Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Síða 82

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Síða 82
Tímarit Máls og menningar hefja bréfaskifti við verkamenn út um land, og hér verðum við að ná til allra, sem hugsa sér að yrkja og rita fyrir verklýðshreyfinguna. Hin byltingarsinn- uðu skáld ættu einnig að temja sér að skrifa greinar í byltingarsinnuðu blöðin. En fyrst og fremst er um það að gera að ala upp í þessu félagi kjarna byltingarsinnaðra rithöfunda, menn sem skilja sitt byltingarhlutverk, starfa og yrkja í samræmi við stefnuskrá okkar og þær ályktanir, er við gerum. Hér er ekki nóg að skilja og samþykkja, heldur jafnóðum koma í fram- kvæmd þeim verkefnum, sem við sjáum, að okkar bíða. Er við höfum t. d. komist að niðurstöðu um, hvert nauðsynlegast sé á þessum tíma að beina ádeilum okkar, þá verða framkvæmdirnar að fylgja. Og eg geri það að tillögu minni, að við semjum ályktun um menningarástandið og starfslínur fyrir veturinn. I starfi okkar þurfum við að læra að verða samtaka og láta þunga þess koma á einn stað niður. Eg nefni sem dæmi, að efling ríkislög- reglu er einhver hættulegasta ráðstöfun auðvaldsins. Við komum okkur saman um í þessu félagi, hvernig heppilegast sé í skáldskap að berjast gegn henni. Um leið og það hefir verið gert hefði skáldin samkeppni um sögu, er best næði þessum tilgangi.9 Mörg önnur dæmi mætti nefna, t. d. hlutleysis- grímu skáldanna eða bull þeirra. Eða þá, hvað snerti hið jákvæða starf, einhvern baráttuþátt verkalýðsins, í launamálum, fátækramálum o. s. frv. Ennfremur setjum við fram ákveðnar aðferðir, við yrking kvæðis eða samning sögu. Skáldin verða jafnóðum að tileinka sér þær og gera tilraunir með þær. Allt þetta heyrir til stefnufestu og aga innan félagsins, þar sem hver verður að telja skyldu sína að hvetja og efla annan. Þá er annað atriði, hvernig eigum við að skapa okkur þann grundvöll, að við náum til lesendanna. Þar liggur fyrir þýðingarmikið mál, sem við verðum að komast að niðurstöðu um. Þá verðum við fyrst og fremst að varast, að dæma lesendurna einvörðungu eftir skáldunum, er þeir þegar virðast meta mest. Það er engin vissa fyrir því, að slíkt endurspegli réttilega smekk þeirra, og í öðru lagi mætti eflaust hafa áhrif á hann. Það er enginn vafi, að hinir háborgaralegu höfundar, eins og Einar Ben., Guðmundur á Sandi, Einar Kvaran jafnvel, eru minna og minna lesnir. Lesendahópur Davíðs fer líka áreiðanlega minnkandi. Aftur á móti eykst lesendahópur Jóhannesar úr Kötlum, Halldórs Stefánssonar, og sérstaklega Kiljans,,þ. e. hinna róttækustu manna. Það er ekki nokkur vafi á því, að nýju efnin, nútímaspurningarnar og vandamálin, beinlínis félagsmálin, draga meira en nokkru sinni áður að sér aðalathygli alls þorra verkalýðsins og langt upp í millistétt. Það má telja útilokað, að nýr höfundur muni kveðja sér hljóðs með gömlum yrkisefnum, ástarsögum, sögulegum sögum, nema því að eins að ákveðið nýtt viðhorf komi fram við þessum efnum. Menn kveðja sér heldur 208
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132
Síða 133
Síða 134
Síða 135
Síða 136
Síða 137
Síða 138
Síða 139
Síða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.