Dagblaðið Vísir - DV - 07.02.2014, Blaðsíða 41

Helgarblað 7.–10. febrúar 2014 Fólk Viðtal 33
„Ég brosti
ekki í mánuð“
en allt. Við höfum átt magnaðar sýn-
ingar saman enda miklir gleðigjaf-
ar, fallegar og góðar,“ segir hann og
játar því að dúfurnar hafi allar sinn
karakterinn. „Það er alveg magnað
hvað þær eru ólíkar. Þetta eru bráð-
gáfuð dýr, með þroska á við þriggja,
fjögurra ára barn og geta lært hell-
ing og hlegið líka,“ segir hann en
af 35 dúfum eru þau Snúlli og Sól-
ey í mestu uppáhaldi. „Þetta snýst
alltaf um traust. Ég trúi því að ef þú
ert góður við dýrin og veitir þeim
óeigingjarna ást þá geri þau allt fyr-
ir mann. Þetta er ótrúlegt samband.“
Fólk misskilur frægð
Eftir viðburðaríkt síðasta ár ætlar
Einar Mikael að reyna að hvílast eitt-
hvað í ár. „Ég held að ég hafi ekki átt
eina fríhelgi síðan í janúar 2013 og
enn rignir yfir mig fyrirspurnum. Ég
reyni að sinna öllu sem ég get því ég
vil ekki segja nei. Svo er ég að vinna
að risa verkefni sem ég get ekki sagt
meira um að sinni. Árið 2014 verður
besta árið hingað til.“
Hann segist vel finna fyrir að vera
orðinn þekkt andlit í samfélaginu.
„Ég hef verið sýnilegur frá árinu 2011
og núna eftir jólin fer ég ekki út án
þess að fólk þekki mig. Ég var búinn
að undirbúa mig fyrir þetta og lesa
mig til um fólk sem hefur náð langt.
Fólk misskilur oft frægð. Það getur
verið erfitt að höndla hana og maður
þarf að eiga fyrirmyndir í þeim efn-
um. Ég þarf að vera umburðarlynd-
ur gagnvart fólki sem biður mig um
myndir með mér. Ég er ekkert alltaf
stemmdur til þess en ég brosi og er
glaður. Fólk heldur að ég sé alltaf
til í að tala um töfrabrögð, sýningar
og dúfur en ég vil bara að fólk komi
fram við mig eins og alla aðra.“
Hann segist stundum verða fyr-
ir ónæði og þá aðallega í gegnum
netmiðla. „Ég hef alveg fengið skít-
kast. Einhvers staðar líður einhverj-
um illa og sendir á mig skilaboð. Svo
hef ég oftar en einu sinni fengið að
heyra, þegar ég er að panta mér mat
á veitingastöðum, af hverju ég töfri
hann ekki bara fram sjálfur. Ég er mis-
vel stemmdur en þarf að brosa. Það er
mikilvægt að hafa stjórn á tilfinning-
um sínum og ég held að það sé nánast
vonlaust að koma mér úr jafnvægi.“
Nýtur mikillar kvenhylli
Hann segir töframenn eftirsótta hjá
kvenþjóðinni. „Ég kvarta ekki og
held að ég njóti bara mjög mikillar
kvenhylli fyrir að vera öðruvísi. Ég
finn fyrir áhuga, fæ oft skilaboð á
samfélagsmiðlunum, hvað ég ætli
að gera um helgina og hvort ég geti
komið og sagað þær í sundur,“ segir
hann hlæjandi og bætir við að stelp-
ur þurfi að þora að vera þær sjálfar
til að heilla hann. „Ég vil að þær
séu hressar og skemmtilegar því ég
er það sjálfur. Sumir eru alltaf að
reyna að vera eitthvað annað. En ég
gef öllum séns. Ég gæti þó ekki haft
einhverja neikvæða í kringum mig
allan daginn né einhverja sem þarf
endalaust að elta næsta trend. Í dag
hef ég ekki tíma til að vera í sam-
bandi því ég geri ekkert nema geta
gert það vel.“
Erfið æska
Varðandi æskuna segir hann lífið
ekki alltaf hafa verið dans á rósum.
