Húnavaka - 01.05.2015, Blaðsíða 86

H Ú N A V A K A 84
Ég bölvaði öllu í jörðu og á og prestskapnum mest
En í rauninni voru mér aldrei þessi ferðalög milli Blönduóss og Höskuldsstaða
erfið utan þessu sinni er kom til af því ég lét ekki hestinn ráða. En oftar gat
þetta verið á heldur aðra lund út á Skagann. Lengst var að sækja til Kálfs-
hamarsvíkur, 40 km en miklu munar oft um veðurfar eftir því sem utar dregur
á ströndina. Verður mér jafnan minnisstæð ein húsvitjunarferð. Ég var á
úteftirleið og hafði komið á bæina undir Brekkunni en þeir standa syðst undir
Króksbjargi sem eru ca 13 km björg milli Hofs í Skagahreppi og Kálfs-
hamarsvíkur og skipti sveitinni að kalla má í tvennt. Allir fjórir bæirnir undir
brekkunni áttu sel uppi í Skagaheiði og eru tvö þeirra enn í byggð sem
sjálfstæðar jarðir. Það eru Krókssel og Hróarsstaðasel.
Upp frá hverjum bæ undir Brekkunni lágu troðningar uppá bjargbrúnina
með bröttum sneiðingum, oftast teymdi maður hestana upp og niður í snjóa-
og svellatíð. Þar til bílvegur kom á þessa bæi hafði bóndinn í Króki um nokkur
ár vírstreng gildan af bjargbrúninni og niður á jafnsléttu fyrir utan bæinn er
hann lét þunga vöru renna á í talíu.
Ég kvaddi nú gaml an mann á síð asta bænum og sagði sem var, ég ætl aði að
messa úti í Kálfs ham-
arsvík, eða Nesjum
eins og það er oft orð-
að, næsta dag. „Og þú
gerir það ekki“ sagði
hann þungur á brún.
Mér fannst þetta
undarlegt, veðrið var
hlýtt, logn á sæ og
kyrrt í lofti, aðeins
vottaði fyrir nokkrum
súg við bjargið.
Ég hélt nú frá Hró-
ars stöðum upp sneið-Krókssel.
Kálfshamarsvík.