Dagblaðið Vísir - DV - 24.01.2014, Síða 24

Útgáfufélag: DV ehf. • Stjórnarformaður: Þorsteinn Guðnason • Ritstjóri: Reynir Traustason • Aðstoðarritstjóri: Ingibjörg Dögg Kjartansdóttir Ritstjórnarfulltrúi: Ingi
Freyr Vilhjálmsson • Umsjónarmaður innblaðs: Viktoría Hermannsdóttir • Umsjónarmaður helgarblaðs: Kristjana Guðbrandsdóttir • Framkvæmdastjóri
og vefstjóri DV.is: Jón Trausti Reynisson • Sölu- og markaðsstjóri: Heiða B. Heiðarsdóttir • Umbrot: DV ehf. • Prentun: Landsprent • Dreifing: Árvakur
Heimilisfang
Tryggvagötu 11
Hafnarhvoli, 2. hæð
101 Reykjavík
FRéttASkot
512 70 70FR jál S t, ó Háð DAg b l Að DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
AðAlnÚmeR
RitStjóRn
áSkRiFtARSími
AUglýSingAR
Sandkorn
24 Umræða Helgarblað 24.–27. janúar 2014
Ég er á móti því, að negrum
sé hleypt inn í landið
Ekki einn einasti forystumaður Sjálfstæðis-
flokksins sem kemur henni til varnar
Ég misnotaði
engan
Forseti á brauðfótum
Geir H. Haarde ritaði þessi orð í skólablað árið 1968. – DV Svanur Kristjánsson stjórnmálafræðingur um Hönnu Birnu. – X-ið Þuríður A. Sigurðardóttir um kynferðisofbeldi sem hún varð fyrir. – Freyjur
A
lþýðusamband Íslands
stendur valdalaust eftir að
stór hluti verkalýðshreyf-
ingarinnar felldi nýgerðan
kjarasamning. Gylfi Arnbjörnsson,
forseti sambandsins, þarf nú að
íhuga vel sína eigin stöðu eftir að
stefna hans og valdakjarnans beið
skipbrot.
Lagt var upp með það af hálfu
miðstýringarafla ASÍ að breið sam-
staða yrði um hóflegar launahækk-
anir. Jafnframt átti að halda aftur af
verðhækkunum til að sá litli ávinn-
ingur sem náðist í samningum yrði
varinn. Þessi leið kallaði á nánast
órofa samstöðu. Allir yrðu að róa
í sömu átt til að hugmyndin gengi
upp. Fljótlega varð ljóst að stór hluti
verkalýðshreyfingarinnar var and-
vígur leiðinni og vildi hækka laun
hinna lægstlaunuðu meira en lagt
var upp með. Þeirra á meðal voru
baráttumenn á borð við Vilhjálm
Birgisson á Akranesi og Aðalstein
Baldursson á Húsavík. Forseti ASÍ
gerði hálfpartinn gys að þeim hópi
manna sem var andvígur og sagði
að þarna væri einungis um að ræða
5 prósent félagsmanna. Stærstur
hluti forystumanna hreyfingarinn-
ar stæði að baki nýgerðum kjara-
samingum. Forsetinn úr Reykjavík
og verkalýðsforinginn af Akranesi
mættust í Kastljósi Ríkisútvarpsins
þar sem pirringurinn og klofningur-
inn blasti við þjóðinni. Öllum mátti
vera ljóst að talsmenn launþega áttu
í innbyrðis stríði. Nú blasir við ósig-
ur hinna mörgu verkalýðsforkólfa.
Launþegarnir risu gegn foringjun-
um.
Niðurstaðan er sumpart sorgleg.
Alþýðusamband Íslands hefur að
undanförnu barist af heilindum til
að halda aftur af verðbólgu. Svartur
listi sambandsins upplýsir hvaða
fyrirtæki hækka verð á vöru og þjón-
ustu. Almenn stemming myndaðist
fyrir því að fara þá leið að halda niðri
verðlagi og verja kaupmátt fólks-
ins í landinu fyrir verðbólgu sem
allt gegnsýrir. Með svarta listann að
vopni hafa fyrirtæki verið lamin til
baka með hækkanir sem ekki voru
rök fyrir. Almenningur tók fullan
þátt í átakinu. Svo virtist sem Gylfi
og félagar hans í hásölum verkalýðs-
hreyfingarinnar væru að ná þjóðar-
sátt. En svo reyndist ekki vera.
