Dagrenning - 01.02.1952, Qupperneq 26

aftur, sem sögur ná. Og nú fer enn slíkt stór-
flóð yfir í Bandaríkjunum. Breytingar á jökl-
urn á norðurhveli jarðar og hitabrevtingar í
sjó og á landi benda og ótvírætt til þess, að
náttúruöflin séu mjög á hreyfingu.
Á árinu 1952 ættu þessi náttúrufyrirbæri
enn að aukast. Jarðskjálftar, eldgos, stórflóð
og fellibvljir að verða enn rneira áberandi
en nokkru sinni fyr, þótt ekkert af þessu nái
slíku hámarki og síðar verður (1953—1956).
Drottinn sagði ísrael forðum, að ef brotin
væru lögmál Hans (náttúrulögmálin) og
rænt land Hans (stunduð rányrkja,) mundi
endurgjaldið verða: sjúkdómar, drepsóttir,
óveður, uppskerubrestur og landauðn.
Með hinni miklu tækni hafa möguleikarn-
ir á því að brjóta lögmál Guðs — náttúru-
lögmálin — orðið miklu meiri en áður var.
Og hver er afleiðingin? Þrátt fyrir hina
miklu tækui: náttúruhamfarir, ógurlegri en
nokkru sinni fyr, matarskortur í heiminum,
uppskerubrestur í stórum þjólöndum, jafn-
vel heilum heimsálfum, drepsóttir og ólækn-
andi sjúkdómar. Er ekki rétt fyrir vísindin,
að athuga afleiðingar hinna tæknilegu fram-
fara. Tæknilegar framfarir eru ágætar og
æskilegar, ef þær bæta úr neyð mannkyns-
ins á einu sviði, án þess að skapa öngþveiti
og böl á öðrum sviðum.
Eitt af því, sem líklegt er að einkenna muni
sérstaklega árið 1952 eru óven/uiegir þurrk-
ar víðsvegar um heim.
ATÓMSPRENGJAN.
Winston Churchill sagði fyrir fám árurn
eitthvað á þessa leið: „Ef Baudaríkjamenn
rcðu ekki vfir atómsprengjunni hefðu Rússar
fvrir löngu ráðist á Vestur-Evrópu og innlim-
að hana í Sovietríkin. Við lifunr í skjóli atóm-
sprengjunnar.“ Þe.tta er sannleikurinn — eini
sannleikurinn um það, að enn skuli vera
„friður". Allur annar vígbúnaður hverfur í
skuggann hjá atómsprengjunni og allar til-
raunir Sameinuðu þjóðanna og hvað annað,
sem reynt hefir verið, eru smámunir einir hjá
því vopni. — Atómsprengjan stöðvaði
síðustu heimssty'rjöld og hún liefir haldið
Rússum í skefjum síðan. En nú er viðhorfið
að breytast. Rússar hafa nú náð til sín flest-
um eða öllum levndannálum atómsprengj-
unnar og nægilega mörgurn konnnúnista
prófessorum og vísindamönnum á því sviði
hefir tekist að laumastyfir til Rússa með þessi
leyndarinál til þess þeir geti hagnýtt sér þau.
Af þeim öllum er prófessor Ponteeon'o Rúss-
um gagnlegastur, því hann þekkti ekki aðeins
leyndarmál atómsprengjunnar heldur og
leyndannál vetnisspreng/unnar, en hún er
talin hafa þúsundfalt afl atómsprengjunnar.
í smágrein í Intelligence Digest segir: „Rúss-
ar hafa framleitt atómsprengjur síðan í sept-
ember 1949 og munu hefja framleiðslu vetn-
issprengju síðsumars 1952, ef áætlanir pró-
fessor Pontecorvós standast. Eftir þaim tíma
gjörbrevtist því öll hernaðaraðstaðan nema
eitthvað það hafi gerst, sem yfirstígur frarn-
farir Rússa á þessu sviði. Vér þurfunr að
finna ráð til þess, að svo verði.“
Sama tímariti farast orð á þessa leið, nú
fyrir skemmstu:
„Sökum svikastarfsemi í okkar herbúðum,
komust Rússar yfir levndardóma kjanrorku
og vettnissprengjunnar og urðu ennfremur
margs vísari urn geimgeislana. Vegna hörmu-
legra heinrskupara Sir Staffords Cripps gátu
Rússar sparað sér fimmtán ára rannsóknir
og starf á sviði þrýstiloftsknúinna flug\’éla-
hreyfla.
Enda þótt Bandaríkin muni sennilega allt-
af eiga rneiri birgðir af kjarnorkusprengjunr
en Rússar, þá eru samtök og hernaðarkerfi
aðildarríkja Atlanthafsbandalagsins miklu
veikari fyrir og lausari í reipunum en hern-
aðarkerfi Rússa, en það gerir kjarnorkufram-
leiðslu Rússa margfalt hættulegri fyrir oss.
20 DAGRENN I NG