Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Blaðsíða 82

Tímarit Máls og menningar - 01.05.1986, Blaðsíða 82
Tímarit Máls og menningar hefja bréfaskifti við verkamenn út um land, og hér verðum við að ná til allra, sem hugsa sér að yrkja og rita fyrir verklýðshreyfinguna. Hin byltingarsinn- uðu skáld ættu einnig að temja sér að skrifa greinar í byltingarsinnuðu blöðin. En fyrst og fremst er um það að gera að ala upp í þessu félagi kjarna byltingarsinnaðra rithöfunda, menn sem skilja sitt byltingarhlutverk, starfa og yrkja í samræmi við stefnuskrá okkar og þær ályktanir, er við gerum. Hér er ekki nóg að skilja og samþykkja, heldur jafnóðum koma í fram- kvæmd þeim verkefnum, sem við sjáum, að okkar bíða. Er við höfum t. d. komist að niðurstöðu um, hvert nauðsynlegast sé á þessum tíma að beina ádeilum okkar, þá verða framkvæmdirnar að fylgja. Og eg geri það að tillögu minni, að við semjum ályktun um menningarástandið og starfslínur fyrir veturinn. I starfi okkar þurfum við að læra að verða samtaka og láta þunga þess koma á einn stað niður. Eg nefni sem dæmi, að efling ríkislög- reglu er einhver hættulegasta ráðstöfun auðvaldsins. Við komum okkur saman um í þessu félagi, hvernig heppilegast sé í skáldskap að berjast gegn henni. Um leið og það hefir verið gert hefði skáldin samkeppni um sögu, er best næði þessum tilgangi.9 Mörg önnur dæmi mætti nefna, t. d. hlutleysis- grímu skáldanna eða bull þeirra. Eða þá, hvað snerti hið jákvæða starf, einhvern baráttuþátt verkalýðsins, í launamálum, fátækramálum o. s. frv. Ennfremur setjum við fram ákveðnar aðferðir, við yrking kvæðis eða samning sögu. Skáldin verða jafnóðum að tileinka sér þær og gera tilraunir með þær. Allt þetta heyrir til stefnufestu og aga innan félagsins, þar sem hver verður að telja skyldu sína að hvetja og efla annan. Þá er annað atriði, hvernig eigum við að skapa okkur þann grundvöll, að við náum til lesendanna. Þar liggur fyrir þýðingarmikið mál, sem við verðum að komast að niðurstöðu um. Þá verðum við fyrst og fremst að varast, að dæma lesendurna einvörðungu eftir skáldunum, er þeir þegar virðast meta mest. Það er engin vissa fyrir því, að slíkt endurspegli réttilega smekk þeirra, og í öðru lagi mætti eflaust hafa áhrif á hann. Það er enginn vafi, að hinir háborgaralegu höfundar, eins og Einar Ben., Guðmundur á Sandi, Einar Kvaran jafnvel, eru minna og minna lesnir. Lesendahópur Davíðs fer líka áreiðanlega minnkandi. Aftur á móti eykst lesendahópur Jóhannesar úr Kötlum, Halldórs Stefánssonar, og sérstaklega Kiljans,,þ. e. hinna róttækustu manna. Það er ekki nokkur vafi á því, að nýju efnin, nútímaspurningarnar og vandamálin, beinlínis félagsmálin, draga meira en nokkru sinni áður að sér aðalathygli alls þorra verkalýðsins og langt upp í millistétt. Það má telja útilokað, að nýr höfundur muni kveðja sér hljóðs með gömlum yrkisefnum, ástarsögum, sögulegum sögum, nema því að eins að ákveðið nýtt viðhorf komi fram við þessum efnum. Menn kveðja sér heldur 208
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Tímarit Máls og menningar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.