Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2010, Blaðsíða 74

Náttúrufræðingurinn - 2010, Blaðsíða 74
Náttúrufræðingurinn 74 svo rækilega. Í þriðja lagi verður að horfa framhjá hinu mikla mislægi sem er í berglagastafla Austurlands og því upphleðsluhléi sem það ber vitni um. Í fjórða lagi er öll jarðsaga og myndun Vesturlands og Vest- fjarða skilin eftir í uppnámi ef gert er ráð fyrir að gliðnunin hafi alfarið átt sér stað á Norðurlandsbeltinu. Ósamhverf gliðnun með miklu reki til austurs (og litlu reki til vesturs) gæti verið lausn á þessum vandamálum. Það myndi hins vegar þýða að á Vestfjörðum ættu að koma fram ummerki um lítið vesturrek. Hrafnseyrareldstöðin Lítum nú til Vestfjarða og skoðum forna megineldstöð þar til saman- burðar. Bergmyndanir vestra eru að hluta til jafnaldra myndunum Austfjarða og annaðhvort orðnar til í sama rekbelti og þær eða í öðru rekbelti sem var virkt á sama tíma á Norðurlandi. Elstu myndanirnar er að finna á annesjum sitthvorumegin við Ísafjarðardjúp. Þar er ekki vitað um neina megineldstöð en nokkrar slíkar eru grafnar í jarðlagastaflann skammt inn til landsins. Hrafnseyrar- eldstöðin (Tjaldaneseldstöðin) við Arnarfjörð er líklega þeirra elst. Þetta hefur verið mikil eldstöð með öskju. Margar aldursgreiningar eru til af bergi í nánd við hana, bæði K/Ar- og Ar/Ar-greiningar, jafnt gamlar sem nýjar,4,15 og auk þess hefur verið gerð umfangsmikil staflakort- lagning og bergsegulsviðsathugun á þessum slóðum ásamt aldursgrein- ingum á tugum sýna.19 Samkvæmt þeim er aldur eldstöðvarinnar um 14 milljón ár. Í hvaða gosbelti skyldi hún vera upprunnin? Á því hafa jarðvís- indamenn haft ákveðnari skoð- anir en hvað varðar Gerpi. Flestir sem um málið hafa fjallað telja að jarðlagastafli Vestfjarða, og þar með Hrafnseyrareldstöðin, sé upp- runninn í Húnaflóabeltinu.4,19,20,21,22 Stefna reksins er til vestnorðvesturs, eldstöðin hefur því orðið til þar sem Vatnsnes er nú. Sem fyrr er sagt kulnaði rekbeltið út fyrir um 6 milljón árum. Eldstöðina rak því frá ásnum í 8 milljón ár. Reiknum nú hvað hún ætti að komast langt á þessum tíma: 9 km/m.ár x 8 m.ár = 72 km Hér gerist það sama og í dæm- unum um Gerpi, vegalengdin er of stutt. Eldstöðin ætti einungis að hafa komist 72 km en í raun er hún 135 km vestan við rekásinn. Það vantar mikið upp á að rek- ið komi jarðmynduninni tilskilda vegalengd, eða hvorki meira né minna en rúma 60 km. Til að dæmið gangi upp þarf gliðnunin í Húnaflóabeltinu að vera verulega ósamhverf og rekið nánast allt til vesturs. Þetta verður að teljast afar mótsagnakennt, einkum í ljósi þess að í dæmunum um Gerpi þyrfti nánast allt rekið að eiga sér stað í Norðurlandsgosbeltinu og vera ósamhverft til austurs. Dæmið um Hrafnseyrareldstöð- ina virðist m.ö.o. ekki ganga upp. Samkvæmt því getur hún ekki hafa myndast í Húnaflóabeltinu og þaðan af síður í Norðurlandsgosbeltinu. Ef aldur og rekhraði bergs austanlands og vestan er rétt metinn hlýtur jarðlagastaflinn eystra og vestra að hafa myndast í sitthvoru rekbeltinu og þar á milli ættu að vera stórir flekar eða fleygar af eldra bergi. Fornir flekar Gillian R. Foulger og samstarfsfólk hennar hafa raunar varpað fram þeirri kenningu að í jarðlagastafla Íslands leynist fleki eða flísar af eldra bergi, eldfornri meginlands- skurn eða gamalli úthafsskorpu.23,24 Það gæti skýrt umframbreidd lands- ins og mikla en falska gliðnun, sýnd- argliðnun. Í ritgerðum mínum frá 2003 og 2009 eru vangaveltur um hvort skýra megi ósamræmið í aldri og rekhraða með þessum hætti.7,25 Þar er hugmyndinni hafnað af ýms- um ástæðum. Þessir flekar þyrftu að vera yfir 200 km breiðir og um 50.000 km2 að flatarmáli samtals. Það er erfitt að sjá hvernig víðáttu- mikil landsvæði á borð við þetta geti kaffærst í aðrunnum hraunum og sokkið djúpt í skorpuna. Ef fornir og yfirflotnir skorpuflekar væru undir stórum svæðum landsins ætti þess að verða vart með ýmsum hætti. Yfir þeim ættu t.d. ekki að finnast megin- eldstöðvar, berggangar og aðrar staðbundnar gosmyndanir. Þessar vísbendingar hafa ekki fundist. Nú má velta því fyrir sér hvort nýjar hugmyndir Ármanns Höskulds- sonar o.fl.8 og Hauks Jóhannessonar,9 um fleiri og tíðari rekbeltaflutninga en áður var talið, geti leyst þau 5. mynd. Steingerður trjástofn í súrri gjósku (lahar) hjá Mónesi innan Barðsneseldstöðvar. – Fossile wooden trunks in an acid lahar layer at Mónes Peninsula near Gerpir. 80 1-2#loka.indd 74 7/19/10 9:53:21 AM
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.