Morgunblaðið - Sunnudagur - 22.02.2015, Blaðsíða 52

Tónlist
52 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22.2. 2015
S
igurvegarar Söngvakeppni Sjón-
varpsins 2015 eru sannarlega
þríeykið í StopWaitGo en bæði lög
þeirra komust í einvígið. Friðrik
Dór Jónsson söng lagið „Once
Again“ á úrslitakvöldinu en María Ólafsdóttir
söng til sigurs með laginu „Unbroken“. Lagið
fer því alla leið á stóra sviðið og keppir fyrir
hönd Íslands í Eurovision í Vín í vor.
StopWaitGo skipa bræðurnir Ásgeir Orri
og Pálmi Ragnar Ásgeirssynir ásamt Sæþóri
Kristjánssyni. Pálmi er nýorðinn 26 ára en
hinir verða 25 á árinu. Þeir hafa hinsvegar
þekkst frá því þeir voru pjakkar. „Við kynnt-
umst fyrst í fótboltanum í Val þegar við vor-
um fimm, sex ára pollar,“ segir Pálmi. Bræð-
urnir sinntu tónlist hvor í sínu lagi en voru
líka saman í hjómsveitum. „Þegar við vorum
svona þrettán, fjórtán ára heyrðum við síðan
upptökur af Sæþóri spila á gítar. Okkur
fannst það stórmerkilegt að einhver í skól-
anum hefði tekið sig upp að spila á gítar,“
segir Ásgeir en þeir voru í Hlíðaskóla.
Þeir þrír hófu samstarf eftir þetta. „Við
tökum upp saman og svo þróast það yfir í
tónlistarforritin,“ segir Pálmi en þegar Ásgeir
og Sæþór voru í 10. bekk gáfu þeir út lagið
„Mamma hans Alla“. „Við stofnuðum lítið tríó
sem stækkaði í að vera hljómsveitin Kicks!
sem gerði lagið „Party Department“, sem náði
spilun á FM957,“ segir Ásgeir en lagið skar
sig úr öðrum íslenskum lögum. „Það var ekki
mikið að frétta í samtíma upptökustjórn á
þessum tíma,“ segir Pálmi en lagið þótti „út-
lent“, það var poppað og dansvænt og rappað
á ensku.
„Í framhaldi af því höfðu þáverandi Nylon-
stelpur samband við okkur,“ segir Pálmi en
þær voru komnar á mála hjá umboðsmanni í
Bandaríkjunum á þessum tíma.
Þetta var í lok árs 2009. „Þá varð þessi
hugmynd til að stofna tónlistarfram-
leiðsluteymi sem sæi um að semja og útsetja,
taka upp og mixa tónlist,“ segir Ásgeir og
segir að árið 2010 hafi þetta undið upp á sig.
„Við vorum þá í vinsælum mennta-
skólaþætti sem heitir 12:00 í Versló,“ segir
hann en það er skemmti- og fréttaþáttur á
vegum nemendafélagsins. „Við innleiddum
tónlistarmyndbönd í þann þátt og út frá því
hafði Steindi Jr. samband við okkur og Haffi
Haff og auglýsingafyrirtæki,“ segir Ásgeir, en
samstarf þeirra við Steinda hefur verið mikið
síðan, þeir gerðu plötu með Haffa Haff, aug-
lýsingar fyrir KFC og síðan þá hefur verkefn-
unum bara fjölgað.
„Á þessum tímapunkti vissum við ekki mik-
ið hvað við vorum að gera, við vorum bara að
gera það sem okkur fannst gaman og okkur
gekk vel,“ segir Pálmi en það virkar sem
ágætis uppskrift að velgengni. „Við reynum
að taka okkur ekki of alvarlega og ég held að
það skíni í gegn í lögunum okkar, leikgleðin
er til staðar og ég held að fólk tengi við það.“
Hver er kosturinn við að semja og vinna
þrír saman? „Ég get bara talið upp ókosti,“
segir Pálmi og hlær en margar ákvarðanir
þarf að taka til að gera eitt lag. „Þegar maður
vinnur svona saman í teymi er auðveldara að
komast að góðri niðurstöðu. Maður á til að
vera litaður af eigin egói og þægindahring
þegar maður er að gera hlutina sjálfur,“ segir
Pálmi.
Þeir hafa lært mikið á því að gera sjálfir og
hafa notfært sér netið. „Það er hægt að nálg-
ast allt, læra allt sem maður vill á netinu,“
segir Ásgeir.
„Þetta byrjaði allt bara með fikti,“ segir
Sæþór og segið svo ekki að það komi ekki
margt gott út úr fikti! „Stór hluti af þessu öllu
er að þora að fikra sig áfram,“ segir Pálmi.