Upplausn er á vinnumarkaði eft-
ir að stór hluti félagsmanna felldi
samningana. Fimm prósenta and-
stöðuhópurinn reyndist vera meira
en tífalt öflugri. Sum verkalýðsfé-
lög felldu samningana með miklum
mun. Svo voru einhver sem sam-
þykktu með naumum meirihluta.
Nú blasir við að ASÍ hefur ekki leng-
ur umboð til að semja. Hvert og eitt
félag þarf nú að sækja kjarabæt-
ur og verja kjör sinna félagsmanna.
Og þarfirnar eru mismunandi.
Hópur kennara vill að mánðarlaun
sín hækki um 200 þúsund krónur.
Þar er talað um leiðréttingu. Þessi
hækkun er ekkert smáræði ef litið er
til þess að lægstu laun í landinu ná
ekki þessari tölu. Allir eru með sín-
ar kröfur um réttlæti. Sáttin sem lá í
loftinu er rofin.
Flestum er ljóst að á þessu stigi
eru fæstar greinar atvinnulífsins af-
lögufærar. Að vísu hefur verið góð-
æri í sjávarútveginum og ferða-
iðnaði en flestar aðrar greinar búa
við lakari afkomu. Víst er að mikl-
ar launahækkanir yrðu aðeins til
að fóðra verðbólgu og engum til
góðs. Vandinn er sá að komast út
úr þeirri kreppu sem skapaðist
með ósigri Gylfa og félaga. Eðlilegt
væri að sigurvegararnir sem töluðu
gegn samningunum tækju við kefl-
inu. Augljóst er að staða forseta ASÍ
er veikari en nokkru sinni fyrr. Gylfi
stendur á brauðfótum. Undir öllum
eðlilegum kringumstæðum ætti
hann víkja og láta öðrum eftir for-
ystu samtakanna. Staðan í dag er
grafalvarleg. Íslenskur vinnumark-
aður stendur á brún hengiflugsins.
Allur almenningur á afkomu sína
undir því að launabætur verði innan
þeirra marka að verðbólgan nái ekki
þeim hæðum að allt fari í vitleysu. n
Óþekk sjónvarpsstjarna
Úr hornum harkaliðsins í hægri
væng Sjálfstæðisflokksins heyr-
ist að borgarfulltrúinn og sjón-
varpsstjarnan Gísli
Marteinn Baldurs-
son sé að falla á
prófinu. Hann átti
að vera með nota-
legan kósíþátt en
hreintrúarmenn í
flokknum telja að
hann sé á góðri leið með að gera
þáttinn að enn einni útstöð Sam-
fylkingarinnar. Brúnaþungir hrein-
trúarmenn benda á að síðasta
sunnudag hafi allt verið útbíað af
fólki úr Samfylkingunni. Þar voru
Dagur B. Eggertsson, Helgi Hjörvar,
að ógleymdri Guðríði Arnardóttur,
sem tókst um daginn að kljúfa
meirihlutann í Kópavogi með því
að fá Gunnar I. Birgisson í lið með
sér. Hámark ósvífninnar var að
leyfa Degi, sem er hættulegasti
andstæðingurinn í borginni, að
halda langar einræður um pólitík.
Dúkari í ónáð
Þorleifur „dúkari“ Gunnlaugs-
son, varaborgarfulltrúi VG, hefur
vakið athygli fyrir baráttu í þágu
útigangsmanna.
Hann þykir hins
vegar ekki nógu
fínn fyrir elítuna
sem stýrir VG.
Stuðningsmenn
Þorleifs vilja að
flokkurinn berj-
ist fyrir þá sem minnst mega sín,
en tapi sér ekki í skipulagsmálum
sem eru tískustefna í borgarstjórn.
