Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 2010, Side 74

Náttúrufræðingurinn - 2010, Side 74
Náttúrufræðingurinn 74 svo rækilega. Í þriðja lagi verður að horfa framhjá hinu mikla mislægi sem er í berglagastafla Austurlands og því upphleðsluhléi sem það ber vitni um. Í fjórða lagi er öll jarðsaga og myndun Vesturlands og Vest- fjarða skilin eftir í uppnámi ef gert er ráð fyrir að gliðnunin hafi alfarið átt sér stað á Norðurlandsbeltinu. Ósamhverf gliðnun með miklu reki til austurs (og litlu reki til vesturs) gæti verið lausn á þessum vandamálum. Það myndi hins vegar þýða að á Vestfjörðum ættu að koma fram ummerki um lítið vesturrek. Hrafnseyrareldstöðin Lítum nú til Vestfjarða og skoðum forna megineldstöð þar til saman- burðar. Bergmyndanir vestra eru að hluta til jafnaldra myndunum Austfjarða og annaðhvort orðnar til í sama rekbelti og þær eða í öðru rekbelti sem var virkt á sama tíma á Norðurlandi. Elstu myndanirnar er að finna á annesjum sitthvorumegin við Ísafjarðardjúp. Þar er ekki vitað um neina megineldstöð en nokkrar slíkar eru grafnar í jarðlagastaflann skammt inn til landsins. Hrafnseyrar- eldstöðin (Tjaldaneseldstöðin) við Arnarfjörð er líklega þeirra elst. Þetta hefur verið mikil eldstöð með öskju. Margar aldursgreiningar eru til af bergi í nánd við hana, bæði K/Ar- og Ar/Ar-greiningar, jafnt gamlar sem nýjar,4,15 og auk þess hefur verið gerð umfangsmikil staflakort- lagning og bergsegulsviðsathugun á þessum slóðum ásamt aldursgrein- ingum á tugum sýna.19 Samkvæmt þeim er aldur eldstöðvarinnar um 14 milljón ár. Í hvaða gosbelti skyldi hún vera upprunnin? Á því hafa jarðvís- indamenn haft ákveðnari skoð- anir en hvað varðar Gerpi. Flestir sem um málið hafa fjallað telja að jarðlagastafli Vestfjarða, og þar með Hrafnseyrareldstöðin, sé upp- runninn í Húnaflóabeltinu.4,19,20,21,22 Stefna reksins er til vestnorðvesturs, eldstöðin hefur því orðið til þar sem Vatnsnes er nú. Sem fyrr er sagt kulnaði rekbeltið út fyrir um 6 milljón árum. Eldstöðina rak því frá ásnum í 8 milljón ár. Reiknum nú hvað hún ætti að komast langt á þessum tíma: 9 km/m.ár x 8 m.ár = 72 km Hér gerist það sama og í dæm- unum um Gerpi, vegalengdin er of stutt. Eldstöðin ætti einungis að hafa komist 72 km en í raun er hún 135 km vestan við rekásinn. Það vantar mikið upp á að rek- ið komi jarðmynduninni tilskilda vegalengd, eða hvorki meira né minna en rúma 60 km. Til að dæmið gangi upp þarf gliðnunin í Húnaflóabeltinu að vera verulega ósamhverf og rekið nánast allt til vesturs. Þetta verður að teljast afar mótsagnakennt, einkum í ljósi þess að í dæmunum um Gerpi þyrfti nánast allt rekið að eiga sér stað í Norðurlandsgosbeltinu og vera ósamhverft til austurs. Dæmið um Hrafnseyrareldstöð- ina virðist m.ö.o. ekki ganga upp. Samkvæmt því getur hún ekki hafa myndast í Húnaflóabeltinu og þaðan af síður í Norðurlandsgosbeltinu. Ef aldur og rekhraði bergs austanlands og vestan er rétt metinn hlýtur jarðlagastaflinn eystra og vestra að hafa myndast í sitthvoru rekbeltinu og þar á milli ættu að vera stórir flekar eða fleygar af eldra bergi. Fornir flekar Gillian R. Foulger og samstarfsfólk hennar hafa raunar varpað fram þeirri kenningu að í jarðlagastafla Íslands leynist fleki eða flísar af eldra bergi, eldfornri meginlands- skurn eða gamalli úthafsskorpu.23,24 Það gæti skýrt umframbreidd lands- ins og mikla en falska gliðnun, sýnd- argliðnun. Í ritgerðum mínum frá 2003 og 2009 eru vangaveltur um hvort skýra megi ósamræmið í aldri og rekhraða með þessum hætti.7,25 Þar er hugmyndinni hafnað af ýms- um ástæðum. Þessir flekar þyrftu að vera yfir 200 km breiðir og um 50.000 km2 að flatarmáli samtals. Það er erfitt að sjá hvernig víðáttu- mikil landsvæði á borð við þetta geti kaffærst í aðrunnum hraunum og sokkið djúpt í skorpuna. Ef fornir og yfirflotnir skorpuflekar væru undir stórum svæðum landsins ætti þess að verða vart með ýmsum hætti. Yfir þeim ættu t.d. ekki að finnast megin- eldstöðvar, berggangar og aðrar staðbundnar gosmyndanir. Þessar vísbendingar hafa ekki fundist. Nú má velta því fyrir sér hvort nýjar hugmyndir Ármanns Höskulds- sonar o.fl.8 og Hauks Jóhannessonar,9 um fleiri og tíðari rekbeltaflutninga en áður var talið, geti leyst þau 5. mynd. Steingerður trjástofn í súrri gjósku (lahar) hjá Mónesi innan Barðsneseldstöðvar. – Fossile wooden trunks in an acid lahar layer at Mónes Peninsula near Gerpir. 80 1-2#loka.indd 74 7/19/10 9:53:21 AM

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.