Tímarit Máls og menningar - 01.10.1975, Síða 109

Rádherradagar Björns Jónssonar
og hefði hann spurt þá að, hvort þeir væri þar sem spiónar, .en þeir synj-
uðu fyrir það. Maður, sem gekk upp Bakarastíginn, heyrði B. Sveinsson
fyrv. ritstjóra og alþingismann segja, er þeir mættust, við tvo menn er
voru með honum: „Kristján Jónsson verður eins og vofa í bankanum.“
Eftirlaun Tryggva Gunnarssonar. Undirskriftasöfnun
Þorsteinn Þorsteinsson skólapilmr frá Arnbjargarlæk, er kom þann 5.
með Ingólfi vestan úr Mýrasýslu kvaðst hafa hjer um bil sannfrjett, að
Jón Sigurðsson frá Haukagili væri snúinn móti Birni og að kjósendur Jóns
ætluðu að skora á hann að halda þingmálafund fyrri part febrúarmánaðar,
sem yrði sóttur af fulltrúum úr hverjum hrepp sýslunnar, til þess að ræða
hvað gera skyldi í þessu máli.
4. janúar kom fyrverandi bankastjóri Tryggvi Gunnarsson inn í af-
greiðslustofu Landsbankans. Gjaldkeri bankans spurði hann, hvort hann
vildi ekki taka við eptirlaunum sínum. Tryggvi tók eitthvað dræmt í það
og kvaðst aldrei hafa ætlað sjer að setjast á eptirlaun. En hvort sem þeir
ræddu um það lengur eða skemur, varð það þó úr að hann tók við þeim,
er gjaldkeri hafði leitað samþykkis bankastjóra B. Kr. um það og hann
hafði sagt, að líklega bæri að greiða Tryggva þau. En nokkru síðar um
daginn kom gjaldkeri eptir fyrirmælum bankastjóra og stjórnarráðs og
heimtaði aptur launin af Tryggva og fjekk þau. {I Isafold gáfu banka-
stjórarnir, sjálfsagt eptir undirlagi ráðherra, út yfirlýsingu um það, að
drátturinn á að greiða Tryggva launin væri þeim að kenna(!)] Ekki vildi
bankastjórnin heldur láta greiða Kr. Jónssyni gæslustjóra laun hans, og
hefir flogið fyrir, að landsstjórnin hafi í hyggju að höfða mál eða jafnvel
sakamál móti hinum fráviknu landsbankastjórum fyrir meðferð þeirra á
fje bankans. Nous verrons!
Laugardaginn 8. jan. 1910 kl. 8V2 var fundur haldinn í heimastjórnar-
fjelaginu Fram. Þar skýrði L. H. Bjarnason hvern skilning bæri lögum
samkvæmt að leggja í úrskurð fógeta því að sjálfstæðismenn höfðu, sbr.
ísafold 8. janúar, haldið því fram, að fógeti hefði ekki sett Kristján Jóns-
son inn í stöðu hans við bankann, heldur gefið honum að eins aðgang að
húsum, bókum og skjölum bankans. Líka höfðu stjórnarsinnar breitt út
þá speki, að úrskurður fógeta félli þegar úr gildi, er honum yrði áfrýjað
(sbr. Reykjavík XI. 1. tb. 10. janúar 1910). A fundinum var enn fremur
útbýtt meðal fundarmanna svohljóðandi skjali:
219