Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.2007, Qupperneq 20

Mér fannst það miður að finna ekki fyllilega beinar línur og hornréttar
í húsi þessu. Þegar teikningar voru felldar saman kom í ljós að húsin falla
ekki öldungis rétt í torftóftina. Það skrifast líklega á efniviðinn fremur en
auga smiðanna.
Yngsta húsið
Í efstu sniðum og við aftyrfingu kom vel í ljós að húsið hafði verið nýtt
til ýmissa hluta. Einn fyrrverandi ábúenda á Kirkjubóli sagði mér að
garðurinn hefði ávallt verið sleginn með orfi og ljá en aldrei reynt að
slétta hann.14 Meðal þess sem fannst í rústinni voru einmitt brýnisbútar
og járnbútar sem vel hefðu getað verið úr ljá. Þá voru heydreifar og
augljósar leifar um að fyrningum hefði verið hent inn í tóftina.
Það sást strax í sniðum að veggirnir höfðu verið strenghlaðnir. Þeir
höfðu sigið saman og voru um 50 sm háir en um 225-250 sm breiðir. Í
þeim mátti sjá einstaklega fallegt torfmynstur. Svo virtist sem torfveggirnir
hefðu verið hlaðnir þannig að innanvert í þeim voru steinhleðslur. Miklu
virtist hafa verið raskað milli byggingaskeiða, sem í sjálfu sér var ekki
óeðlilegt. Strax sást í steingólf en ofan á því mátti sjá þakhellur, torfhrun
og viðardreifar. Virtist þekja hafa verið látin falla að hluta, eitthvað
hirt burtu af grjóti og timbri en afgangurinn látinn liggja. Í tóftina var
síðan hent drasli, auk þess sem eldur hafði verið kveiktur inni í henni.
KIRKJUBÓL VIÐ SKUTULSFJÖRÐ 19
5. mynd. Suðurveggur kirkju og hleðsla á gólfinu. Ljósm. Magnús Þorkelsson.