Ekki „þjáðir listamenn“
Ásgeir gefur ekki mikið fyrir hugmyndina um
„þjáða listamanninn“ heldur getur sköpunin
komið upp úr gleði og ástundun. „Maður þarf
ekki endilega að setjast niður nýbúinn að upp-
lifa einhvern harmleik og búast við að þá
komi meistaraverkið. Það er bara hægt að
setjast niður, sama hvernig manni líður, og
búa til geðveikt lag; það er ef maður kann
rétta aðferðafræði og tileinkar sér ákveðnar
hugmyndir.“
Pálmi útskýrir sköpunarferlið nánar. „Ég
held að það hjálpi okkur mjög mikið að við
spilum á ýmis hljóðfæri en við erum ekki gít-
arleikarar, trommuleikarar eða bassaleikarar,
við bara reddum okkur á þessi hljóðfæri. Það
sem gerist er að maður fer að nota sköp-
unargáfuna til að láta lagið hljóma vel. Í stað
þess að fara eftir kennslubókunum byrjum við
að skapa sjálfir. Það er hluti af því sem ein-
kennir okkar sánd. Við erum ekki fastir í
músíkpervertisma um hvað sé gott og hvað sé
ekki gott heldur fylgjum eigin tilfinningu og
reynum að láta það skína í gegn í staðinn fyr-
ir að fara eftir settum reglum um hvernig eigi
að semja lag.“
Fyrir keppnina birtu strákarnir órafmagn-
aðar útgáfur af „Litlum skrefum“ („Unbro-
ken“) og „Í síðasta skipti“ („Once Again“) á
YouTube en tengillinn er aðgengilegur á Fa-
cebook-síðu StopWaitGo. Báðar útgáfurnar
eru áhrifamiklar og lögin standa fyrir sínu;
þeir þurfa ekki að fela sig á bak við vindvélar,
ljósasýningar og dans.
Melódían hefur forgang
„Það er hægt að gera allt mögulegt við eitt
lag. Hægt að breyta hljómunum og vera með
brjálaðar taktpælingar en það er ekki alltaf
það sem þjónar laginu best og oftast skemmir
það fyrir. Ég held að það sé hluti af sérstöðu
okkar að melódían hefur alltaf forgang og allt
annað er gert til að skila laginu,“ segir Pálmi.
Fyrir utan órafmögnuðu útgáfurnar voru
þeir líka búnir að senda frá sér gítargripin á
guitarparty.com svo fólk væri klárt í Eurov-
ison-partíin.
Þeir búa ekki að mikilli formlegri tónlistar-
menntun. „Við lærðum allir eitthvað en tókum
engin stig,“ segir Ásgeir. „Ég fór í gítarnám
einn, tvo vetur, lærði grip og svona,“ segir
Sæþór. „Við erum allir með góð tóneyru,“
segir Ásgeir.
„Tónlist snýst svo miklu meira um upplifun
heldur en stærðfræðina sem er á bak við
hana,“ segir Pálmi. „Styrkleikinn okkar er
líka það að við vitum hvað við þurfum að gera
til að vekja ákveðnar tilfinningar hjá fólki,“
segi Ásgeir. „Þetta hljómar svo útsmogið,“
segir Pálmi og þeir hlæja allir.
Pálmi gefur ekki mikið fyrir Eurovision-
formúlur. „Hvort sem þú ferð eftir einni form-
úlu eða annarri þá endar þú alltaf með það
verkefni að gera lag sem fólk elskar. Það get-
ur hver sem er gert lag sem er ABABCB,
galdurinn er að láta fólk elska lagið og fá það
með sér í lið.“
Þó að þeir framleiði lag frá A til Ö hafa
þeir ekki kosið að vera í forgrunni á sviði.
„Þetta snýst um að þekkja sína styrkleika.
Okkar styrkleikar eru í því að semja lagið og
leyfa öðrum að gera það sem þeir gera best
og syngja það,“ segir Ásgeir.
„Það þurfa ekki allir að gera allt,“ segir
Pálmi en honum finnst flytjendur oft ómak-
lega gagnrýndir fyrir að semja ekki eigin lög.
„Þú þarft ekki að vera góður lagahöfundur til
að vera góður söngvari þó að sumir geti gert
hvorttveggja.“
Tóku líka þátt í fyrra
Þetta var ekki í fyrsta sinn sem þeir tóku þátt
í Söngvakeppninni en í fyrra voru þeir með
lagið „Dönsum burtu blús“ sem Sverrir Berg-
mann söng en komust ekki upp úr und-
ankeppninni. Þeir segjast hafa lært mikið á
því að taka þátt í fyrra. „Við fórum með fullan
metnað inn í þessa keppni en okkur fannst við
ekki þurfa að gera meira en að skila laginu og
síðan myndi þetta bara gerast af sjálfu sér.
En það er bara ekki þannig. Maður þarf að
fylgja þessu eftir allan tímann,“ segir Ásgeir.
„Við einbeittum okkur að röngum hlutum í
fyrra en lærðum helling, segir Pálmi og það
má sannarlega segja það.
Hvernig tilfinning var það á úrslitakvöldinu
síðustu helgi að bæði lögin kæmu til greina?
„Við öskruðum bara þarna inni í græna her-
berginu,“ segir Pálmi. „Við urðum eftir með
Maríu en Ásgeir var kominn á svið með
Byrjaði
með fikti
TÓNLIST SNÝST UM TILFINNINGAR, EKKI FORMÚLUR, SEGJA STRÁKARNIR Í
STOPWAITGO, SEM ERU HÖFUNDAR BEGGJA LAGANNA SEM KOMUST Í
EINVÍGIÐ Í SÖNGVAKEPPNINNI UM SÍÐUSTU HELGI. LAGIÐ „UNBROKEN“
FER TIL VÍNARBORGAR TIL AÐ KEPPA Í LOKAKEPPNI EUROVISION Í VOR.
Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is
Söngvarar laga StopWaitGo, Friðrik Dór og María, eftir að úrslitin voru tilkynnt. Nú hefur komið í
ljós að Friðrik Dór fer með sem bakrödd til Vínar.
Morgunblaðið/Eggert