Velta sumir því fyrir sér hvort ekki
sé kominn tími til að kveðja VG og
bjóða fram vinstri sinnað róttækt
afl með Þorleif í efsta sæti. Talið er
að blessi Ögmundur Jónasson slík
áform fari Þorleifur sína leið.
Tímamót Eyþórs
Það kom mörgum á óvart þegar
Eyþór Arnalds ákvað að kveðja bæj-
arstjórn Árborgar og snúa sér að
öðru. Eyþór er í
traustu starfi sem
stjórnandi einka-
fyrirtækis og gæti
einbeitt sér að því.
Það heyrist þó að
metnaður hans
standi til frekari
metorða í pólitík og hann stefni
hærra. Þar er vísað til þess að í
Suðurkjördæmi, þar sem Ragn-
heiður Elín Árnadóttir er fyrir á fleti,
vanti sterkan leiðtoga. Eyþór er
hvattur til þess að taka þann slag
í næstu þingkosningum en nota
næstu þrjú árin til að treysta bak-
landið.
Náhirð gegn Halldóri
Halldór Halldórsson, sem vann
efsta sæti á lista Sjálfstæðisflokks-
ins í Reykjavík, á ekki sjö dagana
sæla. Dauðasök hans í augum
náhirðar flokks-
ins er að vera yfir-
lýstur Evrópusinni.
Styrmir Gunnarsson
gagnrýnir reglu-
lega listann undir
forystu Halldórs
á Evrópuvaktinni.
Davíð Oddsson fer beinlínis gegn
honum í Reykjavíkurbréfi á dögun-
um og hvetur til að nýr maður
verði fenginn í stað Halldórs. Í raun
er uppreisn þungavigtarmanna úr
náhirð Davíðs í gangi gegn efsta
manni listans. Tilgangurinn er
augljóslega að reyna að láta hann
hrökklast úr efsta sætinu. Davíð
hefur þegar opinberlega bent á
einn, Eyþór Arnalds, sem ætlar ekki
áfram í Árborg eftir að hafa komið
reglu á fjármálin þar.
Reynir Traustason
rt@dv.is
Leiðari
Á
gæti Sighvatur.
Þakka þér þína ágætu
grein um ESB málin. Ég get
strax játað að ég er alfarið á
móti inngöngu Íslands í þá
reglugerðarmaskínu. Það mætti full-
yrða að byggist á vanþekkingu minni
á ESB og því sem það stendur fyrir
og því hvers við megum vænta með
þátttöku í „Bandaríkjum Evrópu“.
Ég get alls ekki neitað því. Það
sem veldur andúð minni á ESB er
meðal annars eftirfarandi.
Pappírsflóð
Reglugerðir ESB eru sagðar nú
þegar ritaðar á samtals yfir 100 þús-
und blaðsíðum. Ég hef yfirborðs-
lega „þekkingu“ á öllu þessu fargani.
Af ESB-sinnum er mjög haldið fram
að áður en komi að kosningum al-
mennings um þetta fargan, þá þurfi
fólk að kynna sér allt þetta regluverk.
Ég les gjarnan mikið mér til gagns
og gamans, en ég játa að ég er fyrir-
fram sannfærður um að ég yrði fyrr
Klepptækur en ég næði því að lesa
og kynna mér að gagni allan þenn-
an pappírsstafla. Auk þess býst ég við
því að útilokað væri fyrir mig að taka
vitræna afstöðu til ESB að þeim lestri
loknum, sem ég þar að auki næði
alls ekki að ljúka þeim lestri fyrr en
mörgum árum eftir að atkvæða-
greiðslan væri löngu afstaðin.
Ekki lengur frjálst ríki
Þá er stefnt að því að sameina löndin
innan ESB í eitt ríki í þá veru að t.d.
fjármál þeirra verði ráðin til lykta
í Brussel. ESB er líka hugsað sem
landamæralaust ríki nema gagn-
vart löndum utan þess. Atvinna og
fólksflutningar innan ESB verða öll-
um íbúum þar frjálsir. Fjárfestingar
verða algerlega frjálsar innan ESB.
Íslensk lög verða því aðeins gild
að þau gangi ekki gegn lögum eða
reglugerðum ESB.
