Dagblaðið Vísir - DV - 07.02.2014, Síða 11
Helgarblað 7.–10. febrúar 2014 Fréttir 11
Eiturlyf, uppgjör og ástamál
Sviptur frelsi í
hálfan sólarhring
Á
rið 2010 dæmdi Héraðs
dómur Norðurlands þá Gest
Hrafnkel Kristmundsson og
Eyþór Helga Guðmunds
son í fangelsi fyrir pyntingar og
frelsissviptingu. Eyþór Helgi hlaut
tveggja og hálfs árs dóm en Gestur
Hrafnkell fékk 20 mánaða dóm.
Ástæða frelsissviptingarinnar var
sú að fórnarlambið, karlmaður,
skuldaði peninga vegna fíkniefna
kaupa. Þegar Eyþór hafði samband
við hann ákváðu þeir að hittast, en
Eyþór sótti hann í leigubíl. Það
an var farið á bensínstöð, þar sem
Eyþór og Gestur keyptu reipi og
límband. Að því loknu var haldið
í íbúð í stúdentagörðum á Akur
eyri, þar sem Eyþór bjó. Þá hóf Ey
þór að hóta manninum og skip
aði honum að setjast. Eyþór vafði
kaðli utan um manninn og herti
svo að hálsi hans að maðurinn
átti erfitt með andardrátt. Gestur
kom síðar inn í íbúðina og tví
menningarnir slógu manninn og
spörkuðu í hann, bæði í höfuð og
annars staðar á líkamanum. Bæði
var hann laminn með berum hnef
um en einnig járnröri. Tvímenn
ingarnir báðu hann um að útvega
peningana sem hann skuldaði, en
hann mátti ekki yfirgefa íbúðina til
þess. Hann var beðinn um að hafa
samband við einhvern sem gæti
reddað honum. Þeir hótuðu því
að smita manninn af lifrarbólgu
C með því að sprauta hann með
sýktri nál. Þeir helltu yfir hann
heitu kertavaxi, klipu hann víða
með flísatöng, helltu yfir hann
áfengi og hentu svo strax í hann
logandi pappírssnepli. Einnig
pissuðu þeir á manninn, áður en
þeir skipuðu honum að þrífa hús
næðið. Gestur hótaði jafnframt
fjölskyldu mannsins, sagðist ætla
að nauðga systur hans og móður ef
hann borgaði ekki. Fórnarlambið
smitaðist í kjölfarið af lifrarbólgu C
og var bólginn víða um líkamann
og í andliti. Maðurinn slapp úr
íbúðinni tólf tímum eftir að hann
var sviptur frelsi sínu.
Eyþór neitaði því fyrir dómi
að hafa ógnað manninum með
sprautunál, að hafa frelsissvipt
hann og reynt að kyrkja. Hann bar
við minnisleysi fyrir dómi og sagð
ist hafa verið í mikilli vímu. Hann
játaði þó nokkra liði ákærunn
ar sem sneru að ofbeldi gagnvart
manninum. Gestur Hrafnkell bar
einnig við minnisleysi vegna fíkni
efnaneyslu og kannaðist við lítið af
því sem honum var gefið að sök. n
Keflaður með munnkúlu
Í
janúar árið 2009 dæmdi Hæsti
réttur í máli þriggja sem voru
ákærð fyrir húsbrot, rán og
frelsissviptingu. Arnar Óli
Bjarnason hlaut tveggja og hálfs
árs dóm og Róbert Wayne Love
hlaut tveggja ára dóm. Þá hlaut
Ólöf Ósk Erlendsdóttir 18 mánaða
fangelsisdóm. Atvik í málinu þró
uðust þannig að karlmaður, sem
var fórnarlambið í málinu, Ólöf
Ósk og Arnar höfðu eytt nótt
saman í íbúð fórnarlambsins þar
sem neytt var áfengis og eitur lyfja.
Um morguninn skutlaði fórnar
lambið Ólöfu heim að hennar
ósk en Arnar varð eftir. Þegar
fórnarlambið sneri til baka var
Arnar horfinn og einnig talsvert
magn verðmæta. Fórnarlambið
hringdi þá í Ólöfu, sem sagðist
ætla að endurheimta munina.
Um kvöldið kom hún síðan heim
til hans og sagðist hafa haft uppi á
verðmætunum, og fór inn í íbúð
ina. Hún hafði ekki verið þar lengi
þegar hún hleypti þeim Arnari og
Róberti inn.
Fórnarlambið var þá þvingað
til að setjast niður. Ólöf batt hann
fastan með reipum og límbandi,
keflaði hann með ól sem á var föst
munnkúla og setti svo leðurgrímu
yfir höfuð hans. Þeir Arnar og Ró
bert réðust þá að manninum,
kýldu hann í andlitið og spörkuðu
í hann. Róbert lamdi manninn
með járnstöng í vinstra hnéð og
þvingaði hann til að vísa á verð
mæti í íbúðinni og bíllykla. Arnar
Óli hótaði honum einnig, hellti
yfir hann eldfimum vökva, hótaði
því að mölva í honum tennurn
ar og bora í hnéskeljar. Þá sagðist
hann ætla að stinga hann með
banvænni sprautu. n
Beit í lim árásarmannsins
S
eint á síðasta ári var
pólskur ríkisborgari, Wojci
ech Marcin Sadowski,
dæmdur í fimm ára fang
elsi fyrir nauðgun, frelsissvipt
ingu og sérstaklega hættulega
líkamsárás. Hann hélt ástralskri
konu nauðugri í verslunarhús
næði í Lágmúla í rúmlega hálf
tíma og þvingaði hana til munn
maka. Konan brást við með því
að bíta í getnaðarlim hans og
þannig freista þess að komast
undan. Wojciech veittist þá að
henni með höggum og spörk
um. Fyrir dómi sagði hann að
áverkar hennar hefðu komið til
vegna þess að hún hefði fallið
niður tröppur. Hún hafi að fyrra
bragði togað niður um hann bux
urnar, hafið munnmök og síð
an bitið í liminn. Dómnum þótti
það lítt trúverðugt og sekt hans
þótt sönnuð. n
„Sveðjuárásin“
G
arðbæingurinn Tindur Jóns
son var viðriðinn tvö stærstu
sakamál síðustu tíu ára.
