Dagblaðið Vísir - DV - 02.09.2011, Blaðsíða 34

Verð alltaf
villingur
34 | Viðtal 2.–4. september 2011 Helgarblað
É
g var frekar uppreisnar­
gjörn og fór kannski ekki
alltaf þessar hefðbundnu
leiðir á unglingsárun­
um,“ segir fatahönn­
uðurinn og myndlistar konan
Harpa Einarsdóttir sem á dög­
unum vann fatahönnunar­
keppnina Reykjavík Runway.
„Ég var í slagtogi við
hljómsveitargæja og flosnaði
snemma upp úr námi. Þegar ég
var sautján ára byrjaði ég með
strák sem var mikill töffari og
þar að auki húðflúrari. Hann
kynnti mig fyrir miklum nost­
algíu­heimi og heillaði mig upp
úr skónum. Það tók mikið á mig
þegar því sambandi lauk og ég
var frekar týnd um tíma og ekki
alveg viss um hvert förinni væri
heitið og þá hófst hin mikla leit
mín að sjálfri mér. Ég fór að
þvælast um í eirðarleysi heims­
horna á milli.“
Draumur hennar var að
læra myndlist erlendis en það
gekk ekki upp. „Ég fór til Lond­
on og var þar í ár rétt fyrir tví­
tugt og lét mig dreyma um að
komast inn í myndlistarnám
í St. Martins en hafði ekki fjár­
ráð til að sækja þar um, í stað­
inn fór ég að vinna í Top Shop
á Oxford Circus og sótti næt­
urlífið grimmt, snoðaði af mér
síðu svörtu lokkana, aflitaði á
mér kollinn og fékk mér lokk í
vörina.“
Bölvað eirðarleysið
Leit hennar að því hver hún
væri hélt áfram. „Síðan hélt ég
áfram að þvælast og var á Ít­
alíu í einhverja mánuði og elti
meðal annars rokkstjörnu til
Los Angeles. Það var nóg um
ævintýri á þessum tíma,“ segir
Harpa hlæjandi og bætir við að
það hafi tekið hana langan tíma
að komast að því hvað og hver
hún væri.
„Ég var mikill villingur en hjart­
að var oftast á réttum stað. Það
var alltaf eitthvert bölvað eirðar­
leysi í mér. Grasið alltaf grænna
hinum megin og ég gat aldrei
stoppað og notið augnabliksins
heldur djöflaðist ég áfram án
þess að vita að hverju ég væri að
leita. Ég veit ekki hvaðan þetta
eirðarleysi kom en það er sem
betur fer að hverfa,“ segir hún
og tekur fram að það hafi gert
hana að þeirri manneskju sem
hún er.
„Maður eldist og þroskast. Ég
hef gert alveg nóg af vitleysum
um ævina en þannig lærir mað­
ur, með því að gera mistökin og
fara ótroðnu slóðirnar. Það gef­
ur manni dýpt í sálina og hjálp­
ar manni að skilja annað fólk
betur. Ég var alltaf villingur og
held að ég verði það eflaust allt­
af. Það er bara það sem ég er og
mér finnst það gaman, maður á
að varðveita vitleysinginn í sjálf­
um sér og það er mikilvægt að
geta hlegið að sjálfum sér. Það
hjálpar engum að taka sig of há­
tíðlega því það er mikilvægt að
geta hlegið af sjálfum sér og al­
gjör óþarfi að eyða heilu vikun­
um í samviskubit eða ótta vegna
einhverra heimskupara úr for­
tíðinni. Það er enginn fullkom­
inn í þessum heimi.“
Hugsaði bara um bestu
vinkonuna
Harpa er eins og áður seg­
ir ný krýndur sigurveg­
ari Reykjavík Runway
Harpa Einarsdóttir er fatahönnuður og
myndlistarkona sem er margt til lista lagt.
Hún vann á dögunum fatahönnunarkeppn-
ina Reykjavík Runway og stefnir ótrauð
áfram í heimi tískunnar þó að myndlistin sé
aldrei langt undan. Harpa var rétt rúmlega
tvítug þegar hún eignaðist börnin sín tvö
sem hún segir vera sína bestu vini. Hún hef-
ur að mestu verið einstæð móðir og segist
nú kunna best við sig án karlmanns þar sem
hönnunin og listin eru í fyrirrúmi hjá henni.
Hún sagði Viktoríu Hermannsdóttur meðal
annars frá því hvernig hún stefnir að því að
geta sinnt listagyðjunni án þess að hafa
áhyggjur af peningum, geðhvarfasýkinni,
sem hún náði stjórn á, og hversu dýrmætt
það er að læra af mistökum fortíðarinnar.
„Þau eru einstök.
Við erum mjög náin
og þau hafa verið alveg
ótrúlega skilningsrík og
þolinmóð við mig.
„Hvað er þetta
líka með allar
þessar greiningar, er
ekki bara gaman að
hafa mannlífið fjöl-
breytt?
Viktoría
Hermannsdóttir
viktoria@dv.is
Viðtal
Vill ekki flækja hlutina Harpa segist vera
best sett ein núna og vill ekki flækja lífið með
karlmönnum. „Það er best fyrir mig að vera bara
ein núna. Ég ætla að einbeita mér að listinni
minni og fjölskyldunni, það er mikil vinna fram-
undan og óþarfi að flækja hlutina of mikið núna.“