„Ég flutti gífurlega mikið og á því
vini héðan og þaðan um heim-
inn. Ég hef alltaf átt auðvelt með að
kynnast fólki og er aldrei hræddur
við neitt, fer bara af stað og prófa. Ég
var settur í nýtt og nýtt umhverfi og
varð að tækla nýjar aðstæður. Sum-
ir hefðu eflaust brotnað niður en ég
hef alltaf verið jákvæður og glaður
og það bjargaði mér. Ég átti samt oft
erfitt með að skilja hlutina. Ég fékk
enga skýringu; ekki fyrr en ég varð
eldri, og var oft ósanngjarn og reið-
ur. En mér þykir ofboðslega vænt
um foreldra mína og trúi því að
sama hvort æskan sé góð eða erfið
þá sé alltaf verið að undirbúa mann
fyrir lífið. Fólk á ekki að halda aftur
af sér og segja; mamma og pabbi
voru svona og svona og þess vegna
er ég svona í dag. Það er bara af-
sökun. Foreldrar mínir, eins og allir
aðrir foreldrar, gerðu sitt allra besta
sem þau gátu og höfðu þekkingu til.
Lífið er ekkert alltaf auðvelt. Það eru
ekki allir fæddir til að verða foreldr-
ar en það gera allir sitt besta. Ég hef
öðlast reynslu í lífinu enda hef ég
reynt ýmislegt. Ætli það megi ekki
segja að ég sé gömul sál. Báðir for-
eldrar mínir voru þroskaðir þegar
þau áttu mig og ég er þakklátur fyrir
margt enda elska ég foreldra mína
meira en allt.“
Of praktískur til að drekka
Hann segist alltaf hafa aðhyllst
heilbrigðan lífsstíl. „Báðir foreldr-
ar mínir hafa átt erfitt með áfengi
í gegnum tíðina og ég ákvað að
drekka ekki. Ég hef ekki þurft þess.
Fólk notar áfengi til að losa um
taumana en ég er það opinn að ég
get gengið upp að hvaða mann-
eskju sem er og byrjað að spjalla.
Ég er líka of praktískur í hugsun til
að drekka en það lærði ég þegar ég
bjó í Þýskalandi. Svo reyni ég að
hreyfa mig mikið enda erum við
fædd til að hreyfa okkur og þegar ég
mæti í World Class er ég ákveðinn
og grimmur. Fólki finnst samt alltaf
jafn skrítið að sjá mig boxa en ég
hef aldrei slegist utan hringsins og
aldrei haft neina þörf til að slást
nema við púða.“
Horfðist í augu við dauðann
Hann viðurkennir að velgengnin
hafi á stundum verið við það að
stíga honum til höfuðs. „Ég blind-
aðist einu sinni en það er hluti af því
að læra. Þá þurfti ég að bremsa mig
af. Athyglin var mikil og ég hafði
framkvæmt ótrúlegustu hluti eins
og að láta bíl hverfa og látið hengja
mig upp í loftið í spennitreyju. Þar
horfðist ég í augu við dauðann og
þá breyttist lífið. Í dag er ekki til
neitt sem heitir ótti í mér. Ég kann
betur að meta lífið og upplifði þetta
„flashback“, lífið þaut fram hjá. Ég
var í hættu og sá allt sem mér þótti
vænt um, fjölskylduna, dúfurnar
svifu fram hjá. Mér leið eins og
þessar fjórar sekúndur hefðu verið
klukkutími,“ segir hann en segir að
þótt hann sé ánægður með árangur
sinn hafi hann aldrei verið hroka-
fullur. „Ég vona allavega að enginn
hafi upplifað mig þannig. Stærsti
lykillinn í lífinu er að hafa æðri til-
gang. Þú kemst ekki langt ef þú
hugsar bara um sjálfan þig. Ég var
fæddur til að verða töframaður og
mitt markmið er að gleðja fólk og
að öll börn geti notið töfrabragða
og sjónhverfinga.“ n
„Drukkið
fólk man
ekkert eftir þér
daginn eftir svo
þú getur sýnt
sömu brögðin
aftur og aftur og
það verður alltaf
jafn hissa
Horfðist í augu við dauðann
„Ég blindaðist einu sinni en það er
hluti af því að læra. Þá þurfti ég að
bremsa mig af. Athyglin var mikil
og ég hafði framkvæmt ótrúleg-
ustu hluti eins og að láta bíl hverfa
og látið hengja mig upp í loftið í
spennitreyju.