Reykjalundur - 01.06.1962, Side 9
JON RAFNSSON:
LITIÐ
UM
ÖXL
Fyrirsögnin gefur þér strax í grun, les-
andi góður, að hér verði leitað á fornar
slóðir, og skal það fúslega játað. Hér mun
eytt nokkru rúmi í það að minna á aðstæð-
ur og viðhorf í málum berklasjúklinga fyrir
tæpum aldarfjórðungi, þegar SÍBS hóf göngu
sína.
Einhver hinna ungu kynni að spyrja sem
svo: Hvað skyldi það eiga að þýða að vera að
rifja upp raunasögur frá gömlum tíma? Eru
ekki berklarnir komnir á slíkt undanhald
nú, að berklahælin eru jafnvel sem óðast að
tæmast? Eru ungum mönnum nú ekki allir
vegir færir, svona yfirleitt, þótt þeir veikist
Skömmu ejlir aö Eitiai t Benediktsson liaföi veriÖ
skipaÖur sýslumaÖur i Rangárvallasýslu, sagöi hann
i hópi nokkurra manna austur par: „Hvernig haldiÖ
þiÖ nú, aö ég muni koma mér i sýslunni?" Þorvaldur
á Eyri svaraöi um ha’l: „Þú rrröur þvi sjálfur".
Maður nokkur var spuröur, hvernig honum litist á
eiginkonu kunningja hans, sem þá var nýkvamtur. —
Hann svaraöi: „Silt er aö jöröu hverri, og þó er d
öllum búiÖ“.
snöggvast af berklum — og er ekki Reykja-
lundur í bakhöndinni ef á þarf að halda
o.s.frv.?
Vissulega er mikið hæft í þessu. I dag
eru lækningaaðferðir svo fullkomnar, að
berklaveikin er tiltölulega hættulítil hjá því
sem hún var fyrir 2—3 áratugum, og skil-
yrði hinna útskrifuðu af berklahælum eru
nú svo miklu betri en áður fyrr, að líkja
má við andstæður eins og svart og hvítt. —
Við höfum sem sé Reykjalund og starfandi
SÍBS.
Og þá komum við aftur að spurningunni:
Hvers vegna þá að vera að rifja upp skugga-
hliðar fortíðarinnar nú?
Einfaldlega vegna þess, að allt er breyting-
um háð og nokkuð á valdi mannanna
sjálfra, hvort þær breytingar verða til hins
betra eða hins verra. — Þau sannindi eru
enn í fullu gildi, að án þekkingar á því sem
var, verður trauðla skilið eða metið það
sem er, né heldur hugsað skynsamlega fyrir
deginum á morgun.
Þegar samtök berklasjúklinga, SÍBS, hófu
göngu sína 1938, hafði vissulega verið unnið
mikið afrek af hálfu framtakssamra manna
og góðgerðasamtaka, svo sem Vífilsstaðir,
7
Reykjalundur