Dagblaðið Vísir - DV - 25.03.2011, Blaðsíða 54

54 | Sport 25.–27. mars 2011 Helgarblað
B
laðamann ber að garði við
Ásabraut í Grindavík þar
sem körfuknattleiksmaður-
inn Nick Bradford býr. Húsið
er ekki það fallegasta ásýndar en til
dyra kemur Bradford, tiltölulega ný-
vaknaður eftir síðdegislúrinn. Íbúð-
in er í stíl við húsið sjálft. Inn um
dyragættina á einu herberginu má
sjá liðsfélaga hans, Ryan Pettinella,
á stuttbuxum pollslakan í tölv-
unni. Hann gerir sér ekki ferð fram
til að heilsa. Bradford leiðir blaða-
mann og ljósmyndara inn í stofuna
þar sem er bókstaflega ekkert nema
tveir tveggja sæta sófar, sjónvarp og
þvottagrind. Við byrjum að tala um
æskuna.
„Ég er frá Fayetteville í Arkansas.
Þar er ég fæddur og uppalinn og for-
eldrar mínir búa ennþá þar. Ég átti
tvo eldri bræður og var því sá yngsti
á heimilinu,“ segir Nick Bradford en
þegar hann var aðeins sextán ára
þurfti hann að horfa upp á bróður-
missi. „Miðbróðirinn lést í bílslysi
þegar ég var sextán ára. Hann var þá
aðstoðarþjálfarinn minn í mennta-
skólaliðinu mínu. Með honum í
bílnum var aðalþjálfarinn sem slas-
aðist mikið en hann lifði af. Hann var
þjálfari liðsins allt þangað til í fyrra,“
segir Nick en hann átti erfitt fyrst um
sinn eftir að bróðir hans lést en hann
var honum mikil fyrirmynd.
„Hann kenndi mér allt sem ég
kann um körfubolta. Ein af ástæð-
unum fyrir því að ég vil verða þjálf-
ari í dag er allt það sem bróðir minn
gerði fyrir mig,“ segir Nick.
Arkansas ekki bara Clinton
„Við vorum svona í lægri hluta mið-
stéttarinnar,“ svarar Nick aðspurð-
ur um stöðu fjölskyldunnar í æsku.
Honum var þó alveg sama um pen-
inga í æsku eða hvað fjölskyldan
átti. Hann bjó nefnilega að því sem
fáir vinir hans gátu státað af. „Það
var þannig á þessum tíma að marg-
ar svartar fjölskyldur voru ekki með
bæði mömmu og pabba á heimilinu.
En ég var svo heppinn að hafa þau
bæði alla mína æsku og þau eru auð-
vitað enn saman. Það var alveg sama
hversu mikinn pening við áttum.
Það munaði svo rosalega um það
fyrir okkur að vera öll saman og eiga
hvort annað að,“ segir Nick.
Þegar Íslendingar hugsa um
körfubolta kemur fylkið Arkansas
kannski ekki fyrst upp í hugann.
Nick útskýrir þó að þarna sé mikil
körfuboltahefð. „Fólk utan Banda-
ríkjanna þekkir Arkansas lítið.
Kannski fyrir utan Bill Clinton,“ segir
hann og hlær. „Þegar ég var að alast
upp var Arkansas-háskólinn einn sá
allra besti í landinu og vann meist-
aratitilinn. Það er gríðarmikill körfu-
bolti spilaður þarna og heilmikið að
gerast í þeim málum.“
Leikmaður ársins í menntó
Þó háskólakörfuboltinn sé auðvitað
miklu stærri er mikið gert út á
menntaskólakörfuboltann í Banda-
ríkjunum og geta ungir leikmenn
orðið frægir mjög snemma. Allir fjöl-
miðlar fylgjast vel með boltanum og
eru ósjaldan beinar útsendingar frá
leikjum svo ungra drengja. Á sínum
menntaskólaárum var Nick mjög
góður. Skólinn hans var einnig virki-
lega sterkur.
„Við vorum með svakalega gott
lið, topp 25 yfir allt landið. Á loka-
árinu mínu í menntaskóla vorum við
með besta liðið í fylkinu. Því miður
töpuðum við samt í undanúrslitum
þannig að ég náði aldrei því takmarki
mínu að vinna titilinn þar. Skólinn
minn var á þessum tíma með eitt
allra besta íþróttaprógramm í öllum
Bandaríkjunum. Það gjörsamlega
hrúguðust inn titlar í öllum íþrótta-
greinum. Sjálfum gekk mér líka mjög
vel. Ég var valinn leikmaður ársins í
Arkansas og verðmætasti leikmaður-
inn í stjörnuleiknum,“ segir Nick.
