Són - 01.01.2015, Side 32

30 Arndís HuldA Auðunsdóttir og AðAlHeiður guðmundsdóttir
Vindum undir veit eg sést
vafið skýja-sveimi
fjallið allra æðst og mest
eitt í norðurheimi.
Æsir vísir spennu-spjall
spekt er47 þekktu haga,
Hnitbjörg létu heilla-fjall
heita forðum daga.
Sér að ber við svölu ský
silfurhvítan hökul;
fjallið kalla fírar því
flestir Snæfellsjökul.
Tindi vindum ofar á
einar stjörnur búa;
hér má kerið helga sjá
sem heimsins skáld á trúa.
Ræsir ása Óðhrærir
eðla nefndi brunninn;
fylling allra fræða er
frá því niður runnin.48
Í báðum tilfellum gerir Sigurður Hnitbjörg að umtalsefni og vill meina
að hið goðsagnakennda fjall sé í raun Snæfellsjökull. Hvítbjörg er annað
nafn á Hnitbjörgum (Snorri Sturluson 1848:218) þar sem Gunnlöð
geymdi skáldamjöðinn, en með orðavali sínu gerir Sigurður tenginguna
milli Hnitbjarga og Snæfellsjökuls enn ljósari. Frá jöklinum virðist anda-
gift hans koma eins og straumur úr Óðhræri sem stendur á tindi jökuls-
ins. Hann dreymir um að geta búið sem næst uppsprettu skáldskaparins
og gerir þá lítinn greinarmun á því hvort um er að ræða Snæfellsjökul,
fjallið sem hann þekkti úr æsku sinni, eða Hnitbjörg þar sem Suttungur
geymdi mjöðinn. En þótt margir hafi talið Sigurð vera kraftaskáld finnst
honum sjálfum að hans eigin skáldskapur megnaði ekki að flytja hann
upp hið háa fjall, hvað þá frá Reykjavík. Hann verður því að láta sér
nægja að dreyma um að vera orðinn bóndi undir rótum Snæfellsjökuls
meðan hann situr sjálfur í svallinu og fátæktinni í Reykjavík; á sama tíma
47 spekt er] leiðrétt úr spekt es, samkvæmt nýrri útgáfu (Sigurður Breiðfjörð 1905:29).
48 Rímur af Víglundi og Ketilríði IV 1–5 (Sigurður Breiðfjörð 1857:31–32).