Með inngöngu Íslands í ESB verð-
ur Ísland ekki lengur frjálst og full-
valda ríki.
Xxxxxxx
Atvinnuleysi hlýtur að aukast hér og
komast á líkt stig og gerist nú í lönd-
um innan ESB. Þar er atvinnuleysi
sagt vera allt frá, jafnvel í sumum
aldurshópum, 8–50 prósent. Jafnvel í
Þýskalandi sem er víst með minnsta
atvinnuleysið innan ESB er talan
nærri 8 prósentum. Hérna er talan
óljós en giskað er á að hún liggi milli
8–10 prósent séu þeir einnig reikn-
aðir með sem eru dottnir út af at-
vinnuleysisbótum.
Efnahagskerfi á brauðfótum
Fjármál ESB-ríkjanna eru enn stór-
lega talin í hættu og ýmsir spá því að
hrun gæti verið framundan. Ástæð-
an gæti verið gífurleg sókn margs-
konar varnings frá fjölmennum ríkj-
um t.d. í Asíu sem framleiða með
vinnuafli á fátæktarmörkum varning
sem kostar aðeins brot af því sem
evrópskur eða bandarískur varning-
ur kostar.
Með inngöngu í ESB gætum við
ekki varið sjávarauðlindir okkar og
núna eru íslenskir menn margir
hverjir farnir að ræða í fullri alvöru
um að leggja sæstreng til Englands
og velta sér upp úr því hversu mik-
ið við gætum grætt á sölu þang-
að. Enginn þeirra spámanna virðist
sjá að raforka til eigin nota er þegar
orðin of dýr bæði til heimilanna og
svo ekki sé nefnt til garðyrkjustöðva.
Föðurlandssvikarar
Erlend öfl sælast í enn ríkari mæli í
kaup á fyrirtækjum, jörðum og land-
næði og lög landsins eru í reynd svo
götótt að jafnvel kínverskur maður
getur stofnað skúffufyritæki í Sví-
þjóð (einu ESB-ríkjanna) og gæti
með „löglegum hætti“ fjárfest hér
á landi og hefði komist upp með
það nema þá aðeins vegna drengi-
legrar andstöðu Ögmundar Jón-
assonar sem ég held mikið upp á.
Auðvitað held ég líka mikið upp á
Jón Bjarnason. Það eru slíkir menn
sem ég jafna við þann forystumann
sem kallaður var „Sverð og Skjöldur
þjóðarinnar“. Og þú veist auðvitað
hvern ég á við.
Ég lýk þessu bréfi með þeirri
skoðun minni að þeir íslenskir
menn sem eru reiðubúnir til þess
að ganga í björg ESB með þjóð sína,
eru að mínu áliti, og nota vissulega
stór orð svo sem mér er tamt: Land-
ráðamenn, þjóðníðingar og föður-
landssvikarar.
Ég vona, að ef þú skoðar hug
þinn, ást þína á okkar góða og ríka
landi, þá munir þú hverfa frá því að
trúa á það að Íslendingar ættu að
hneigja höfuð sitt fyrir herrunum í
ESB, í þeirri trú að betra væri að lifa
sem feitur þræll innan ESB en sem
frjáls maður í okkar fagra og yndis-
lega landi. n
Með kærri kveðju og vinsemd.
ESB, nei takk
Kristinn Snæland
skrifar
Kjallari
Umræða 21
Vikublað 21.–23. janúar 2014
S
íðastliðinn sunnudags­morgun vildi svo til, að bæði í þætti Sigurjóns Egilsson­ar á Bylgjunni og í þætti Gísla Marteins á ríkissjón­varpinu sátu fyrir svörum tveir af forystumönnunum í ríkisstjórn­arsamstarfinu. Báðir voru spurð­ir sömu spurningar um hvað liði hugsanlegri þjóðaratkvæðagreiðslu um framhald viðræðna Íslands við Evrópusambandið. Báðir svöruðu skýrt og afdráttarlaust og voru al­gerlega sammála. Þetta voru þau Vigdís Hauksdóttir, formaður fjár­laganefndar, og Sigrún Magnús­dóttir, formaður þingflokks Fram­sóknarflokksins. Hvorugar gripu til þess ráðs að fara loðmullulega kringum viðfangsefnið eins og kettir í kring um heitan graut. Báðar gáfu þær skýr og afdráttarlaus svör. Báð­ar sögðu þær að þjóðaratkvæða­greiðsla um framhald viðræðna væri ekki á dagskrá hjá ríkisstjórn­inni. Til hennar myndi ekki koma.