Hann, ásamt félaga sínum
Jónasi Inga Ragnarssyni, setti upp
amfetamínverksmiðju í Hafnar
firði. Sérfræðingar Europol töldu
verksmiðjuna eina þá fullkomnustu
sem þeir höfðu séð og að þar hefði
verið hægt að framleiða allt að 353
kíló af amfetamíni. Jónas Ingi hlaut
tíu ára fangelsisdóm fyrir þetta brot,
en Tindur átta ára dóm. Athyglis
vert þótt að þegar Tindur var hand
tekinn hafði aðeins liðið mánuður
frá því að hann fékk reynslulausn.
Einu og hálfu ári áður hafði hann
verið dæmdur í 6 ára fangelsi fyrir
stórhættulega líkamsárás og hann
afplánaði því ekki nema brot af
dómnum. Á þessu eina og hálfa ári
fór hann aldrei á LitlaHraun, held
ur sat á Kvíabryggju í minna en eitt
ár áður en hann var fluttur á áfanga
heimilið Vernd. Þar var hann í námi
við Háskóla Íslands í efnafræði, en
ætla má að sú þekking sem hann
aflaði sér þar hafi nýst honum við
uppsetningu verksmiðjunnar.
Eins og fyrr segir var Tindur
dæmdur í sex ára fangelsi, meðal
annars fyrir stórhættulega líkams
árás. Hún átti sér stað í samkvæmi í
Bæjargili í Garðabæ, en á þeim tíma
var hverfið stundum kallað „Bófa
gil.“ Þar bjó meðal annarra Þórður
Kárason, sem bauð vinum sínum í
teiti heim til sín en hann bjó þá hjá
foreldrum sínum, sem voru fjar
verandi umrætt kvöld. Þá ákvað lít
ill hópur fólks að kíkja í samkvæm
ið sem þeir höfðu heyrt af, en þeir
þekktu til gesta þar. Einn gestanna,
Helgi Guðmundsson, sagðist eiga
eitthvað sökótt við einn drengj
anna úr hópnum, sem var þá
í anddyrinu. Hann fór und
an í flæmingi og flúði
samkvæmið. Hann
taldi sig öruggan á
hringtorgi í hverf
inu, en þá kom
Þórður að hon
um og sneri
hann niður.
Þórður,
Tindur
og
Helgi réðust á manninn þar til félagi
hans kom honum til hjálpar og náði
að stöðva þremenningana. Þeir
gengu í burtu, en þá gekk annar
maður úr hópnum út úr húsinu til
að athuga hvað gengi á. Þremenn
ingarnir réðust þá á hann og Tind
ur var vopnaður stóru
eggvopni,
sem sak
sóknari
hélt
fram
að
hefði
verið sveðja. Aldrei tókst þó að
sanna um hvaða vopn var að ræða.
Tindur sló manninn ítrekað, með
þeim afleiðingum að hann höfuð
kúpubrotnaði og hlaut djúpan
skurð á hendi þar sem sinar og slag
æð fóru í sundur. Sjálfur sagðist
Tindur hafa verið ómeðvitaður um
að hann hefði vopnið í hendinni, en
sagðist hafa rokið af stað þar sem
hann hélt á hníf. Hann hafi hins
vegar gleymt honum og talið sig
vera að veita manninum hnefahögg
en ekki stungusár. Vitni staðfestu
þetta og sögðu Tind hafa höggvið
með vopninu en ekki beitt því eins
og um hníf væri að ræða.
Í sama dómsmáli var Tindur
einnig sakfelldur fyrir að hafa ráð
ist að bardagakappanum Gunnari
Nelson með gaddakylfu. Árásin átti
sér stað á menningarnótt í mið
bæ Reykjavíkur. Þá var einnig tek
in fyrir ákæra gegn honum og fé
lögum hans, sem réðust að fólki í
Lyng móum í Garðabæ. Tindur, fé
lagar hans og fleiri höfðu safnast
saman á leiksvæði í Lyngmóum
og verið með læti. Íbúar í hverfinu
fóru út til að ræða málin og fá ung
mennin til að róa sig niður eða fara,
en áður höfðu bæjarvöld reynt að
koma í veg fyrir að þau kæmu með
því að dreifa skít á svæðinu. Þær
samræður enduðu með barsmíð
um, en hópurinn réðst að fólk
inu. Einn þeirra sló konu með
flösku í höfuðið og félagar hans
réðust síðan að eiginmanni kon
unnar þegar hann kom henni til
bjargar. Ólátunum linnti ekki fyrr
en lögregla mætti á svæðið. n
Árás á Akureyri Pyntingarnar
og frelsissviptingin átti sér stað
í þessu fjölbýlishúsi á Akureyri,
Skarðshlíð 46. jA.is
Tindur jónsson Fékk
sex ára dóm fyrir árás í
Bæjargili í Garðabæ, þar
sem honum var gefið að
sök að hafa beitt sveðju.
Húsið í Bæjargili Á tímabili var Bæjar
gil kallað „Bófagil“ í daglegu tali ungra
Garðbæinga. Mynd jA.is
n Hrottalegt ofbeldi, frelsissviptingar og nauðganir n Færri ofbeldismál en grófari