Læknablaðið - 01.12.2015, Qupperneq 51

LÆKNAblaðið 2015/101 607
U M F J Ö l l U n O G G R E i n a R
Árlegt þing samtaka bandarískra hjarta-
lækna (American Heart Association) var
haldið í nóvember í Orlando í Flórída en
það sækja hátt í 20.000 manns og er eitt
stærsta læknaþing í heimi.
Á þinginu flutti Inga Hlíf Melvinsdóttir
kandídat á Landspítala fyrirlestur um
faraldsfræði ósæðarflysjunar í brjóstholi
á Íslandi. Rannsóknin er einstök þar sem
hún tekur til heillar þjóðar og nær bæði
til sjúklinga sem fóru í aðgerð og þeirra
sem ekki náðu lifandi inn á sjúkrahús. Um
er að ræða rannsókn sem Inga hefur
unnið að meðfram læknanámi síðustu
tvö árin og hefur aðalleiðbeinandi verið
Arnar Geirsson hjartaskurðlæknir og að-
stoðarleiðbeinandi Tómas Guðbjartsson
prófessor. Óvenjulegt er að læknanemar og
kandídatar fái tækifæri til að kynna rann-
sóknir sínar í fyrirlestri á American Heart.
Með Ingu á myndinni er Martin Ingi
Sigurðsson sem er að ljúka sérnámi í
svæfinga- og gjörgæslulækningum við
Brigham and Women's sjúkrahúsið í Bo-
ston. Hann kynnti einnig rannsóknir sínar
á þinginu við góðan orðstír.
Unglæknir heldur fyrirlestur á
þingi bandarískra hjartalækna
svaraði: „Ætli það séu ekki um hundrað.“
Snorri snerist á hæli og gekk út.
Víkur nú sögunni að Christopher.
Einn daginn þegar við vorum saman
á vaktinni, afleysingalæknirinn og ég,
var komið með konu inn á deildina. Hún
hafði verið farþegi í framsæti Volks-
wagen-rúgbrauðs sem hafði lent í árekstri
með þeim afleiðingum að konan lenti
með hægra hné í mælaborði rúgbrauðsins.
Þetta var að sjálfsögðu fyrir tíma bílbelta.
Þegar hún kom til okkar var hún með
hægra læri innroterað og máttum við
lítt hreyfa fótinn sakir eymsla og stirð-
leika í mjöðminni. Læknirinn sendi
konuna snarlega niður á Röntgen og bað
um mynd í Lauensteinstellingu, það er
með lærið útroterað og aðeins flecterað.
Ekki reyndist unnt að taka slíka mynd
því mjöðmin var föst í innrotatio og varð
ekki hnikað að konunni vakandi. Allt
um það sýndi myndin að mjöðmin var
luxeruð aftur á við. Læknirinn hélt áfram
að heimta mynd í Lauensteinstellingu án
árangurs. Lauk svo að hann varð að láta
sér það lynda.
Konan var nú undirbúin undir aðgerð
og flutt inn á skurðstofu og svæfð. Ekki
gerði læknirinn sig líklegan til aðgerða
heldur gekk um gólf, fór ýmist inn á skrif-
stofu læknanna eða fram á gang.
Mig fór að gruna að hann hefði líklega
aldrei séð slíkt tilfelli, en ég mundi að
hafa séð þessu lýst í Christopher og að ég
hafði séð í bókinni mynd af því hvernig
slíku liðhlaupi skyldi reponerað. Eintak
af bókinni var uppi í hillu á kandídats-
herberginu. Ég sótti bókina, fletti upp á
myndinni og lagði bókina á borðshornið
í læknaskrifstofunni. Ekki leið á löngu
þar til læknirinn skálmaði inn. Rak hann
augun í bókina, leit snöggt á myndina,
gekk orðalaust rakleiðis inn á aðgerðar-
stofuna og reponeraði liðhlaupinu eins og
hann hefði aldrei gert annað.
Konunni heilsaðist vel, en aldrei
minntist læknirinn á þetta atvik við mig.
Vigfús Magnússon
M
yn
d:
A
nn
a
Bj
ör
ns
dó
tt
ir.