Líka íhaldið
Þessar tvær framsóknarkonur eru síður en svo einu forystumenn ríkis­stjórnarinnar, sem svo skýrt hafa talað. Það hefur líka sjálfstæðis­þingmaðurinn Birgir Ármannsson gert, formaður utanríkismálanefnd­ar. Einnig ritstjóri Morgunblaðsins, Davíð Oddsson, sem örugglega hef­ur ráðið einna mestu um myndun núverandi ríkisstjórnar og áherslu­efni hennar. Þó utanríkisráðherrann hafi verið margsaga um hin marg­víslegustu efni eru síðustu ummæli hans afdráttarlaus. Engin þjóðarat­kvæðagreiðsla um áframhald við­ræðna. Engar viðræður á hans vakt.
Besti kosturinn?
Í báðum flokkunum, Framsóknar­flokki og Sjálfstæðisflokki, eru stórir minnihlutar sem líta svo á að ljúka
eigi aðildarviðræðum við ESB og bera niðurstöðuna undir þjóðarat­kvæði. Sá er eindregið þeirra vilji því þeir telja að ef kostur sé á að­ild með ásættanlegum kjörum þá ráði það algerum úrslitum um framtíðarvelferð þjóðarinnar og um lausn á annars illleysanlegum vandamálum eins og nær ókleifum múr gjaldeyris hindrana og reglu­bundins gengishruns. Í hópi þessa stóra minnihluta eru meðal annarra flestir forystumenn í atvinnurekstri þjóðarinnar; nærfellt allir aðr­ir en útgerðarmennirnir, sem eiga Morgunblaðið. Sá hópur hefur fram til þessa verið mikils ráðandi í báð­um stjórnarflokkunum, einkum Sjálfstæðisflokknum, en nú er ekkert á þá hlustað. Jafnvel hæðst að þeim á opinberum vettvangi umfjöllunar.
Atkvæðin tryggð
Til þess að tryggja núverandi
stjórnar flokkum atkvæði og atfylgi þessa hóps og annarra þeirra, sem fylgt hafa stjórnarflokkunum en fylgja þeim ekki í fjandskapnum við ESB, voru fyrir kosningar gefin út þau loforð, að gengið yrði til þjóðar­atkvæðagreiðslu um hvort samn­ingum við ESB yrði fram haldið og niðurstaða þeirrar atkvæðagreiðslu yrði látin ráða. Formaður Sjálfstæð­isflokksins var algerlega ótvíræð­ur í því loforði. Gaf meira að segja í skyn að vel mætti hugsa sér slíka atkvæðagreiðslu samfara sveitar­stjórnarkosningum, sem fram eiga að fara eftir nokkra mánuði. Einn áberandi flokksmanna hans, Bene­dikt Jóhannesson, fullyrti í grein í Fréttablaðinu að því loforði væri óhætt að treysta. „Sjálfstæðismenn efna loforð sín,“ sagði hann. Fyrr­verandi formaður flokksins, Þor­steinn Pálsson, skrifar vikulega pistla í Fréttablaðið þar sem hann hermir margnefnt loforð upp á arf­taka sinn í formannsstólnum. Nú verður gengið til margumræddra sveitarstjórnarkosninga eftir fáa mánuði. Samkvæmt ítrekuðum yf­irlýsingum hvers forystumanns rík­isstjórnarsamstarfsins á fætur öðr­um verður hvorki þá né heldur síðar efnt loforðið sem þeir Benedikt og Þorsteinn segja að ekki verði svikin Og hvað þá?
Óhætt að svíkja?
