Dagblaðið Vísir - DV - 17.10.2008, Page 15

föstudagur 17. október 2008 15Helgarblað
„ÉG SKAMMAST
MÍN FYRIR
AÐ VERA
ÍSLENDINGUR“
Kristín Gunnarsdóttir er öryrki og býr í Danmörku. Hún er í skuld við bankann og býst ekki við að fá örorku-
bæturnar frá Íslandi um næstu mánaðamót því dönsku bankarnir vilja ekki sjá íslensku krónuna. Kristín sér
fram á að missa húsnæði sitt um mánaðamótin og enda á götunni. Hún er afar niðurdregin vegna ástandsins
og ætlar að leita sér læknishjálpar.
Ég veit um fólk sem hefur þegar farið
þá leið. Það er náttúrlega allsvakalegt
ef fólk þarf að grípa til þeirra örþrifa-
ráða að binda enda á eigið líf því það
sér enga aðra leið út úr vandanum.“
Kristín hefur verið í miklu ójafn-
vægi að undanförnu. „Það er ekki
hægt að fara svona með fólk,“ seg-
ir hún með grátstafinn í kverkunum.
„Ég er að fara til læknis og ætla að fá
róandi lyf hjá honum. Ég stend ekki
undir þessu.“
Vill ekki vera baggi á neinum
Kristín er þegar í skuld við bank-
ann sinn og sér fram á að ástandið
versni enn um næstu mánaðamót.
„Þeir koma ekki til móts við mig þeg-
ar ég get ekki borgað mínusinn sem
ég er í núna. Ég er komin á götuna um
leið og ég borga ekki leiguna. Það er
hundrað prósent öruggt að ég get það
ekki. Ég ætla að tala við leigusalana
eftir helgina og segja þeim að ég verði
að stoppa leigugreiðslur til þeirra. Ég
get ekki annað. En ég veit að ég fæ
engan frest,“ segir Kristín sem leigir
íbúð sína hjá leigufélagi.
Hún er handviss um að margir
Íslendingar í Danmörku séu í sömu
stöðu og hún.
Kristín segir börnin sín öll af vilja
gerð til að hjálpa henni. „Næstelsta
dóttir mín býr hér á vesturströnd-
inni. Hún vill að ég flytji til sín en ég
geri það ekki. Ég bý ekki inni á öðr-
um. Ég hef aldrei verið baggi á nein-
um og ætla ekki að byrja á því núna.
Ég myndi upplifa mig sem bagga á
hennar fjölskyldu. Ég er stolt og vil
ekki vera upp á neinn kominn,“ seg-
ir hún.
Kristín hefur íhugað margar leið-
ir til að bjarga sér. „Ég var búin að
ákveða að fara niður í bæ með betli-
bauk með íslenska fánanum og betla
peninga. Til að geta lifað. En ég ætla
ekki að gera það. Ég ætla ekki að aug-
lýsa að ég er Íslendingur. Ég sé enga
leið út úr vandanum.“ Henni finnst
þó ósanngjarnt að heilli þjóð sé kennt
um mistök nokkurra Íslendinga.
Ekki hvarflaði að henni að efna-
hagsástandið á Íslandi væri jafnslæmt
og raun ber vitni. „Þetta var áfall fyrir
mig eins og alla aðra. Ég er íslensk-
ur ríkisborgari. Ég hef hingað til ver-
ið stolt af mínu heimalandi en ég veit
ekki lengur hversu stoltur maður get-
ur verið. Það er vandamálið.“
Afneitar upprunanum kristín
gunnarsdóttir flúði Ísland og flutti til dan-
merkur fyrir tuttugu árum. Hún hefur þó
alltaf verið stolt af uppruna sínum en
segir að ef einhver spyrði hana nú myndi
hún ekki segjast vera Íslendingur.
Mynd HenriK KAstensKoV
„Þennan mánuð-
inn hef ég borðað
það sem ég átti í
frystinum en sá
matur er bráðum
búinn.“