Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 2010, Page 42

Náttúrufræðingurinn - 2010, Page 42
Náttúrufræðingurinn 42 fræðilegra þátta. Auk hinnar vist- fræðilegu vatnaflokkunar Arnþórs hefur verið gerð vatnafarsleg flokk- un á íslenskum vatnakerfum17og íslensk stöðuvötn hafa einnig verið flokkuð m.t.t. stærðar, dýpis og lög- unar vatnsskálar.18 Í þessari grein er fjallað um kísilþörunga í botnseti íslenskra stöðuvatna og byggt á gögnum í rannsóknaverkefninu Yfirlitskönnun á lífríki íslenskra vatna.12,14,15,16 Mark- miðið er í fyrsta lagi að varpa ljósi á kísilþörungaflóru í stöðuvötnum á landinu, en rannsóknir á því sviði eru teljandi á fingrum annarrar handar. Öðrum þræði er markmiðið að athuga tengsl kísilþörungaflór- unnar við ýmsar umhverfisbreyt- ur, þ.m.t. að kanna samsvörun við vatnaflokka Arnþórs. Þetta er gert í því skyni m.a. að átta sig betur á þeim þáttum í umhverfi vatnanna sem helst hafa áhrif á samfélagsgerð kísilþörunga, en kísilþörungar eru oftar en ekki undirstaðan í frum- framleiðslu vatnavistkerfa á norður- slóð og ráða miklu um sýrustig og búskap súrefnis og koltvíildis.19,20 Greinin sem hér er rituð í Nátt- úrufræðinginn er byggð á nýlegri enskri tímaritsgrein,21 en sú grein grundvallast á doktorsverkefni kanadíska líffræðingsins Tammy Lynn Karst-Riddoch,22,23 sem vann með kísilþörungasýni frá Íslandi úr fyrrnefndri Yfirlitskönnun á lífríki íslenskra vatna. Doktorsverkefni Tammy Lynn var unnið við Queens- háskólann í Kingston, Ontario, Kan- ada, og umsjónarmaður hennar var John P. Smol prófessor – einn helsti sérfræðingur á sviði ferskvatnsþör- unga og fornsögu vatna. Sitthvað um kísilþörunga Kísilþörungar (Bacillariophyta eða Diatomea) eru ein af nokkrum fylk- ingum þörunga og sú tegundarík- asta. Líklega er heildarfjöldi teg- unda um tíu þúsund og tilheyra þær um 250 ættkvíslum.24 Meirihluti tegunda þrífst í ferskvatni, jafnt í straum- og stöðuvatni sem hvers konar raklendi á landi.25 Kísilþörungarnir eru frumbjarga einfrumungar og koma fyrir sem stakar frumur eða fleiri saman í hring- eða staflaga keðjum. Nafn sitt draga þörungarnir af tvískiptri, kísilríkri skel sem myndar einskonar samloku, með botni og loki utan um hverja frumu. Flestir kísilþörungar eru agnarsmáir, yfirleitt 0,01–0,05 mm á lengd, en þrátt fyrir smæðina eru þeir afar fjölbreytilegir að lögun og margvíslega skreyttir með götum, raufum og rákum (1. og 2. mynd). Skeljarnar eru gagnsæjar og kísil- þörungarnir daufir á litinn, fölgulir eða ljósbrúnir. Þeir fjölga sér oftast með kynlausri skiptingu og við hverja skiptingu minnka skeljarnar. Við öra skiptingu, t.d. þegar vaxtar- skilyrði eru hagstæð, getur stærð einstaklinga sömu tegundar verið mjög breytileg. Búsvæði kísilþörunga í stöðu- vötnum eru býsna fjölbreytileg. Flestar tegundir kísilþörunga eru botnlægar og eru sumar þeirra botn- fastar, t.d. tegundir sem tilheyra ætt- kvíslum stilkeskja (Gomphonema) og skakkeskja (Rhoicosphenia), en aðrar geta fært sig um set af eigin ramm- leik, t.d. tegundir af ættkvíslum nafeskja (Navicula) og stokkeskja (Pinnularia). Enn aðrar tegundir, t.d. á meðal ættkvísla lúseskja (Epithemia) og flateskja (Cocconeis), eru svokallaðar ásætur sem sitja og vaxa á gróðri, einkum háplöntum og mosa. Sviflægir kísilþörungar þrífast best úti í vatnsbolnum þar sem þeir haldast á floti fyrir til- stilli uppdrifs og ölduhreyfinga. Á norðlægum slóðum eru sviflægir kísilþörungar oft uppistaðan í frum- framleiðslu djúpra stöðuvatna og þá gjarnan með tvö blómaskeið, að vori og aftur um haust þegar styrkur næringarefna og kísils er hvað mest- ur. Á meðal algengra sviflægra kís- ilþörunga má nefna ættkvíslir eins og stjarneski (Asterionella), sáldeski (Aulacoseira) og dóseski (Cyclotella). Við dauða kísilþörunga safn- ast skeljarnar fyrir á botni vatna og vegna varanleika skeljanna, sem stafar af kíslinum (Si), getur í 2. mynd. Rafeindasmásjármyndir af kísilþörungum. a) Tvær heilar samlokur af sporeski (Diploneis-tegund) og b) ein heil samloka af belteski (Melosira varians). – Scanning electron micrographs of diatoms. a) Two whole pennate frustules of Diploneis sp. and b) one frustule of the centric Melosira varians. Ljósm./Photo: Mary Ann Tiffany, San Diego State University. a) b) 10 µm 10 µm 80 1-2#loka.indd 42 7/19/10 9:52:03 AM

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.