Són - 01.01.2015, Qupperneq 147

ÞegAr rímið rætist ekki 145
Ulla Albeck bendir og á þetta rím og segir um það: „Rimløs anden
og fjerde Linje efter rimende første og tredie føles sært disharmonisk,
og er ogsaa undertiden benyttet som Udtryk for brudt eller uforløst
Stemning.“ Hún nefnir sem dæmi þessa ljóðið REVUEN eftir Poul Møller
og KIRKE-KLOKKEN eftir Grundtvig (Albeck 1973:144), einu dönsku
skáldin sem beittu þessu rími.
Poul Møller
Víkur þá sögunni til danska skáldsins Poul Møller (1794–1838). Hann
nam guðfræði og síðar heimspeki, þjónaði um skeið sem skipsprestur á
skipi sem sigldi til Suðurhafa og orti þar ljóðið GLÆDE OVER DANMARK
sem fékk honum töluverðrar frægðar. Hann varð síðar háskólakennari í
Kristjaníu (nú Osló) og eftir það prófessor við Kaupmannahafnarháskóla.
Stuttu fyrir dauða sinn orti hann ljóðið REVUEN þar sem hann notar
rímið AOAO og verður þar með fyrstur Dana til þess. Í ljóðinu er greint
frá samtali föður og sonar við heræfingar. Faðirinn veitir þungum hug
sonar síns eftirtekt og kemst að þessu:
Længe Verdens Lys var for mig slukket;
Snart man tæller mine Tankers Hære;
Tæt mit Hjertes Kammerdør er lukket;
Der en eenligt Billed kun er hjemme.
(1985:227)
Hugur unga mannsins er bundinn stúlku nokkurri en faðirinn hefur gert
sér þetta ljóst og reynir að beina huga sonarins frá henni. Hann lætur
sér þó ekki segjast og faðirinn neyðist til að opinbera gamalt leyndarmál:
Hun med hine brune Krøllers Vrimmel,
Hun, hvis Tanker ere tause Digte,
Hun, hvis unge Liv er Glædens Himmel,
Arme! viid hun er din Faders Datter.
(1985:228)
Allar vonir piltsins deyja þar með; ástardraumurinn rætist ekki – fremur
en rímið.
Ekki leikur vafi á að þessi nýja tilraun með rím hefur vakið athygli í
danska bókmenntaheiminum. Vilhelm Andersen metur þetta nýja rím
sem þátt í formgerð ljóðsins í verki sínu um höfundinn: