Dagblaðið Vísir - DV - 03.09.2010, Blaðsíða 49

föstudagur 27. ágúst 2010 útlit 49
í síðustu línu og það eru margar þannig flíkur
núna líka en einnig er mikið af léttari og sum-
arlegri flíkum.“
Sama fyrirtæki og styrkir utanferðina ætlar
síðan að selja fötin í Bandaríkjunum. „Þeir eru
með umboðssölu um öll Bandaríkin. Það er
rosalega gaman að vera komin á þann markað.
Af því að ég er að hugsa þetta á heimsvísu verð
ég að taka mið af því í hönnuninni. Ég verð að
hafa það í huga að það er til dæmis mun hlýrra
í suðrænum löndum á sumrin þannig að kon-
urnar þar eru ekki að fara að ganga í leðurdragt
á sumrin þó að við getum gert það hér heima
og á Norðurlöndunum.“
Mögnuð reynsla á IndlandI
Það er því nóg að gerast hjá Unu sem var að
koma frá Indlandi þar sem hún dvaldi í fimm
vikur meðan hún var að vinna að þessari línu.
„Ég var í Noida sem er rétt fyrir utan Delí og
vann dag og nótt. Þetta var mikið stuð og
mögnuð lífsreynsla. Ég var að koma til Ind-
lands í fyrsta skipti. Það var yndislegt og fal-
legt, hræðilegt og sorglegt. Það var stundum
erfitt að vera þarna og það var erfitt að sjá fá-
tæk börn sem áttu ekki skó. Það er svo margt
ljótt og vont í þessum heimi.“
Una fór út til þess að ganga úr skugga um að
verksmiðjan sem hún skipti við beitti mann-
sæmandi vinnubrögðum auk þess sem hún
vildi vinna að nýju línunni úti. „Ég vildi fara út
til að ganga úr skugga um að það væri vel að
þessu staðið. Ég vildi ekki að börn væru notuð
í framleiðsluna eða fólki misboðið. Eins og ég
hafði ráðgert þá var þetta allt í hinu besta lagi.
Þetta er lítil og sæt verksmiðja þar sem um 15
manns vinna. Fullorðnir karlar sáu um hand-
verkið og nostrið sem fylgja smáatriðunum
sem ég er með, perlusaumnum og öllu því. Ég
legg mikið upp úr því. En ég var í rosalega góðu
sambandi við framleiðendurna mína, hitti þá
oft á dag og borðaði með þeim bæði hádegis-
verð og kvöldverð.“
Fyrstu tvær vikurnar bjó Una á hóteli en
þar sem hún eyddi megninu af tímanum með
framleiðendunum bauð fjölskyldan henni að
búa hjá sér. „Það var rosalega gaman að fá að
upplifa Indland með heimamönnum. Ég fór
með fjölskyldunni að versla, sá þegar kona
kom heim til þeirra til þess að þrífa, elda og
þvo. Það var gaman að fá að verða vitni að því.
Í lok ferðarinnar var ég bara kölluð didi, eða
systir. Það var líka mjög sérstök upplifun að
vera íslensk kona á Indlandi. Íslenskar konur
eru svo sjálfstæðar og ég er það líka. Svo var ég
allt í einu komin með mann til að bera töskuna
mína, hella vatni í glas fyrir mig og opna hurð-
ir. Það var mjög skrýtið. Menningarmunurinn
er svo mikill. Ég upplifði alveg nýjan kúltúr.“
safnar skóM fyIr Indversk börn
Í framtíðinni sér Una fyrir sér að fara út tvisvar
sinnum á ári og vera þrjár til fjórar vikur í senn.
Næst er ferðinni heitið til Indlands í nóvember.