Nick útskýrir að á sínum tíma hafi
menn farið að spá í hvaða háskóla
þeir ætluðu í svona um 14–15 ára
aldurinn. Í dag er þó öldin önnur. „Í
dag eru heilu greinarnar um hver sé
besti tíu ára spilarinn. Þjálfarar há-
skólanna hafa alla tíð verið að mæta
í menntaskólana til að finna sér leik-
menn en þegar ég var ungur byrjaði
þetta ekki svona snema. Í dag eru tíu
ára strákar farnir að ákveða í hvaða
skóla þeir ætla. Það er alveg rosalegt.“
Námið verður að fylgja
Eftir menntaskólann verða kaflaskil
hjá mörgum leikmönnum því ekki
komast allir að í háskólaboltanum.
Spila því margir aldrei aftur körfu-
bolta menntaskóla lýkur. „Það get-
ur verið rosalega erfitt fyrir menn að
taka því. Ég var einmitt bara heima
fyrir ekki alls löngu og þá sagði gamli
þjálfarinn minn mér að aðeins einn
af hverjum tvö hundruð þúsund
strákum sem spila í menntaskóla
komist í háskólaboltann,“ segir Nick.
En þó þú sért nægilega góður verð-
urðu að hafa góðar einkunnir ætlir
þú þér að spila í háskóla. Í Bandaríkj-
unum er nefnilega ekki síður litið á
íþróttastyrki sem tækifæri til þess að
læra í góðum skóla og næla sér í ein-
hverja gráðu.
„Ég hef séð stráka sem eru nægi-
lega góðir til að komast að í háskóla
ekki komast inn vegna einkunna
sinna. Sumir halda að þeir þurfi ekk-
ert á einkunnum að halda og það
fer í taugarnar á mér. Maður verður
að standa sig í skólastofunni líka því
ef þú nennir að leggja aðeins á þig í
skólastofunni þá færðu tækifæri til
að spila körfubolta í háskóla, að því
gefnu að þú sért nægilega góður,“
segir Nick.
Hann sjálfur fékk skólastyrk og
þurfti ekki að hugsa um hvað nám-
ið kostaði en þannig er það ekki hjá
öllum. „Ég var heppinn og fékk frítt
nám. En á bak við marga krakka
þarna eru foreldrar sem eru jafn-
vel vinnandi þrjú störf og taka lán
til þess að halda börnunum sínum í
háskóla. Menn verða því að átta sig
á því að þeir verði að standa sig al-
mennilega.“
Fór í einn besta háskóla Banda-
ríkjanna
Fyrir lokaárið sitt í menntaskóla
hafði Nick úr mörgum skólum að
velja. Hann hafði þrengt valið niður
í fjóra en áður en kom að lokaárinu
kaus hann að ganga í Kansas-háskól-
ann veturinn eftir. „Ég vildi ekki að
síðasta árið mitt í menntaskóla snér-
ist bara um mig og hvaða háskóla ég
ætlaði í. Ég valdi Kansas fyrir loka-
árið þannig það væri bara frá og ég
gæti einbeitt mér að því að spila fyrir
liðið,“ segir Nick sem tók miklu ást-
fóstri við Kansas-háskólann sem
mun eflaust aldrei minnka. Enn í dag
er hann gríðarlegur stuðningsmaður
HENGIR UPP SKÓNA
EN STEFNIR HÁTT
Bandaríski körfuknattleiks-
maðurinn Nick Bradford er
með þeim betri og skemmti-
legri sem komið hafa hingað
til lands. Hann hefur afrekað
það að spila með öllum Suður-
nesjaliðunum en nú síðast
lék hann með Grindavík. Á
miðvikudaginn lauk ferli hans
í Röstinni í Grindavík þegar
liðið datt út úr 8 liða úrslitum
Iceland Express-deildarinnar.
Tveimur dögum áður hitti
Tómas Þór Þórðarson
þennan litríka kappa og ræddi
við hann um bróðurmissi hans
í æsku, stjörnurnar sem hann
spilaði með í háskólaboltanum,
tímana á Íslandi, þegar hann
var rekinn frá liði í Finnlandi
fyrir Twitter-færslu og hans
einstaka leikstíl þar sem hann
einfaldlega rífur kjaft allan
leikinn.
„Ég var valinn leik-
maður ársins í Ark-
ansas og verðmætasti leik-
maðurinn í stjörnuleiknum.
Skórnir lagðir á hilluna Ferli Nicks Bradford
lauk á miðvikudagskvöldið í tapleik Grindavíkur
gegn Stjörnunni. MYNDIR RÓBERT REYNISSON