Són - 01.01.2015, Side 20

18 Arndís HuldA Auðunsdóttir og AðAlHeiður guðmundsdóttir
hann gat verið. Þá hrekktu Sigurður og nokkrir félagar hans sam-
býling sinn með draugagangi og bað fórnarlambið Sigurð um að kveða
drauginn niður, enda taldi hann Sigurð vera kraftaskáld. Sigurður tók
vel í það gegn því að fá nóg af brennivíni. Það var því mikil brennivíns-
gleði það kvöldið en stuttu síðar voru Sigurður og félagar kærðir fyrir
athæfið og dæmdir til að greiða fjögur ríkisbankamörk silfurs í sekt
(Á.Ó. 1951:181–186).
Eins og áður sagði drakk Sigurður frá sér það fé sem góðir menn
höfðu útvegað honum til að nema lög í Kaupmannahöfn. Það ár sem
Sigurður dvaldi í Kaupmannahöfn var Torfi Eggerz (d. 1836) nemandi
þar og ritaði hann eftirfarandi í bréfi til bróður síns árið 1831:
Breiðfjörð tók land í Kaupmannahöfn og sótti þegar á fund landa
sinna uppá Regentse. Þar varð hann lítið hýr af víntári, féll nokkrum
sinnum um í rennusteininn og fékk loks matrós til að fylgja sér heim
þangað er hann hefur leigt verelsi. […] Fyrir skömmu gekk hann til
beykisstarfa, en var rekinn burtu frá meistaranum eftir skamma dvöl
fyrir drykkjuskap og slark. Nú hefur hann ásett að fara til Grænlands
sem beykir, og samgleðjast menn Íslandi að það verði þá um stund og
tíma frítt frá svoddan landplágu.
(Hafnarstúdentar skrifa heim:50–51)
Af þessu má sjá að drykkja Sigurðar vakti athygli; það er þó ekki einungis
almenningsálitið þessi ár og hin síðari sem ber drykkju hans vott því
til eru gögn frá landlækni um heilsufar hans. Árið 1842 var Sigurður
dæmdur í fangelsi fyrir ávísanafals en í samráði við landlækni var fangelsis-
vist hans frestað fram á vor vegna bágs heilsufars. Sigurður hafði lengi
verið heilsulítill og í skjölum frá landlækni kemur fram að hann hafi
þjáðst af því sem hann kallar niðurfallssýkisköst en lýsingin á köstunum
bendir svo aftur til að hann hafi verið flogaveikur. Framan af mun hann
helst hafa fengið köstin þegar hann var drukkinn en þennan vetur segir
landlæknir að hann hafi hætt að drekka í stuttan tíma í senn en fengið
köstin engu að síður (Jóhann Gunnar Ólafsson 1948:51). Þótt ekki verði
um það fullyrt, minnir þetta óneitanlega á flogaveiki eða krampaköst af
völdum óhóflegrar áfengisneyslu til langs tíma (Leach et al. 2012:48–51).
Áfengisdrykkja Sigurðar hefur því haft víðtæk áhrif, bæði á heilsu hans
sjálfs en einnig fólkið í kringum hann og þá sérstaklega Kristínu eigin-
konu hans. Það kemur því ef til vill ekki á óvart að áfengi hafi verið
Sigurði hugleikið í skáldskapnum, líkt og nú verður fjallað um.