„Ég sá það að áður en ég fer næst út verð ég
að safna skóm. Ég er búin að tala við vini og
vandamenn og biðja þá um að taka til skó sem
þeir eru hættir að nota sem ég get gefið börn-
um þarna úti. Það er hryllilegt að sjá hve marg-
ir eiga ekki skó. Það er hægt að auka lífsgæði
barna mjög mikið, bara með því að gefa þeim
skó. Þú getur rétt ímyndað þér hvað það er vont
að vera skólaus í 45 stiga hita. Ég og þú gætum
það ekki í eina mínútu. Svo eru víða bara mal-
arvegir þannig að börnin eru að ganga berfætt
á sjóðandi heitum steinum. “
Þó að Una væri bara að vinna og alltaf í vel
loftræstu umhverfi þá fann hún vel fyrir hitan-
um. „Ég lá ekki í sólbaði,“ segir hún og hlær,
„en þetta gat alveg verið óþægilegt. Ég var úti í
ágústmánuði og þá er svo rosalega heitt og svo
mikill raki. Maður svitnar mjög mikið á þess-
um tíma, meira að segja á nóttunni. En ef fólk
vill koma skóm til mín þá hvet ég viðkomandi
til þess að koma í búðina á Bergstaðastræti 4
og skilja þá eftir þar. Ég næ vonandi að safna
slatta af skóm áður en ég fer út aftur. Ég fer
varla með neinn farangur og má taka þrjátíu
kíló með mér. Ef ég fer yfir þau mörk læt ég
bara senda skóna með skipi til Indlands. Ég
finn lausn á því. Það er gaman að geta gefið.
Einu sinni meðan ég var úti fór ég út af skrif-
stofunni og gaf svöngum börnum hádegismat-
inn minn. Það var rosalega gaman.“
Reglulega er hún spurð að því af hverju hún
láti framleiða fötin á Indlandi. „Fólk spyr hvort
við séum að misnota aðstöðu fólks. En efnin
þarna úti eru rosalega flott og það skilar sér
í hönnuninni, til dæmis núna þegar ég nota
meira af „ethnic print“ sem kemur rosalega vel
út. En já, það er rétt að vinnuframlag fólks er
ódýrara en á Íslandi, en hæfileikarnir eru líka
einstakir enda hefur þetta fólk unnið með text-
íl í aldaraðir. Ég held að þetta sé atvinnuskap-
andi, ég sé það þannig. Fólk sagði oft við mig
að þetta færði því brauð á borðið.“
drauMurInn uM
royal extreMe-veldIð
Skór eru Unu mjög hugleiknir um þessar
mundir, ekki bara út af börnunum á Indlandi
heldur einnig vegna skólínu sem hún er að
hanna. Hún er með tvö pör á teikniborðinu.
„Ég er að vinna í því að gera tvær skótýpur.
Vonandi verða þær tilbúnar fyrir jólin. Ég er
ofvirkur andskoti,“ segir hún og skellir upp úr.
Að öllu gamni slepptu eru þetta hælapæjuskór,
eins og hún kallar það, bæði með fylltum hæl
og ófylltum. „Ég nota flétturnar áfram þar og
rauða Royal-litinn. Svo hef ég unnið í forminu
á þeim þannig að þeir verði bæði þægilegir og
láti leggina líta vel út. Ég er líka að vinna að
ilmvatni. Ég er ekkert rosalega mikil ilmvatns-
kona sjálf reyndar en ég vinn með það sem ég
nota mest, vanillu. Ég hef reynt að færa hana á
fágað stig. Ég þefaði af svona fimm ilmvatns-
blöndum á dag meðan ég var úti í leit að hinni
fullkomnu lykt. En nú tekur sérfræðingur við.
Ég vonast til að ná þessu líka fyrir jólin.“
20. september stefni ég að því að opna
verslun á Bergstaðastræti 4. „Þar ætla ég bara
að vera með Royal Extreme-vörur. Ég er búin
að selja slatta en miklu minna en ég hefði vilj-
að því ég hef ekki verið með vörurnar mínar í
búðum. Ég fann það strax að ég vildi ekki fara
með þær í aðrar búðir, ég vildi frekar vera með
mína eigin konsept-búð. Markmiðið er að vera
með konsept-búðir úti um allan heim, þar
sem þú getur komið og valið þér átfitt, þú get-
ur keypt skó og fengið rétta ilmvatnið fyrir þig.