Gangi það eftir – verði loforðið ekki efnt – þá er það einfaldlega vegna þess, að forysta beggja flokka tel­ur sér það vera óhætt því hvorki Benedikt né Þorsteinn né for­ystumennirnir í íslensku atvinnu­lífi muni hvort eð er nokkurn tíma annað gera en að halda áfram að kjósa Flokkinn – hvort heldur sem er Framsókn eða Sjálfstæðisflokk. Í næsta pistil sínum ætti Þorsteinn að velta upp sinni sýn á það. Er það rétt mat hjá félögum hans í forystunni að óhætt sé að gleyma loforðinu sem honum og skoðanabræðrum hans var gefið því þeir hvorki geti né vilji bregðast við? Þeir fylgi Flokkn­um fremur en sannfæringunni? Úr­slit málsins eru algerlega í höndun­um á þessum tiltölulega stóra hópi viðræðusinna í bæði Framsóknar­flokknum og Sjálfstæðisflokknum. Þá fyrst þegar og ef flokksforystan telur vera ástæðu til þess að óttast þá mun hún standa við loforðið, sem hún gaf þeim. Fyrr ekki. Í því tafli á svartur nú leik. Fellir hann kónginn – og gefst upp eins og for­ystan býst við? Eða teflir hann til vinnings? Hvað segja þeir Benedikt og Þorsteinn? Sífellt styttist í sveitar­stjórnarkosningar. Umþóttunartím­inn styttist. Þögn er samþykki – við mat forystunnar. n
Svartur á leik
Sighvatur BjörgvinssonFyrrverandi ráðherra
Kjallari
„Þó utanríkisráð-
herrann hafi verið
margsaga um hin marg-
víslegustu efni eru síð-
ustu ummæli hans af-
dráttarlaus.
Forystu konur í Framsókn Sigrún Magnúsdóttir og Vigdís Hauks Mynd Sigtryggur Ari
Í
Fréttablaðinu í liðinni viku birt­ist örlítil frétt, með fyrirsögninni Ójöfnuðurinn hættulegastur. Þ r er bent á að meginviðfangsefni alþjóðlegrar efnahagsráðstefnu nú í vikunni eru skaðleg áhrif auk­ins ójöfnuðar og bent á að hin ógn­vekjandi gjá sem er á milli ríkra og fátækra í heiminum sé einn mesti áhættuþáttur efnahagslífs heimsins.Í aðdraganda efnahagshrunsins, ekki hvað síst á Íslandi, jókst mis­skipting og ójöfnuður hröðum skrefum. Kaupgeta allra versnaði síðan gríðarlega við hrunið. Fyrri ríkisstjórn reyndi að tryggja afkomu þeirra tekjulægstu betur en þeirra sem meira höfðu og auka jöfnuð. Tekið var upp þrepaskattkerfi og sett var sérstök framfærslutrygging fyrir þá sem lifðu eingöngu á greiðslum frá Tryggingastofnun ríkisins. Skatt­ar voru hækkaðir á hærri tekjur og þeir nýttir til að verja betur kjör þeirra lægst launuðu.
Of mörg heimili undir lágtekjumörkum
Strax eftir hrun var sett á stofn „velferðarvakt“ á vegum velferðar­
ráðuneytisins, með aðkomu fjöl­margra aðila. Í lokaskýrslu í des­ember síðastliðnum bendir vaktin á að eftir hrun hafi á langflestum sviðum tekist vel að sporna gegn alvarlegum afleiðingum krepp­unnar. Börnum líði almennt vel á Íslandi og jafnvel betur en fyrir hrun. Engu að síður er brýnt að vekja athygli á að þó Ísland standi vel í alþjóðlegum samanburði þá sé með öllu óásættanlegt að sjá hve mörg heimili eru undir lág­tekjumörkum en talið er að allt að tíunda hvert barn búi á heimili undir þessum mörkum.
Það er því engin tilviljun að fyrsta tillaga velferðarvaktarinnar í lokaskýrslunni er að: „Stjórnvöld, ríki og sveitarfélög setji fram heild­stæða tímasetta aðgerðaráætlum um hvernig vinna skuli bug á fá­tækt á Íslandi“ og því er fylgt eftir með tillögu um að tryggja betur en nú er gert velferð og afkomu efna­lítilla barnafjölskyldna, sérstak­lega einstæðra foreldra og barna þeirra.
