mjúklega og ég gæti. Það leið sem sé að þingslitum, eldhúsdegi og afgreiðslu fjárlaga, dökk reyk- ský svifu yfir stólum í ráðherraherberginu, töfluneyzla jókst, sumir stungu upp í sig mörgum lakkrísspörðum í einu. Svo virtist sem leiðtogar þjóðarinnar væru óragari við það en stundum áður að biðja mig að reka erindi fyrir sig, en sjálfsagt hafa þeir jafnoft hlíft mér við snúningum, kunnað því betur að ábyrgur lærisveinn gæti fylgzt með baráttu þeirra undir lokin, þyrfti ekki að missa af neinu sem máli skifti. Þegar ég hafði lítið eða ekkert fyrir stafni, til dæms á kvöldfundum, gekk ég um sali í táknflíkinni minni, þaninn á taugum, stuttstígur eins og japönsk leikkona, flökti milli deilda og hlustaði á umræður, stóð ýmist úti í skoti og sneri saum- sprettu að veggnum eða tyllti mér varlega á stóla, sem voru naumast ætlaðir embættismönnum af mínu tagi. Ég bjóst við úrslitabaráttu gagnstæðra skoð- ana, hörðum sviftingum, strangri og tvísýnni kollhríð, sem hlyti að enda á undri og kraftaverki, hallalausum fjárlögum og kannski óvæntri frambúðar- lausn. En þingmenn voru í fyrsta lagi orðnir svo þrekaðir, og í annan stað búnir að leiða til lykta svo mörg deilumál og stofna svo rnargar nefndir til bráðabirgða, að þeir létu sér yfirleitt nægja að kýta um brj óstheilindi eða ítreka kenningar og röksemdir, sem bæði þeir og ég kunnu nokkurnveginn utanbókar. Að vísu þóttist ég vita, að þeir mundu færast í aukana andspænis hljóðnemanum á eldhúsdegi, en öngvu að síður var ég orðinn úrkula vonar um frambúðarlausn á þessu þingi og hættur að búast við frekari bráðabirgða- ráðstöfunum til að afstýra hörmungum, þegar norðlenzkur hagyrðingur tók allt í einu viðbragð og flutti breytingartillögu við fjárlagafrumvarpið. Á ell- eftu stundu kvaðst hann vilja spyrna við fótum, hefja á loft merki sparnaðar og endurreisnar, freista þess að lagfæra augljósa veilu í þjóðarbúskapnum: Styrkir til sumra skálda og listamanna, sem smeygt hafði verið inn á fimmt- ándu og jafnvel hina virðulegu átjándu grein, skyldu ýmist niður felldir eða lækkaðir um helming. Nú á dögum er það háttur gáfaðra stjórnmálamanna í öllum flokkum að fara annað slagið einstaklega fögrum og hjartnæmum orðum um ást sína á bókmenntum og listum. Fyrir röskum aldarfjórðungi lögðu þingmenn ekki í vana sinn að flíka slíkum tilfinningum í ræðu og riti, né klökkna ódrukknir af tómri menningarástúð, en á hinn bóginn var fjárveiting þeirra til styrktar 25
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.