Ég ætla að búa til Royal Extreme-veldi. Það er
minn draumur. Ég hugsa stórt. Mér finnst að
fólk eigi að gera það, við eigum ekki að vera
spéhrædd.“
Íslenskar konur eru svo sjálfstæðar og ég er það líka. svo var ég allt í einu komin með
mann til að bera töskuna mína, hella vatni í glas
fyrir mig og opna hurðir. Það var mjög skrýtið.
opnar verslun Una Hlín
stefnir á að opna verslun á
Bergstaðastræti 4 þann 20.
september. Mynd róbert reynIsson
Ný nálgun
hjá Oroblu
Elísabet er sjálf annáluð tískudrós og heldur úti síðunni elisabet-gunnars.tk þar sem hún býður ís-lenskum lesendum upp á versl-
unarþjónustu í Svíþjóð, en hún býr þar
og býðst til að versla fyrir tískuþyrsta Ís-
lendinga, meðal annars í verslunum sem
ekki eru hér heima. Hæfileikar Elísabetar
fengu heldur betur að njóta sín í mynda-
tökunni því hún var ekki aðeins á bak við
myndavélina heldur stíliseraði hún einn-
ig. En hún var þó ekki ein að verki heldur
fékk hún Sögu Sigurðardóttur til þess að
vinna myndirnar fyrir sig, en Saga hefur
haldið úti blogginu saganendalausa.blog-
spot.com á meðan hún hefur verið í ljós-
myndaranámi úti í London og hefur vakið
eftirtekt víða um heim fyrir einstakt inn-
sæi, tilfinningaríkar myndir og tískuvit-
und. Myndatakan fór fram úti á Granda í
vor í sól og sumaryl. Eins og sjá má er lita-
pallettan frá Oroblu mjög spennandi en
hún hefur aldrei verið eins fjölbreytt hér á
landi. Spannar hún allt frá pastelbleikum
yfir í hermannagrænan.
Blúndubuxurnar eru líka
dásamlegar.
Oroblu hefur einnig
sett sér það markmið að
kenna ungum stúlkum
að nýta gamlar og slitnar
sokkabuxur áfram en hér
á myndunum er til dæmis
búið að búa til falleg hár-
bönd úr sokkabuxunum
og er það Þyrí Huld Árna-
dóttir sem á heiðurinn af
þeim.
Facebook síða fyr-
ir Oroblu er farin í loft-
ið þar sem boðið verð-
ur uppá góð ráð varðandi
sokkabuxur og notkun
þeirra almennt. Þar verður einnig kynnt-
ar hugmyndir um hvernig er hægt að nýta
sokkabuxur sem eru komnar með lykkju-
fall t.d. í hálsmen, hárbönd, leggings og
fleira  Stefnan er svo að fá íslenska hönn-
uði til þess að taka þátt í verkefninu og út-
færa fallegar flíkur eða fylgihluti úr slitn-
um sokkabuxum. Á síðunni ætla þær
einnig að koma með góð ráð hvernig nota
megi sokkabuxur og sokka með nýjum
hætti, hvernig sé hægt að umbreyta sama
dressinu bara með mismuandi útfærslum
af sokkabuxum og sokkum.
Mun hún halda utan um Facebook-síðu
Oroblu þar sem hún ætlar meðal annars
að sýna hvernig á að gera hálsmenin, mis-
munandi tegundir af hárböndum, legg-
ings og fleira. Stefnan er svo að fá íslenska
hönnuði til þess að taka þátt í verkefninu
og útfæra fallegar flíkur eða fylgihluti úr
slitnum sokkabuxum.
Þeir sem eru forvitnir um sokkabux-
urnar geta kynnt sér þær betur í Smára-
lind um helgina, því fyrir framan Hagkaup
ætla módel frá Eskimo að ganga niður sýn-
ingarpalla í sokkabuxum úr haust-vetrar-
línunni og með förðun frá Maybelline.
Ganga fyrirsæturnar tvisvar niður pall-
ana, klukkan 15 og aftur klukkan 16. Eins
ætla förðunarfræðingar frá Maybelline
að kenna konum á öllum aldri að setja á
sig eyeliner klukkan 14 á meðan Eskimo-
stelpurnar leita að skvísum fyrir Ford-
keppnina. Þyrstir geta einnig svalað þorsta
sínum með Kristal. Myndum af uppákom-
unni verður síðan dælt á Facebook-síðuna
og geta áhugasamir fylgst með þar.
elísabet gunnarsdóttir tók þessar myndir fyrir
Oroblu núna í vor, en merkið hefur yngt upp
markhópinn hjá sér og tengst tískunni betur. Því
var Elísabet fengin til þess að taka þessar óvenju
listrænu myndir miðað við það sem áður hefur
sést frá þessu merki.
tískusýning um helgina Um helgina ætla
sýningarstúlkur að ganga niður pallana í
Smáralindinni í sokkabuxum frá Oroblu.