Dagrenning - 01.02.1952, Síða 24

hins vegar. Peronisminn er svipuð tegund
kommúnisma og Titoisminn.
Ein tegund kommúnisma er spánski fas-
isminn, þó merkilegt megi teljast. Mikil
og margháttuð viðskipti hafa alla tíð átt sér
stað rnilli Spánar og Sovietríkjanna þrátt
fyrir allan ) firborðs fjandskap við Franco, og
nú er talið að Franco hyggist að stj'ðja „ þjóð-
ernishreyfingar" þær, sem kommúnistar hafa
komið af stað í Afríku og hann hefir einnig
rnjög sterk sambönd í Suður-Ameríku.
Franco er því líklegur til að verða einn af
forustumönnum nýkommúnismans og álíka
„þarfur þjónn“ Sovietríkjunum um það er
líkur og Mitler „sálugi“ varð á sínum tírna.
TANGARSÓKNIN GEGN
BANDARÍKJUNUM.
Ef vér lítiim nú á þessar staðreyndir sjáum
vér, að tangarsókn kommúnismans er nú
beint að Bandaríkjunum.
Höfuðstöðvamar eru Moskva, út frá þeirn
beinist annar armurinn til austurs — um
líína og ógnar Bandaríkjunum úr vestri, en
hinn armurinn beinist í vestur, um Persíu
— Egyptaland — Norður-Afríku — Spán —
til Suður-Ameríku, þar sem höfuðstöðvarnar
eru Argentína, og ógnar þeirn úr suðri. Þannig
sjáum vér greinilega, að það er ekki lýðræðið
og frelsið, senr vinnur á heldur er það ein-
ræðið og kúgunin, sem færa út sínar kvíar.
Það er næsta hlægileg og barnalega
heimskuleg röksemd, sem ennþá sést stund-
um í blöðum og bókurn, að Bandaríkin hafi
orðið að hætta stuðningi sínum við Sjang
Kajsjek vegna þess hve „spillt“ stjórnarfarið
var í Kína. Það er víst ekki „spillt“ stjórnar-
farið, sem nú er komið þar í staðinn, með til-
kornu kínverskra kommúnista? Með svona
barnalegum röksemdum rná blekkja jafnvel
heilar þjóðir — stórþjóðir — ef sannleikur-
inn fæst aldrei sagður. Samningurinn frá
Jalta og leynisamningurinn, sem lionum
fylgi, um „frjálsar hendur“ Stalins í Kína, er
orsökin til útlegðar Sjang Kajsjeks á Fonnósu
og hruns hins forna Kínaveldis.
ÚTRÝMING KOMMÚNISTA HJÁ
FRJÁLSUM ÞJÓÐUM.
Á árinu 1952 mun mönnum almennt fara
að skiljast þessi þróun málanna. Eftir því
sem veldi Rússa vex, þokast hinar frjálsu
þjóðir betur saman, en meðan þær levfa
innan vébanda sinna kommúnisma í ein-
hverri rnynd verður þeim lítið ágengt.
Alger útrýming kommúnista úi öllu opin-
beru lífi er nauðsynleg og líklegt að hefjist
með nokkium kiafti á áiinu 1952 enda er
það frámunalega heimskulegt að leyfa slík-
um mönnum að skipa nokkra trúnaðarstöðu
í frjálsu ríki. Kommúnisti er landráðamað-
ur og föðurlandssvikari, þó hann ef til vill
geri sér það ekki ljóst sjálfur, og telji sig
vera skikkanlegaheita mann með „róttækar“
skoðanir. En auk þess er hann „pestargeml-
ingur" sem sýkir allt umhverfi sitt án þess
aðrir vari sig á honum. Að hafa kommúnista
í trúnaðarstöðu í frjálsu þjóðfélagi er einna
svipaðast því, að hafa morðingja með hlaðna
skammbvssu inni í íbúð sinni. Það leikur sér
enginn að slíku tiltæki nema stutta stund.
Kommúnistar hafa alls staðar reynzt föður-
landssvikarar og þjónar erlends valds.
J-IEIMSRÍKIS I-IUGMYNDIN
ER FJARST/EÐA.“
Þingi Sameinuðu þjóðanna í París er
nú lokið. í fy'rstu bundu menn nokkrar
vonir við þetta þing, en nú eru þær vonir all-
ar brostnar. Ekkert hefir þar gerzt, sem horfir
til heilla málstað frelsis og friðar, en sama
þjarkið hefir endurtekið sig þar og á fyrri
þingurn.
18 DAGRENNING