Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Side 42

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Side 42
Dagný Kristjánsdóttir Myndir I Eg var bara unglingur þegar ég las smásagnasafn Astu Sigurðardóttur í fyrsta sinn. Sögurnar höfðu mjög sterk áhrif á mig og ég var ekki í vafa um hver væri mesti rithöfundur á Islandi um þær mundir. Það var Asta. Hún var langbest. Ég held að ég hafi þá þegar byrjað að safna upplýsingum um þetta átrúnaðargoð mitt, spurst fyrir um hana og reynt að búa mér til mynd af henni. En hafi ég búið mér til mynd af Astu hefur hún áreiðanlega verið líkari mér — eða öllu heldur því sem ég vildi vera — en henni. Síðan hafa hugmyndir mínar um Astu Sigurðardóttur stöðugt verið að breytast og ég er löngu búin að sjá að mynd annarra af henni er allt öðru vísi en mín. Mér er næst að halda að engum tveimur mönnum beri saman um það hvernig hún var. Það er svosem ekkert óeðlilegt; túlkunarfræðileg vandamál koma alltaf upp þegar menn reyna að koma sér saman um raun- verulega merkingu goðsagnar. Og ekki verða túlkunarfræðivandamálin minni þegar tekur til smásagna Astu Sigurðardóttur — og bókmennta yfir- leitt. Hér á eftir ætla ég að greina eina af smásögum Astu, Dýrasögu, úr smásagnasafninu Sunnudagskvóld til mánudagsmorguns. Þessi saga er ekki valin af handahófi; hún er skrifuð árið 19611 og er þar með í hópi yngri sagna Astu. Sagan er sérkennileg en þegar betur er að gáð má sjá að hún tengist mörgum af eldri sögunum, tekur þær inn í sig, rúmar þær í sér. Dýrasaga er þrungin af innri spennu, full af táknum og tvíræðni og þess vegna nota ég hugtök og heiti úr sálgreiningu til að hjálpa mér við textagreininguna. Það væri ofrausn að segja að ég beitti aðferðum sál- greiningarinnar; aðferð sálgreiningarinnar er sú að sjúklingurinn talar, lætur hugann reika og segir frá því sem vill tengjast saman. Sálgreinandinn hlustar á frjáls hugrenningatengslin og reynir að finna í þeim mynstur, lykilorð, sem geta hjálpað sjúklingnum í sjálfsgreiningu hans og leit að því sem veldur honum kvöl og angri. Ég er ekki sálgreinandi og Asta er ekki sjúklingur. Ein smásaga, jafnvel 168
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.