Farsæld – reisn og virðing„Samstarfshópur um enn betra samfélag“, sem Velferðarsvið Reykja­víkurborgar ýtti af stað með full­trúum frá Rauða krossi Íslands, Hjálpar stofnun kirkjunnar, fulltrú­um Háskól Íslands og fleirum gaf út á síðastliðnu ári skýrsluna Farsæld þar sem bent er á nýjar leiðir í bar­áttunni gegn fátækt.
Skýrslan kemst að þeirri niður­stöðu að þrátt fyrir að meginþorri landsmanna búi við góðar aðstæður, lífskjör og hagsæld, þá sé of stór hluti landsmanna í erfiðri stöðu og njóti ekki ásættanlegra lífsgæða.Skýrslan leggur áherslu á að ís­lensk þjóð eigi að gera sáttmála um að bæta lífsgæði þess hóps sem býr við lökust kjörin. Leggja ber áherslu á að vinna gegn fátækt með já­kvæðri nálgun, stuðningur samfé­lagsins verði ekki í formi ölmusu heldur stuðli að mannlegri reisn og virðingu og efli hvern og einn til þátttöku í samfélaginu. Allir þurfa að leggjast á eitt til að bæta ástandið, einstaklingar, ríki, sveitarfélög, at­vinnulífið og félagasamtök.
ný ríkisstjórn verður að breyta um stefnu
Þrátt fyrir fagrar yfirlýsingar og ræð­ur er fátt í fjárlögum ríkisins fyrir árið 2014 og þeim áherslum sem
ný ríkisstjórn hefur kynnt og verk­um hennar hingað til, sem bendir til að úrbætur fyrir þá tekjulægstu, þá sem búa við fátækt, verði forgangs­verkefni. Það er sameiginlegt verk­efni okkar allra að sjá til þess að há­tíðarræðurnar breytist í aðgerðir til að bæta kjör þeirra sem minnst hafa og að hindra að ójöfnuður aukist að nýju á Íslandi.
Þar er lögfesting Barnasáttmála Sameinuðu þjóðanna, vinna vel­ferðarvaktarinnar og skýrslan um Farsæld góður grunnur til að byggja á samfélagssáttmála um að eyða fá­tækt á Íslandi. n
Hættulegar afleiðingar ójöfnu ar
guðbjartur Hannessonþingmaður Samfylkingar
Kjallari „Börnum líði
almennt vel á
Íslandi og jafnvel betur en
fyrir hrun.
Könnun
gekk Björn
Bragi of langt?
17,5%
14,9%
12,2%
11,5%
43,9%
n Nei, þetta var mjög fyndið n Nei, þetta var allt í lagi n Alveg sama n Já, hann þarf að biðjast afsökunar n Já, þetta var mjög ósmekklegt
Spurningin
Hver er bestur
í handbolta-
landsliðinu?
„Ég veit ekkert hvað þeir heita, ég veit bar að þeir vinna.“
Savie Sahadeo
42 ára sjoppudama
„Aron Pálmarsson. Það skiptir engu máli hvort hann er meiddur eða ekki; hann er alltaf bestur.“
Lara Acosta
22 ára nemi
„Aron.“
Ilmur Kristjánsdóttir
10 ára nemi
„Aron.“
Karlotta Karlsdóttir
10 ára nemi
„Aron Pálmarsson er bestur.“
Margrét Ólafsdóttir
hótelþerna
Ég ætlaði að
segja upp
Margrét Erla Maack um uppsögnina á RÚV. – DV
Ég var illa upplögð
og ósofin
Jónína Benediktsdóttir fyrir dómi vegna ölvunaraksturs. – DV.is
Þú rændir hann áhyggjuleysinu sem eiga að vera hans sjálfsögðu mannréttindi.Ársæll níelsson, íbúi við Álftamýri í opnu bréfi sem hann skrifaði til manns sem reyndi að nema son hans á brott. – DV.is
21. janúar 2014
„Nú blasir við
ósigur hinna
mörgu verkalýðsforkólfa.