Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 01.01.2007, Page 156

á móti konum, án tillits til ókyngreindu grafanna. Þeim mun fleiri sem
hægt er að kyngreina þeim mun hærra virðist hlutfall karlanna vera. Því
er vel mögulegt að eins sé með Suðurlandshópinn. Tölfræðilega, miðað
við allar kyngreindar beinagrindur í safninu sem unnið er með, mætti
búast við því að 31% grafanna þar greindist sem grafir kvenna og 69%
sem grafir karla. Í hópunum þremur eru nyrðri og eystri hópurinn með
heldur fleiri karla (73% og 76%) en kvenkumlin heldur færri (27% og
24%). Hins vegar er Suðurlandshópurinn langt frá því sem við væri að
búast, þar sem karlar eru 56% og konur 44%. Meira jafnvægi væri þá í
byggðinni, en líkur mæla samt gegn því að svo sé.
Vitnisburður haugfjár
Yfirleitt byggja fornleifafræðilegar ályktanir um kyn á gripum sem taldir
eru benda ýmist til kvenna eða karla. „Vopn eru talin tilheyra karl-
kumlum og flestir skartgripir eru taldir tilheyra kvenkumlum. Ein eða
tvær sörvistölur geta verið í karlkumli, en fleiri en þrjár sörvistölur eru
taldar benda til kvenkumls. Áhöld og verkfæri geta ýmist tilheyrt báðum
kynjum eða á sumum tímabilum verið vísbending um kynferði.“7 Ef
við tengjum tilteknar tegundir haugfjár einvörðungu við annað tveggja
líffræðilegra kynja sést okkur yfir þann möguleika að vikið kunni að hafa
KUML, KYN OG KYNGERVI 155
1. mynd. Íslensk kuml flokkuð eftir kyni.